رئیس موسسه آموزش و پژوهشی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گفت: تحقق اهداف و رویکردهای کلانی چون اقتصاد مقاومتی و توسعه پایدار جز از مسیر تعامل صنعت و دانشگاه شدنی نیست.
حسین میرمحمد صادقی، در چهارمیت همایش تعامل صنعت و دانشگاه در مشهد، ضعف موجود در تحقق این ارتباط را ناشی از عدم وجود اعتماد میان این دو حوزه برشمرد و یادآورد شد: دانشگاه و صنعت در مقام پیشبران صنعت، باید تامین کننده نیازهای همدیگر باشند.
میرمحمد صادقی یکی از دلایل عمده نقص در شکل‌گیری این تعامل را عدم ورود موثر دولت عنوان کرد و افزود: دولت به جای تسهیل‌گری، نقش یک تکیه‌گاه غیرضروری و غیرمفید را ایفا کرده و وابستگی را منجر شده است که تضعیف کننده این ارتباط بوده است.
دبیرکل همایش تعامل صنعت و دانشگاه، به تجارب دانشگاه‌های بزرگ دنیا در این بخش اشاره و عنوان کرد: این مراکز علمی برجسته عمده بودجه خود را از محل پروژه‌های تحقیقاتی تامین کرده و اگر کمکی نیز از دولت دریافت می‌کنند، در چهارچوب اخذ پروژه‌های تحقیقاتی است و ارتزاق این دو بخش، به مثابه آنچه در ایران می‌بینیم، وابسته به دولت نیست.
میرمحمدصادقی یادآور شد: اگر می خواهیم از اقتصاد نفت‌بنیان به سمت اقتصاد دانش‌بنیان حرکت کنیم، باید صنعت و دانشگاه در کشور ما احساس کنند که بدون تعامل با یکدیگر به نقصان دچارند و سعی در جبران آن نمایند.
معاون حقوقی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه خواستار توقف روند تورمی دولت و در اصطلاح دولتی نمودن همه بخش‌ها شد و گفت: بزرگ شدن مداوم بدنه دولت آسیب جدی را در شئون مختلف رغم زده و نیازمند فرهنگ سازی است.
وی در عین حال از بعضی تغییرات در رویکردها گفت و خاطر نشان کرد: امروز در تمامی شئون جامعه و نظام، اقبال به خصوصی سازی و واگذاری امور به مردم وجود دارد و در چهارچوب این انگیزه‌ها باید به تحقق آن ها نیز کمک کرد.
میرمحمدصادقی با تاکید بر اینکه اقتصاد دولتی راه را بر تولید می بندد، بیان کرد: این موضوع توامان فساد تولید کرده و مشکلاتی بنیادین را برای کشور منجر می شود و تنها راه درمان آن نیز در تحقق اقتصاد دانش بنیان است.
ارتباط صنعت و دانشگاه، انرژی در شریان‌های اقتصادی
دبیر علمی چهارمین همایش ملی «تعامل صنعت و دانشگاه» گفت: از مسیر شکل گیری یک ارتباط موثر و پایدار میان این دو بخش بنیادین جامعه، انرژی جدیدی در شریان‌های اقتصادی جامعه جریان می یابد.
محمدطاهر احمدی شادمهری، توسعه پایدار کشور را در چهارچوب پیشرفت‌های دانش محور ممکن دانست که به بهره وری منجر می شوند و افزود: بهبود مدام و مستمر که به انضمام آن، ارتقای نظام تولید در بستر دانش نیز اتفاق بیافتد، نهایتا به به برتری نسبی اقتصاد منجر می گردد.
وی دانشگاه را مولد مبدا و مولد دانش و صنعت را بستر تجاری سازی برشمرد و یادآور شد: این دو بخش موتور محرکه تحول اقتصادی کشور هستند که به موازات با توسعه دیوان سالارانه دولتی و ورود به دوره فراصنعتی، توسعه نهادهای مدرن را محقق می کنند.
شادمهری در آسیب شناسی دلایل جدایی صنعت و دانشگاه، به «وارداتی» بودن هر دو بخش اشاره کرد و گفت: متاسفانه نه صنعت ما بر مبنای نیازهای نهادین جامعه شکل گرفته و نه دانشگاه در ایران با مبنا قراردادن رویکردهای بومی قوام یافته است، همین مسئله باعث شده تا آن ها نتوانند کارکرد و نقشی که ازشان انتظار می رفته را ایفا کنند.
وی نتیجه تداوم این بحث را فرو رفتن دانشگاه در لاک مناسبات علمی خود و مقاومت در برابر تبدیل شدن به مراکز آموزش عالی نسل سوم و چهارم عنوان و خاطر نشان می کند: برای صنعت هم تبعات این رویکرد، احساس غلط بی نیازی به دانشگاه خواهد بود.
وی ابراز امیدواری کرد: لااقل برگزاری این نوع همایش ها منجر به آن شود که به این نتیجه برسیم که بقای بی تعامل ممکن نخواهد بود