محمدرضا انصاری در مورد مذاکرات اقتصادی و روند جذب سرمایه در دوره پساتحریم گفت: نباید فکر کنیم که بدون بهره برداری از ظرفیت های ملی می توانیم، فقط و تنها به اتکای سرمایه گذاری خارجی دروازه های بهشت را برای خود باز کنیم. نباید این اشتباه را بکنیم و در این راه دستپاچه عمل کنیم.
وی ادامه داد: باید بر روی ظرفیت سازی ملی و تقویت بنگاه های داخلی تاکید کنیم. این درست عکس چیزی است که در حال حاضر اتفاق افتاده است. تقویت بنگاه ها و ایجاد ظرفیت های ملی در شرایط پس از تحریم اهمیت بالاتری نسبت به سایر مسائل دارد. این ظرفیت های ملی هستند که بهره وری سرمایه خارجی را افزایش می دهند وگرنه سرمایه گذاری خارجی بدون ظرفیت های ملی می تواند برای ما بهره وری نداشته باشد.
این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران تاکید کرد که سرمایه گذاری خارجی بدون توجه به ظرفیت سازی ملی، می تواند تنها یک اثر موقت شادکننده داشته باشد اما آینده ای برای نسل های بعدی و حتی اثری برای سال های پیش رو نداشته باشد.
این فعال اقتصادی گفت: جهان هم بعد از نیمه دوم قرن بیستم و بعد از جنگ جهانی دوم بارها این موضوع را تجربه کرده است که می توانیم از آن درس بگیریم. سرمایه گذاری خارجی در کشورهایی که به ظرفیت های ملی توجه نکرده اند، نتوانسته حتی فقر را در آن کشورها از بین ببرد.
وی افزود: بسیاری از این کشورها آزادانه از سرمایه گذاری خارجی برخوردار بوده اند و تحریم هم نداشتند اما بعد از 60 تا 70 سال از جنگ جهانی دوم با وجود جذب سرمایه خارجی هنوز بچه هایشان پابرهنه اند. هنوز 40 درصد فقر دارند. کشورهایی با این مشخصات در دنیا وجود دارد که باید از این تجارت درس گرفته شود.
نایب رئیس اتاق ایران تاکید کرد: آنچه که می تواند پاسخ این موضوع باشد، ظرفیت سازی ملی است. سرمایه گذاری خارجی هم با مشارکت ظرفیت های ملی بارور خواهد شد به همین دلیل باید بر روی آن تاکید و توجه ویژه داشته باشیم.