غلامعلی جعفرزاده، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس
کمیسیون برنامه و بودجه در جلسه روز دوشنبه، وارد بررسی کلیات لایحه برنامه ششم توسعه شد و نهایتا با اکثریت قاطع آرا کلیات این برنامه را به تصویب رساند، اما در این میان کش‌وقوس‌هایی برای تصویب این برنامه وجود داشت. واقعیت امر این است که مجلس شورای اسلامی، اسناد پشتیبان دارد؛ اسنادی که براساس آن می‌توان دریافت که برنامه به چه سمت و سویی خواهد رفت.
این درحالی است که کمیسیون تلفیق بر این باور است که باید در رویکرد نظام برنامه‌ریزی در کشور تغییراتی ایجاد شود، چراکه مشخص است برنامه‌هایی که تا پیش از برنامه ششم توسعه وجود داشته، دارای اشکالات فراوانی بوده است.
روند دولت در اعطای برنامه ششم این‌گونه بوده که کتابچه‌یی به مجلسیون ارائه کرده که در متن آن به‌صورت شفاف و روشن مفاد و متناظرش در اقتصاد مقاومتی بیان شده است. همچنین یک کتابچه دیگر در این زمینه وجود دارد که در آن اهداف کمی را مطرح کرده‌اند. این درحالی است که تا پیش از جلسه روز دوشنبه، انتقاداتی ازسوی برخی نمایندگان به لایحه برنامه ششم توسعه وجود داشت که بر این باورم هیچ اشکالی در این برنامه ازسوی دولت وجود ندارد و این سوال را در ذهن‌ها به وجود می‌آورد که اساسا مشکل بنیادین این برنامه از دیدگاه برخی منتقدان چیست؟ چراکه دولت لایحه برنامه ششم توسعه را به‌صورت خلاصه گردآوری کرده است و به هیچ عنوان کتابی نیست که براساس آمال و آرزوها نوشته شده باشد.
از کنار تمام این مسائل و کش‌وقوس‌ها که بگذریم، باید این موضوع را دریابیم که اگر مجلس اشکالی در این برنامه می‌بیند، می‌تواند این مشکلات را اصلاح کند.
ازسوی دیگر دولت در مواضع خود عنوان کرده که برای تنظیم این برنامه باید دستش باز باشد. دولت برنامه خود را اراده کرده و ما مجلسی‌ها کاری نداریم که چه می‌گوید. ما می‌گویم این برنامه یا متناسب با شاخص‌های موردنظر باشد یا به سند چشم‌انداز برسد، بنابراین از دیدگاه من مجلس در رفع اشکالات می‌تواند سهم داشته باشد و اصلاحاتی را صورت دهد. مجلس در مواجهه با برنامه تقدیمی دولت دو برخورد می‌تواند انجام دهد؛ نخست آنکه لایحه را رد و به دولت بازگرداند و دوم آنکه این لایحه اصلاح شود، بنابراین در کل این مصلحت دیده نمی‌شود که لایحه برنامه ششم توسعه به دولت بازگردد و انتظار می‌رود مجلس با یک نگاه خیرخواهانه در این موضوع وارد عمل شود.
با این حال دولت دیروز در مجلس از برنامه خود دفاع کرد و توانست نمایندگان را قانع کند. دولت اسنادی را در صحن مجلس ارائه داد که مشخص شد برخی افراد که به این برنامه انتقادهایی داشته‌اند در اشتباه بوده‌اند و نظراتی که ارائه داده‌اند بدون بررسی و مطالعه بوده است. به هر حال میان دولت و نمایندگان نیز باید در این زمینه تعاملاتی برقرار باشد. از دیدگاه من دولت برای تعامل بیشتر با مجلس، باید حضور خود را به صحن مجلس بیشتر کند. در این میان اگر حضور کارشناسان بیشتر شود و بتواند مستندات خود را ارائه کند، نمایندگان اقناع خواهند شد.