«هیچ کشوری نمی تواند به درستی به سمت توسعه حرکت کند، اگر نیمی از جمعیتش عقب مانده باشد.» این جمله از جاستین گرینیگ، وزیر توسعه کانادا که به عنوان یک زن قدرتمند در نشست داووس 2016 درمجمع جهانی اقتصاد حضور داشت، به عنوان یکی از برترین جملات داووس 2016 درباره شکاف جنسیتی انتخاب شد.
فرشته محمودی، کارآفرین نمونه بخش صنعت در سال 94، یکی از بانوانی است که در اتاق بازرگانی حضور دارد و در صنعت نوپای اپتیک سرآمد است. او درباره فعالیت اقتصادی زنان به «پایگاه خبری اتاق ایران» می گوید:«در صنعت ما تعداد کمی از خانم ها حضور دارند، این به خاطر ضعف باور بانوان است و نمی توانیم بگوییم جامعه مقصر است. خود خانم ها هستند که مشخص می کنند توانایی کار کردن را دارند یا نه. در کشور ما جای کار زیاد است و خانم ها اگر در عرصه اقتصادی وارد شوند به خاطر ظرافت و حساسیتی که نسبت به کارشان دارند حتی از آقایان می توانند موفق تر باشند.به نظر من تفاوتی بین زن و مرد نیست و تنها تفاوت در سخت کوشی شان است.هر کس زمان و جدیت بیشتری برای کار اختصاص دهد، می تواند موفق باشد؛ فرقی نمی کند زن و مرد یا پیر و جوان، فقط سخت کوشی می تواند موفقیت به همراه آورد.»
او از فعالیت افتصای خودش چنین روایت می کند:«در حوزه صنعت اپتیک تنها تولیدکننده عدسی های نمره بالای کشور هستم. خوشحالم از اینکه می توانم اثر مثبتی در بینایی افراد بگذارم. نسبت به اینکه اصلاح دید برایشان ایجاد می شود و توانایی دید شفاف دارند. کشور ما هنوز در بحث اپیک بسیار ضعیف است و تولید کننده های عدسی های طبی انگشت شمار هستند. خوشحالم از اینکه توانسته ام دوایر متحدالشکل عدسی را از بین ببرم. نمره ای که قدیم می گفتند ته استکانی و انقدر آن دوایر متحد الشکل بودند که شخص از عینک زدن احساس خوبی نداشت. سه سال هزینه کردم و زمان گذاشتم و توانستم عدسی های فشرده ای را که الان استفاده می شود، تولید کنم.»
عدسی هایی که فرشته محمودی در سال 86 شروع به تولید آن ها کرده، به نوعی اختراع بوده اند. او می گوید:«این کار در سال 86 اختراع بوده اما متاسفانه ثبت نشده است. در کشور ما حراست کار سخت تر از خود تولید است. در واحد تولیدی ما 21 نفر مشغول هستند و هنوز دوربین یا موبایلی جز آن ها و کارشناسان سازمان صنعت، وارد نشده است.»
براساس آخرین گزارش مرکز آمار از وضعیت نیروی کار، نرخ مشارکت اقتصادی مردان 63 درصد اما زنان 13.2 درصد است و در حالی که نرخ بی کاری 9 درصدی دارند، زنان بی کاری 18 درصدی را تجربه می کنند. بالاترین میزان بی کاری در میان گروه های سنی و جنسیتی کشور نیز به زنان جوان اختصاص داشته است. جوانان 15 تا 24 ساله با نرخ بی کاری کلی 25.4 درصد بی کارترین گروه در کشور هستند. نرخ بی کاری مردان در این سن 22 و زنان 40 درصد است. بعد از این گروه جوانان 15 تا 29 ساله که فارغ التحصیلان دانشگاهی را نیز در بر می گیرند، با 22.7 درصد بیشترین نرخ بیکاری کشور را دارند. مردان در این گروه سنی 18.7 و زنان نرخ بی کاری 38.7 درصدی دارند.
در چنین شرایطی محمودی که به عنوان مشاور حوزه صنعت در کانون زنان بازرگان نیز فعالیت دارد، برای توسعه کسب و کارش در رشته های مختلفی تحصیل کرده است. او برای «پایگاه خبری اتاق ایران» می گوید:«من مدیریت خوانده ام. تبلیغات تجاری خواندم و حقوق قضایی هم خواندم. هر موقع نیاز به رشته و سوادی داشتم، درس آن را خواندم. فقط برای مدرک درس نخواندم. پیش از کار عدسی های طبی کار ساختمان هم انجام می دادم و در اکثر پروژه ها نیاز به مشاور حقوقی داشتم، برای همین حقوق قضایی خواندم. مدیریت خواندم به خاطر اینکه بتوانم در حوزه کاری ام موثرتر باشم. تبلیغات تجاری خواندم به خاطر اینکه بتوانم کمک کنم کسب و کارم را گسترش دهم. دنبال این نبودم که فقط مدرک دکترا بگیرم. دنبال این بودم که بتوانم گسترش کارم را در هر زمینه ای پیش ببرم.»
محمودی ادامه می دهد:«به نظر من دانشگاه های علمی کاربردی اگر دانش و کاربرد را هم زمان داشته باشند و به معنای واقعی کلمه اتفاق بیفتد، کشور می تواند خیلی موثرتر از این باشد. ما ایرانی ها ادم های خیلی باهوشی هستیم ولی متاسفانه مقداری تنبلیم.»
او درباره امکاناتی که برای شروع کسب و کار در اختیار داشت، می گوید:«برای شروع کار من، هیچ امکانات خانوادگی و اقتصادی خاصی وجود نداشت. دلیل اصلی سخت کوشی خود من بود. اول با کار ساختمان شروع کردم ولی به این دلیل که در کشور ما کار ساختمان برای خانم ها سخت تر از حوزه های دیگر است، وارد صنعت اپتیک شدم که همسرم در آن فعالیت داشت و توانستیم با هم کارمان را گسترش دهیم.»
محمودی در آخر درباره چالش های پیش روی کارش می گوید:«در حال حاضر موانع خاص و مشکل سازی وجود ندارد. فقط متاسفانه مواد اولیه ما کاملا وابسته به خارج از کشور است که در سال های گذشته به خاطر بحث تحریم ها، اذیت شدیم. اما الان فضا بهتر شده است و تاثیرات توافق هسته ای را کاملا می توان در کسب و کار احساس کرد. در صنعت اپتیک کاملا وابسته به خارج از کشور هستیم و برای واردات مواد اولیه همیشه با مشکلات زیادی روبرو بودیم، اما در ماه های اخیر راحت تر می توانیم مواد مورد نیاز را وارد کشور کنیم.»