علیرضا کلاهی صمدی-عکس: بهاره تقی‌آبادی
پس از برگزاری اولین نشست برجام بدون حضور آمریکا در وین و اعلام جزئیات بسته پیشنهادی اروپا باهدف تضمین برجام، گمانه‌زنی‌های گسترده‌ای درباره بسته پیشنهادی اروپا صورت گرفت.
در یک‌طرف، موافقان از اراده سیاسی اروپا برای حفظ برجام سخن می‌گویند و از طرف دیگر منتقدان معتقدند، این نشست و وعده‌های گروه 1+4 در حد شعار است و هیچ تضمینی برای مفاد ارائه‌شده در این بسته پیشنهادی نیست.
«پایگاه خبری اتاق ایران» همگام با اعلام جزئیات بسته پیشنهادی اتحادیه اروپا به گفت‌وگو با فعالان اقتصادی و روسای کمیسیون‌های تخصصی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران پرداخت تا نظرات آنان را درباره جزئیات این بسته و مواردی که تضمین‌کننده منافع ایران است، جویا شود.
در همین زمینه، علیرضا کلاهی‌صمدی عضو کمیسیون جوانان، کارآفرینی و کسب‌وکارهای نوین دانش‌بنیان اتاق ایران در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران، می‌گوید: واقعیت این است که امروز همه طرف‌های تجاری همکار با ایران، چه کسانی که قصد سرمایه‌گذاری در کشور را دارند و چه کسانی که می‌خواهند کالاهای خود را به ایران بفروشند، مردد شده‌اند. از طرفی برخی وعده‌های ذکرشده در این بسته جای تأمل و امیدواری دارد؛ به‌عنوان مثال شنیده‌ها حاکی از اختصاص 10 میلیارد یورو برای سرمایه‌گذاری در ایران است و باید مشخص شود آیا این سرمایه‌گذاری و پوشش بیمه‌ای به شکل مستقیم صورت می‌گیرد یا به صورت وام و خط اعتباری است.
او ادامه می‌دهد: یکی از مشکلات چند سال گذشته که در حال حاضر هم با خروج آمریکا از برجام تشدید شده، این است که بانک‌های درجه یک اروپایی و بعضاً برخی از بانک‌های جنوب شرق آسیا به شرکت‌های اروپایی اعلام می‌کنند منابعی که در اختیار آن‌ها گذاشته می‌شود، نباید به‌هیچ‌وجه در همکاری با شرکت‌های ایرانی به کار گرفته شود. حتی برخی از بانک‌ها مستقیماً از شرکت‌ها می‌پرسیدند که با ایران همکاری دارند یا خیر و به‌محض اینکه جواب مثبت بود، در فرآیندی قرار می‌گرفتند تا کلیه تسهیلات بانکی خود را از دست بدهند. همین عامل باعث ترس شرکت‌ها برای همکاری با ایران شده است.
کلاهی صمدی تاکید می‌کند: امروز متأسفانه فضای ترس غالب بر شرکت‌ها به‌شدت افزایش پیداکرده است و شرکت‌ها از همکاری با ایران واهمه دارند. این نگرانی را دارند که در صورت همکاری با ایران، تمام تسهیلات خود را از دست بدهند. به همین دلیل باید اول‌ازهمه تعریف شود که رابطه کارگزاری بانک سرمایه‌گذاری اروپا (EIB) که از طرف اتحادیه اروپا مورد تاکید قرار گرفته، به چه شکل است. چون این بانک تجاری نیست و شعبه‌ای هم ندارد، باید شفاف‌سازی در رابطه با نحوه همکاری این بانک با شرکت‌های ایرانی صورت گیرد.
او تصریح می‌کند: علاوه بر این باید مشخص شود که آیا اتحادیه اروپا این توانایی را دارد که با تحریم‌های یک‌طرفه و فرامرزی آمریکا مقابله کند؟ برای نمونه اگر آمریکا صرف‌نظر از مسائل بانکی و بر خلاف قوانین، شرکتی را به این دلیل که با ایران فعالیت داشت تحریم کرد، اتحادیه اروپا چه پیشنهاد عملی برای محافظت از شرکت‌ها خواهد داشت؟