عضو هیات نمایندگان اتاق ایران
برای رفع موانع اقتصادی، نخستین گام تقویت نهاد دولت و ترمیم سستی‌ها و پر کردن حفره‌هایی است که این نهاد در دهه‌های اخیر تجربه کرده است.
دولت در ایران نمی‌خواهد هیچ یک از انواع قدرت از نفوذش خارج شده و در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد؛ برای همین مشکلات بخش خصوصی و خصوصی‌سازی ادامه دارد.
سلاح‌ورزی معتقد است: ضعف تخصص‌گرایی قوای سه‌گانه حاکمیتی در توسعه نظام حکمرانی خوب اقتصادی، فعالیت‌های تولیدی و تجاری را در برابر طیف وسیعی از ریسک‌ها آسیب‌پذیر کرده است.
اشتباهات سیاستگذاران اقتصادی در تعامل با صنعت دام و طیور محدود نیست؛ در طول ماه‌های بعدی به احتمال زیاد وضعیت آن به مراتب بدتر خواهد شد.
به‌گفته سلاح‌ورزی فعالان بخش خصوصی و صاحب‌نظران ام‌المصائب اقتصاد ایران را در ضعف بهره‌وری و بی‌انگیزگی برای سرمایه‌گذاری می‌دانند؛ در رفع این مشکلات نقش دستگاه قضایی کشور مهم است.
سلاح‌ورزی معتقد است: برای عبور اقتصاد ایران از بحران فعلی در کنار حل معضلات ساختاری نظام اقتصادی، گره‌گشایی از مشکلات خارجی اثرگذار بر اقتصاد لازم است.
سلاح‌ورزی معتقد است: آنچه باعث قدرت اقتصاد ایران می‌شود، تاب‌آوری است نه خودکفایی؛ تاب‌آوری، حاصل توازن میان درون‌زایی و برون‌گرایی است که در اقتصاد مقاومتی هم به آن تاکید شد.
به‌گفته سلاح‌ورزی بسیاری از فرصت‌های اقتصادی در دو دهه گذشته، با بی‌توجهی بدنه بوروکراتیک به سیاست‌های بهبود مستمر فضای کسب‌وکار به تهدیدهای بزرگتر تبدیل شده است.
با بی‌توجهی بدنه بوروکراتیک به اصول بهبود فضای کسب‌وکار و اقتصاد، فرصت‌ها تبدیل به تهدیدهای بزرگتر می‌شود و از آتش این توافق نیز آبی برای فعالیت‌های مولد صادرات‌محور گرم نمی‌شود.
آزادسازی اقتصادی اجازه می دهد بازار به وظیفه ذاتی خود برای تخصیص بهینه منابع در نظام اقتصادی عمل کند و از سوی دیگر «کارآفرینی» را به مناسبات تولید و تجارت تزریق می‌کند.