قیمت جهانی نفت به کدام سو می‌رود؟

هم‌زمان با استمرار در کاهش تولید نفت توسط تولیدکنندگان بزرگ و افزایش تقاضای مصرف‌کنندگان بزرگ، تحلیلگران به افزایش قیمت نفت تا حوالی 100 دلار تا پایان سال خوش‌بین شده‌اند.
تاریخ: 13 مرداد 1402
شناسه: 67303

تقاضای جهانی قوی برای نفت به‌خصوص از سوی چین به همراه گزارش‌هایی از کاهش ذخایر نفت در سراسر جهان، ممکن است به معنای آن باشد که قیمت نفت می‌تواند پیش از پایان سال ۲۰۲۳، به مرز ۱۰۰ دلار صعود کند.

اوپک به دلیل کاهش داوطلبانه تولید عربستان سعودی و اختلال موقتی در بارگیری نفت در پایانه فورکادوس نیجریه به دلیل خطر نشت، ماه میلادی گذشته، نفت کمتری تولید کرده است. این آمار بر اساس منابع مختلف، متفاوت است، اما نظرسنجی رویترز نشان می‌دهد که این گروه در ژوئیه، ۸۴۰ هزار بشکه در روز کمتر از ژوئن، نفت تولید کرده است و هیچ سیگنالی از اینکه در کاهش تولید خود بازنگری خواهد کرد، نشان نمی‌دهد.

نتایج از همین حالا هم دیده می‌شود؛ قیمت نفت افزایش پیدا کرده و از این هم بالاتری می‌رود، به‌طوری‌که قیمت نفت برنت اوایل هفته جاری، به بالای ۸۵ دلار در هر بشکه رسید و نفت وست تگزاس اینترمدیت هم به ۸۲ دلار در هر بشکه صعود کرد. اکنون سؤال این است که قیمت‌های نفت پیش‌ازاینکه اوپک تسهیل محدودیت عرضه را آغاز کند، تا چه سطحی خواهند رسید؟ سؤال دیگر این است که آیا در صورت لزوم، اوپک قادر خواهد بود تولید خود را به‌سرعت افزایش دهد؟

تحلیلگران پیش‌ازاین گفته بودند که عربستان سعودی برای پیشبرد طرح‌های بلندپروازانه خود که برنامه متنوع سازی افق ۲۰۳۰ را تشکیل می‌دهد، به نفت ۹۰ دلار در هر بشکه نیاز دارد. بااین‌حال، اگر قیمت‌ها بیش‌ازحد بالا برود، به تقاضا آسیب می‌زند و اثر بومرنگی خواهد داشت که نه سعودی‌ها و نه دیگر اعضای اوپک نمی‌خواهند چنین چیزی را تجربه کنند.

درعین‌حال، این ممکن است سرآغاز روند صعودی قیمت نفت باشد، زیرا درحالی‌که عربستان سعودی عمداً تولید خود را کاهش داده است، نیجریه و آنگولا نتوانسته‌اند طبق سهمیه تعیین شده از سوی اوپک، نفت تولید کنند و تولید لیبی دوباره مختل شده و هم‌زمان، رشد تولید در مناطق نفت شیل آمریکا کند شده است.

اگر تمام پیش‌بینی‌های که از رشد تقاضا خبر می‌دهند و در روند صعودی اخیر قیمت‌ها مؤثر بوده‌اند، محقق شوند، این به معنای آن است که نفت می‌تواند قبل از پایان سال، دوباره به ۱۰۰ دلار صعود کند. این چشم‌انداز به‌خصوص در پی گزارش‌هایی مبنی بر کاهش ذخایر نفت در برخی از نقاط جهان، قابل‌قبول شده است.

تحلیلگران بانک جی پی مورگان هفته جاری اعلام کردند که تا پیش‌ازاین، سطح ذخایر جهانی نفت و سوخت تأثیر چندانی بر قیمت‌های بین‌المللی نفت نداشت، اما وضعیت اکنون به دلیل تحریم‌های غرب علیه روسیه تغییر کرده است زیرا خریدوفروش نفت و سوخت، بیشتر به ارزهایی غیر از دلار آمریکا انجام می‌شود.

با توجه به تنوع ارزی، میزان عرضه فیزیکی واقعی کالاهای مورد معامله، به‌عنوان عامل تأثیرگذار بر قیمت آنها، اهمیت پیدا کرده و تقاضا اکنون به کانون توجه معامله گران بازگشته است.

اوپک و هم آژانس بین‌المللی انرژی هر دو نرخ رشد سالانه تقاضا برای نفت در سال ۲۰۲۳ را بیش از دو میلیون بشکه در روز برآورد کرده‌اند. اوپک میزان رشد تقاضا را ۲.۴ میلیون بشکه در روز و آژانس بین‌المللی انرژی، ۲.۲ میلیون بشکه در روز پیش‌بینی کرده است. بااین‌حال، آژانس هشدار داده است که رشد تقاضا برای نفت در میان‌مدت به میزان قابل‌توجهی آهسته خواهد شد.

جدیدترین آمار واردات و ذخایر چین، تأییدکننده تقاضای قوی این کشور برای نفت است؛ چنان‌که تقریباً همه، این کشور را بزرگ‌ترین محرک تقاضا برای نفت در جهان می‌دانند. واردات چین نزدیک به رکوردهای بالای اخیر است و نفت در مخازن این کشور به‌سرعت در حال افزایش است. این وضعیت به چین، اهرمی برای تأثیرگذاری روی قیمت‌ها در صورت افزایش بیش‌ازحد آنها می‌دهد. تحلیلگران می‌گویند که به‌محض اینکه پکن از قیمت‌ها ناراضی شود، فروش نفت خام از ذخایر خود را آغاز خواهد کرد که اساساً مشابه برداشت نفت از ذخایر نفت استراتژیک آمریکا توسط جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در سال گذشته خواهد بود.

همه‌چیز به این بستگی خواهد داشت که عربستان سعودی تا چه مدتی تمایل دارد به کاهش داوطلبانه تولید خود ادامه دهد. طبق جدیدترین آمار تولید ناخالص داخلی، اقتصاد این کشور در سه‌ماهه دوم با کاهش قیمت نفت، کند شده است. اکنون‌که قیمت‌ها رو به بهبود هستند، احتمالاً اقتصاد عربستان هم بهبود پیدا خواهد کرد و به ریاض دلیل خوبی برای ادامه محدود کردن تولید نفت می‌دهد.

دراین‌بین، داده‌های گردآوری شده توسط بلومبرگ حاکی از رکورد زنی حفاری برای استخراج نفت در روسیه است. تعداد چاه‌های تولیدی جدید حفاری شده در نیمه اول سال ۶.۶ درصد بیشتر از برنامه‌ریزی شده و ۸.۶ درصد بیشتر از میزان حفر شده در نیمه اول سال ۲۰۲۲ بوده است.

بر اساس گزارش اویل پرایس، این به معنای عرضه بالقوه اضافی است که می‌تواند به کاهش قیمت‌ها کمک کند، همان‌طور که رکورد صادرات نفت روسیه به چین در اوایل سال جاری، به تعدیل قیمت‌ها کمک کرد. بااین‌حال، ازآنجاکه روسیه و عربستان سعودی در یک کمپ هستند، این عرضه تا زمانی که دو رأس اصلی اوپک پلاس صلاح ندانند، بالقوه باقی خواهد ماند.