رادیو مجازی اتاق ایران - 12 آبان 1403

احمد کریمی اصفهانی در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران

سرمایه‌گذار سرباز اقتصاد کشور است

دبیر جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار می‌گوید بنگاه‌های دولتی به حیاط خلوت دولت‌ها تبدیل شده و به همین خاطر عزم کافی برای رهاسازی آن وجود ندارد.

07 شهریور 1395
کد خبر : 3578
اشتراک گذاری
اشتراک گذاری با
تلگرام واتس اپ
لینک
دبیر جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار می‌گوید بنگاه‌های دولتی به حیاط خلوت دولت‌ها تبدیل شده و به همین خاطر عزم کافی برای رهاسازی آن وجود ندارد.

احمد کریمی اصفهانی، دبیر جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار

«گوش شنوایی نیست!» بزرگ‌ترین گلایه‌اش از دولت‌هایی که یکی پس از دیگری بر سر کار آمده‌اند در همین یک جمله کوتاه خلاصه می‌شود. حرف اصلی‌اش این است که اقتصاد در بند دولت است و باید رها شود. احمد کریمی اصفهانی دبیر جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار معتقد است دولت باید برای اجرایی کردن اصل 44 عزم کند. اما او در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران تأکید می‌کند که اقتصاد، حیاط خلوت دولت‌ها شده و به همین خاطر عزم کافی برای رها کردن آن ندارند. به باور او سرمایه‌گذار، تولیدکننده و صادرکننده سرباز اقتصاد کشور هستند و بدون حضور آن‌ها کاری از پیش نمی‌رود. او تأکید می‌کند که برای هر کاری علم کافی و پشتکار وجود داشته باشد می‌توان در آن کار به موفقیت دست پیدا کرد.

گوش شنوا در کشور نیست

احمد کریمی اصفهانی معتقد است اتاق ایران یکی از پایگاه‌های مهم در زمینه کارآفرینی در کشور است. او در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران می‌گوید: «متخصص‌های کارکشته‌ای در اتاق هستند که می‌توانند به راحتی در این زمینه ارائه طریق کنند. اما متأسفانه گوش شنوایی وجود ندارد.» او ادامه می‌دهد: «البته از سوی کارشناسان عزم کافی برای خروج از بحران رکود وجود دارد اما عزمی که گوش شنوا داشته باشد، گوش کند و کار را عملیاتی کند وجود ندارد.»

بنگاه‌های دولتی حیاط خلوت دولت‌ها هستند

دبیر جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار می‌گوید: «ما در کشور مشکلات بسیاری داریم. مثلاً از اول انقلاب جمهوری اسلامی اقتصاد متمرکز و اقتصاد دولتی را علم کردیم که بزرگ‌ترین مصیبت برای نظام و دولت‌ها بوده‌است.» او ادامه می‌دهد: «هیچ‌کدام از دولت‌ها از اول انقلاب تا همین الان عزم کافی نداشته‌اند که اقتصاد را رها کنند. علت اصلی هم این است که حیاط خلوت دولت‌ها همین بنگاه‌های دولتی است.»

او می‌گوید: «پس اگر این اقدام را انجام بدهند، دو مسئله وجود دارد. یکی اینکه دیگر کاری برای انجام دادن نخواهند داشت چرا که قدرت را از دست می‌دهند.» او ادامه می‌دهد: «اگر این اتفاق بیفتد دیگر نمی‌توانند افراد مختلف را در این بنگاه‌های اقتصاد بگمارند. با این کار تمام اهداف‌شان تعطیل خواهد شد. پس دولت به هیچ عنوان عزم چنین مسئله‌ای را ندارد.»

مصاحبه و حرف بی‌فایده است

اما در چه صورت می‌توان به آینده اقتصاد امیدوار بود؟ کریمی اصفهانی می‌گوید: «هر زمان که دولت عزم کرد اصل 44 را که ابلاغیه از مقام معظم رهبری است و به واگذاری بنگاه‌های اقتصادی می‌پردازد و پایان آن هم سال 92 بوده‌است، انجام بدهد، می‌توان کمی به اوضاع امیدوار بود.» او اضافه می‌کند: «به موازات آن قوانین کشور، مالیات و تأمین اجتماعی در کشور و بسیاری از مسائل دیگر در قالب خصوصی‌سازی تعریف می‌شد. اما تا زمانی‌که اقتصاد در بند است و گوش شنوا وجود ندارد کاری از پیش نمی‌رود. باید گوش شنوا باشد. تا گوش شنوا نباشد نه مصاحبه و نه حرف هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.»

دولت‌ها باید نگرش جامعه را شکل بدهند

جامعه بخش اصلی در ساختار اقتصاد کشور است. دبیر جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار در این باره می‌گوید: «این فرهنگی است که دولت‌ها باید به جامعه منتقل کنند. جامعه به صورت اتوماتیک چنین فرهنگی نخواهد داشت. اگر اقتصاد را نجات بدهیم، سرمایه‌گذاری که به صورت سلامت کار می‌کند مورد احترام واقع می‌شود.» او ادامه می‌دهد: «نباید فراموش کرد که کار و اشتغال در صورتی رونق پیدا می‌کند که سرمایه‌گذار وجود داشته باشد. اگر سرمایه‌گذار نباشد چطور می‌توان به موفقیت رسید؟» او توضیح می‌دهد: «مثل این است که بگوییم صادرات باید در کشور توسعه پیدا کند اما منهای صادرکننده باشد. این یک حرف عبث و یک جوک بیشتر نیست. اگر صادرات می‌تواند تراز یک کشور را مثبت کند به سرباز نیاز دارد. آیا وقتی در کشور جنگ باشد می‌توانیم بدون سرباز پیروز شویم؟ این حرف از پایه غلط است.» به نظر کریمی اصفهانی سرباز ایران در اقتصاد کشور، صادرکننده، سرمایه‌گذار و تولیدکننده است و اگر این‌ها نباشند قضیه منتفی است.

ابتدا فقیه شوید بعد تجارت کنید

او در پایان تأکید می‌کند که برای هر کاری در درجه اول علم لازم داریم. کریمی اصفهانی در این باره می‌گوید: «اگر علم کاری نباشد، هر عزمی کنید باز هم به نتیجه نمی‌رسید. حتی حضرت امیر هم می‌فرمایند اول فقیه بشوید بعد تجارت کنید.» او ادامه می‌دهد: «اگر کسی در هر کاری فقیه شود به صورت طبیعی می‌تواند به موفقیت دست پیدا کند. البته در هر کاری پشتکار هم لازم است.»

موضوعات :
در همین رابطه