ما امروز بیش از هر زمان دیگری داغدار و اندوهگین هستیم. در زمانی که سایه انواع مشکلات بر جامعه ایران سایه افکنده؛ از ناترازی انرژی گرفته تا افزایش قیمت ارز و تعطیلی نهادهای دولتی و خصوصی امروز در سوگ از دست دادن یکی از محکم‌ترین ستون‌های بخش خصوصی کشور و اتاق بازرگانی، صنایع، معدن و کشاورزی نشسته‌ایم.
خبر درگذشت حاج علا برای فعالان بخش خصوصی نگران‌کننده‌تر و متضررتر از هرگونه نوسانات آمار و ارقام اقتصادی و ناترازی انرژی است.
از دست دادن این بزرگ‌مرد همیشه متعهد معتدل که از سرآمدان تولید و تجارت ایران بود، ضایعه‌ای غیرقابل جبران است.
حاج آقا علا به مفهوم واقعی کلمه ترجمان تلاش خستگی‌ناپذیر یک شخصیت مسئولیت‌پذیرِ متعهد بود که از همان کودکی با تمامی مرارت‌ها و سختی‌ها و علی‌رغم ناهمواری مسیر به قله تولید و تجارت با حفظ اخلاق و شرافت رسید.
مردی که نهادسازی و سیستم‌سازی را از عمق وجود درک و باور داشت و در همین راستا از عرصه اقتصاد تا عرصه سیاست ارزش تشکل‌گرایی، کار گروهی و تیمی را می‌دانست و تا آخرین روزهای عمر گرانقدرش نیز بر همین اصول پایدار ماند و از آن عدول نکرد.
او همواره جوانانی که در بدو ورود به عرصه تجارت و تولید بودند را به تشکل گرایی تشویق می‌کرد. روحیه خلاقانه ایشان در کنار باوری که به کار تیمی داشتند، معجزه می‌کرد، او با همین رویکرد توانست فعالیت خود را در عرصه تولید، توزیع و صادرات سیمان و گچ به کشورهای حوزه خلیج فارس در دورانی که با کمبود امکانات حمل‌ونقل مواجه بودیم، گسترش دهد.
کنش‌های صادراتی او در دوران کمبود امکانات و شیوه ارائه طریق و راهکار در مواقع بحرانی توسط حاج علا، شکل ارتقا یافته‌ای از دیپلماسی اقتصادی عمل‌گرایانه بود.
از دیگر ویژگی‌های حاج آقا علا اعتدال در روش و منش بود. علی‌رغم اینکه او با حکم امام خمینی(ره) در اتاق بازرگانی مستقر شد، هیچ وقت تندروی نکرد و حافظ واقعی ساختار اتاق بود تا آنجا به روایتی بارها در مقابل مصادره کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی در اوایل انقلاب ایستادگی کرد چراکه معتقد بود تضعیف سرمایه‌داران و فعالان بخش خصوصی به هر شکلی، تبعات جبران‌ناپذیری خواهد داشت. اگرچه یکی از واحدهای تولیدی او ( کارخانه گچ) مشمول بند ج مصادره دولتی شد!
او کارهای بزرگ بسیاری انجام داد؛ تاسیس صندوق‌های قرض‌الحسنه، مدرسه‌سازی، ساخت مسجد و ایجاد ستاد دیه و صدها کنش و عملکرد عام‌المنفعه که در عمق وجود وی نهفته بود. این ویژگی‌های نیکو، امیدبخش و آرام بخش بسیاری از اقشار مردم بود.
متاسفانه در این چندسال اخیر تعدادی از بزرگان و ستون‌های محکم فعالان بخش خصوصی که به صلح‌طلبی، اعتدال و مسئولیت‌پذیری و حمایت بخش خصوصی شهره بودند ما را ترک کردند. امیدوارم قدر داشته‌هایمان و سرمایه‌های بزرگ اجتماعی‌مان را بیشتر بدانیم.