آینده اقتصاد ایران در گرو صادرات غیرنفتی است، اما این مسیر همچنان ناتمام مانده است.
سهم صادرات غیرنفتی از تولید ناخالص داخلی، به‌رغم شعارها، در سطحی پایین باقی مانده و تنوع کالایی محدود است. بسیاری از بازارهای هدف منطقه‌ای و جهانی را رقبا تصاحب کرده‌اند.
گره اصلی در سیاست‌های ارزی ناپایدار، ضعف زیرساخت‌های حمل‌ونقل و لجستیک و کمبود دیپلماسی اقتصادی فعال نهفته است. تجربه کشورهایی مانند ترکیه نشان می‌دهد پیوند تولید داخلی با زنجیره ارزش جهانی می‌تواند جهشی پایدار ایجاد کند.
صادرات غیرنفتی اگر همچنان در ایستگاه شعار متوقف بماند، فرصت‌های بازارهای بین‌المللی به‌سرعت از دست خواهد رفت؛ اما با راهبردی روشن، می‌تواند به ریل نجات اقتصاد ملی بدل شود.