افزایش صادرات فرش به معنای افزایش مشتری نیست

 چند روز پیش رئیس مرکز فرش ایران خبر از افزایش صادرات فرش دستباف در سه ماهه ابتدایی سال 95 داده است.

بر این اساس، در سه ماهه نخست سال ۹۵ صادرات فرش دستباف ایران توانسته رشد ۴۰ درصدی را تجربه کند و بیش از ۲ هزار تن فرش دستباف به ارزش بیش از ۶۶ میلیون دلار از کشور صادر شده است. همچنین علیرغم همه ممنوعیت‌ها، فرش ایرانی سد بازارهای آمریکا را شکسته است.

سید رضی حاجی آقا میری، رئیس کمیسیون توسعه صادرات علت اصلی افزایش صادرات فرش در سه ماهه نخست سال را برداشته شدن تحریم‌ها می‌داند که راه را برای صادرات باز کرده است. اما او معتقد است که نمی‌توان از آمار افزایش صادرات این محصول نتیجه گرفت که متقاضیان آن نیز افزایش یافته است.

حاجی آقامیری درباره تفاوت صادرات فرش با صادرات دیگر اقلام صادراتی به «پایگاه خبری اتاق ایران» توضیح می‌دهد:  وقتی صادرکنندگان می‌خواهند کالاهای خود را به کشور دیگری بفروشند فروش قطعی می‌کنند. فروش قطعی یعنی کسی که جنس را می‌خرد فکر فروش محصول به مصرف‌کننده نهایی را کرده است. لذا نمی‌توان گفت صادرات و فروش قطعی به معنای مصرف شدن آن است.

او نحوه صادرات فرش را «انبار به انبار» عنوان کرده و ادامه می‌دهد: فروش قطعی در مورد فرش‌های دستباف صادراتی صدق نمی‌کند. فرش دستباف از انبارهای ایران به انبارهای عمده فروشی در دیگر کشورها فرستاده می‌شود. مثلا با توجه به برداشته دشن تحریم‌ها، صادرکنندگان فرش ایرانی تعدادی فرش را به انبارهای بنادر آمریکا می‌فرستند. این محصولات تازه از این انبارها باید به مغازه‌داران تک‌فروش فروخته شود و سپس این مغازه‌داران فرش‌ها را به دست مصرف‌کنندگان نهایی برسانند.

این فعال اقتصادی با مقدمه‌های مطرح شده نتیجه می‌گیرد که صادر شدن فرش از ایران به آمریکا به معنای فروختن قطعی فرش به مصرف کنندگان نهایی نیست. به گفته او، باید دید این محصولات در طول مدت زمان لازم به دست مصرف‌کننده می‌رسند یا خبر.

حاجی آقا میری تصریح می‌کند: اگر محصولات به دست مصرف‌کننده نهایی برسد، صادرات فرش از ایران تداوم می‌یابد. در غیر اینصورت شاهد کاهش سریع صادرات خواهیم بود. بنابراین درحال حاضر نمی‌توان به صورت قطعی گفت که صادرات فرش نسبت به سال گذشته افزایش داشته است. همچنین نمی‌توان از رشد سه ماهه صادرات نتیجه گرفت که در آینده صادرات این محصول رشد افزایشی خواهد داشت.

البته او صادرات انبار به انبار فرش را مقبول نداسته و می‌گوید: این نوع صادرات را در شرایط ابهام می‌گذارد. خیلی مواقع فرشی که صادر می‌شود به دلیل عدم توانایی برای رسیدن به دست مصرف‌کننده و فروش قطعی، به کشور دیگری برمی‌گردد.