رشد اقتصادی بدون تجهیز منابع مالی هدفمند تداوم نمییابد. صندوقهای سرمایهگذاری بخشی، سازوکاری کارآمد برای هدایت نقدینگی به سمت پروژههای پیشران میسازند.
در این الگو، سرمایهگذاران بر پایه شناخت صنعت، در بخشهای مشخص مانند انرژی، معدن یا حملونقل مشارکت میکنند. منابع پراکنده مردم در قالب این صندوقها تجمیع میشود و به سرمایه مولد تبدیل میشود. مدیریت حرفهای، ریسک را کاهش میدهد و شفافیت را افزایش میدهد.
با تقویت این صندوقها، اتکای پروژههای ملی به دولت کاسته میشود و مشارکت بخش خصوصی گسترش مییابد. بازار سرمایه نیز با ابزارهای متنوع، عمق و اعتماد بیشتری پیدا میکند.
تحول مالی از آن اقتصادی است که مسیر سرمایه را از سوداگری به تولید هدایت کند و سود را با توسعه پیوند دهد.