فشار نقدینگی، هزینه‌های سربار، جهش ناگهانی قیمت حامل‌های انرژی، نوسان‌های ارزی، بی‌ثباتی مقررات تجاری، دشواری تأمین مواد اولیه و تصمیم‌های ناپایدار، بسیاری از واحدهای کوچک و متوسط را در آستانه کاهش ظرفیت و تعدیل نیرو قرار داده و نگرانی از موج تازه‌ی بیکاری را افزایش داده است.حفظ اشتغال موجود ضرورت ملی است؛ زیرا بازگرداندن هر شغل ازدست‌رفته، مسیری پرهزینه دارد.
اکنون اقتصاد نیازمند تصمیم‌هایی است که بار بنگاه را سبک و مسیر تولید را قابل پیش‌بینی کند؛ تصمیم‌هایی که مداخله را کاهش دهند و مانع‌زدایی را به قاعده تبدیل کنند.
در چنین شرایطی، نفس تولید باید حفظ شود زیرا هر توقف امروز به هزینه‌ای بزرگ‌تر بازمی‌گردد. بخشى از راهکارهای فوری را می‌توان چنین برشمرد؛ تنفس مالیاتی بیمه‌ای، تأمین سرمایه درگردش، تثبیت مقررات، عدم افزایش ناگهانی تعرفه‌هاى انرژى و نرخ خدمات دولتى، مسیر سبز گمرکی مالیاتى و بیمه‌اى فعالان اقتصادى، مشوق‌های حفظ نیروی کار، تسهیل تمدید مجوزها، پایش واحدهای درمعرض تعطیلی، بسته تشویقی بنگاه‌های پایدار.