زهرا کریمی، عضو هیات علمی دانشگاه مازندران.
استاد دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی دانشگاه مازندران درباره راهکار مناسب برای حل مشکلات اقتصادی کشور، گفت: شرایط اقتصادی و اجتماعی ایران به وضعیت غیرقابل دوامی رسیده که حل ریشهای آن، نیازمند فکر اساسی است و این مهم باید هر چه سریعتر در دستور کار قرار بگیرد.
زهرا کریمی، در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران، افزود: بیماری اقتصادی در کشور به مرحله پیشرفته رسیده که به درمانهای معمول، مانند تغییر نرخ بهره و نرخ ارز جواب نمیدهد و نمیتوان آنها را حل کرد و اگر هم در کوتاهمدت وضعیت بهبود یابد، مشکلات بهصورت ریشهای حل نمیشود و در آینده نزدیک بهصورت وخیمتری نمایان خواهد شد.
کریمی با تأکید بر اینکه کشور با ما مسائلی فراتر از قدرت تصمیمگیری و اختیار قوه مجریه مواجه است، تصریح کرد: در این وضعیت ما به یکنهاد فراقوهای و البته کاردان و قدرتمند نیاز داریم که کلیه تصمیمگیریهای کشور را تحت تأثیر قرار دهد و مرجعی برای هماهنگسازی سیاستگذاری قوای سهگانه و حتی رسانه ملی باشد.
او افزود: مسلماً اجماع در سطح کلان حاکمیت برای ایجاد چنین نهاد اثرگذاری که خارج از بوروکراسی موجود و تضارب آرا، بتواند سریعاً در مسیر بهبود وضعیت کشور قدم بردارد، چیزی است که در شرایط فعلی جدا به آن نیاز داریم.
عضو هیات علمی دانشگاه مازندران گفت: در شرایط فعلی، اقتصاددانان، جامعهشناسان و روانشناسان، زنگ خطر را به صدا درآوردهاند و خواستار یک تحول جدی و تفاهم برای حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور هستند.
کریمی با اشاره به ناآرامیها و اعتراضات اخیر در برخی شهرهای کشور، تصریح کرد: قاعدتاً این اعتراضات باید ما را به تفکری واداشته باشد و منجر به تغییر برخی رویکردها و سیاستگذاریها شود وگرنه درصورتیکه همه بخواهند در همان مواضع قبلی خود بایستند و رویکرد خود را تغییر ندهند، به سمت یک بحران تمامعیار حرکت خواهیم کرد.
او درباره اینکه چه تضمینی وجود دارد که چنین نهادی بتواند از عهده حل مشکلات برآید، اظهار کرد: مهمترین مسئلهای که باید در این زمینه وجود داشته باشد، اجماع و هماهنگی برای حل مشکلات است که به نظر میرسد همگی نیاز به این تحول را احساس کردهاند.
به اعتقاد کریمی، شاید الآن بهترین زمان برای این تغییر و تحول باشد چراکه با کوتاهی در این حوزه و به تأخیر انداختن این تحول، مشکلات پیچیدهتر میشود و شاید در ادامه فرصت دیگری برای اصلاح باقی نماند.