حمیدرضا صالحی، نایب‌رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران درباره ناترانی تولید و مصرف انرژی در کشور گفت: ما تاکنون نتوانسته‌ایم در حوزه برق و گاز سرمایه‌گذاری لازم را داشته و شاخص تولید کشور را بالا ببریم، درحالی‌که باید در حوزه گاز میادین مشترک سرمایه‌گذاری کرده و تجهیزات و تکنولوژی را بروز می‌کردیم تا گاز مورد نیاز و رشد مصرف را پوشش دهیم در حوزه برق در تابستان هم کمبود و ناترانی شدید داریم و علت هم به عدم سرمایه‌گذاری برمی‌گردد.
او بابیان اینکه 40 درصد مصرف برق تابستان و 70 درصد گاز زمستان مربوط به مشترکین خانگی است، افزود: در تابستان با قطع برق صنایع و در زمستان با کاهش ارسال سوخت گاز به نیروگاه‌ها و صنایع نگرانی قطعی برق و گاز خانگی را رفع می‌کنیم تا مشکل و خاموشی نداشته باشیم و دلیل آن نیز ناترانی تولید و مصرف گاز و برق است. علاوه بر بهینه نبودن مصرف برای تولید هم سرمایه‌گذاری نکردیم، رشد مصرف با همان فرمان جلو می‌رود، سالانه حدود 6 تا 7 درصد افزایش مصرف را در برق و گاز داریم ولی در تولید سرمایه‌گذاری نکردیم که جوابگوی تقاضا باشد.
نایب‌رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران گفت: ما باید طی برنامه سوم توسعه به سمت واقعی کردن قیمت‌ها می‌رفتیم که با برنامه چهارم آن را تعطیل کردیم و دولت‌های بعدی هم روی این برنامه نه سرمایه‌گذاری کرده و نه اجرا نکردند. باید زمینه سرمایه‌گذاری در تولید را فراهم کنیم.
صالحی گفت: میادین گازی زیادی برای توسعه و افزایش تولید داریم و از طرفی مصرف‌کنندگانی ازجمله فولادی‌ها، نیروگاه‌ها و پتروشیمی‌ها را هم داریم که سرمایه لازم را در اختیار دارند. بنابراین در زمینه گاز می‌توانیم تا یک تا دو سال آینده به سمت حذف ناترانی برویم.
او درباره بخش مصرف هم گفت: در بخش مصرف باید قیمت‌ها واقعی شود تا پروژه‌های بهینه‌سازی تعریف شود. اکنون قیمت گاز به حدی پایین است که هیچ پروژه‌ای مقرون‌به‌صرفه نیست. دولت باید بتواند وام‌های ارزان‌قیمت در اختیار کسانی که در حوزه بهینه‌سازی فعالیت می‌کنند قرار دهد، در زمینه برق هم بخشی از صنایع را درگیر کنیم که با نیروگاه‌سازان ارتباط برقرار کنند و برق را پیش‌خرید کنند و از محل خرید برق سرمایه‌ها به سمت احداث نیروگاه جدید و یا نیمه‌تمام روانه می‌شود و طی چند سال ناترانی از بین می‌رود.
نایب‌رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تاکید کرد: مشکلات انرژی لاینحل نیست ولی اراده جدی در دولت و حاکمیت نیاز است، باید بدانیم دیگر مانند گذشته از مسیر سرمایه دولت نمی‌توان این مشکلات را حل کرد باید از طریق بازار سرمایه و بانک‌ها سرمایه‌گذاری صورت گیرد در حال حاضر در حوزه برق حرکت‌هایی صورت گرفته در حوزه گاز هم باید انجام شود.
صالحی بیان کرد: برای تولید و حفظ میادین گاز نیاز به سرمایه‌گذاری داریم در غیر این صورت تولید کاهش پیدا می‌کند و طی 4 تا 5 سال آینده تولید به زیر نصف کاهش پیدا می‌کند، تا آن زمان برای خانگی هم دچار کمبود می‌شویم، اکنون در بدترین حالت اینکه برق و گاز را به صنایع ندهیم که تولید متوقف و اشتغال و صادرات صدمه می‌بیند و در ارتباط با گاز فقط مسئله تعطیلی صنایع و کوچک شدن کیک اقتصادی و ثروت ملی و مشکل اشتغال و صادرات نیست بلکه در حوزه خانگی به مشکل می‌خوریم.
او گفت: ما ذخایر زیرزمینی داریم و دارنده دومین ذخایر گاز جهان هستیم اگر نداشتیم بحث چیز دیگری بود، بنابراین بازگشت به عصر زغال‌سنگ درست نیست، ما منابع بزرگ گازی زیرزمینی داریم که باید بتوانیم آن‌ها را استخراج و شیرین کرده و مصرف کنیم، اکنون دولت منابعی ندارد اما اگر اجازه دهد اقتصاد انرژی درست شود منابع بخش خصوصی به حل بحران خواهند آمد.
نایب‌رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران خاطرنشان کرد: موضوع دیگر استفاده از ظرفیت‌های بین‌المللی است هم در حوزه برق و هم گاز است، باید بتوانیم خطوط انتقال و اتصال را به دنیا بیشتر کنیم و در رابطه با صادرات انرژی حرف برای گفتن داشته باشیم چراکه اگر در معادله تبدیل کشور به شاهراه انرژی یک‌قدم برداریم و با خریداران انرژی قراردادهایی به‌صورت فیوچر منعقد کنیم از محل منابع بین‌المللی و درآمدهای ارزی می‌توانیم کمبودهای خودمان را در حوزه سرمایه‌گذاری پوشش دهیم، ما می‌توانیم از مسیر ترکیه و آذربایجان به اروپا برویم و پول گاز را هم از قبل دریافت کنیم و خرج سرمایه‌گذاری کنیم.
صالحی بابیان اینکه بین‌المللی شدن در صنعت انرژی یک اصل است، افزود: ما نمی‌توانیم بگوییم انرژی را فقط برای خودمان تولید می‌کنیم، باید بتوانیم آن را بین‌المللی کنیم همان‌گونه که طی سال‌ها روسیه انرژی را به دنیا می‌دهد و ابزار متقنی برای دیپلماسی کشور خود فراهم کرده ما هم می‌توانیم درآمدهای ارزی بالایی از مسیر ارتباطات بین‌المللی انرژی برای کشور ایجاد کنیم و هم عقب‌ماندگی سرمایه‌گذاری را پوشش دهیم.
صالحی یادآور شد: باید به صادرات برق و گاز توجه ویژه شود، این امکان وجود دارد که به اروپا صادرات داشته باشیم، اگر به‌صورت فیوچر قرارداد منعقد کنیم با درآمد آن می‌توانیم روی پروژه‌های ناتمام تمرکز و سرمایه‌گذاری کرده و عقب‌ماندگی‌ها را جبران کنیم.