مهمترین موانع در حوزه کسب‌وکار کدام است؟ حسن فروزان‌فرد، نایب‌رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب اتاق ایران می‌گوید: مانع اصلی حوزه کسب‌وکار، پیش‌بینی‌ناپذیری اقتصاد ایران است. وقتی محیط اقتصادی برای فعالان این حوزه غیرقابل پیش‌بینی باشد، زمینه برای هر نوع اندیشه توسعه‌ای از بین می‌رود. دیدگاه بلندمدت و اقتصاد بلندمدت به اقتصاد کوتاه‌مدت و روزمره تبدیل می‌شود.
فروزان‌فرد به «اتاق ایران آنلاین» می‌گوید: در فضای اقتصاد کوتاه‌مدت نمی‌توان امیدوار بود که فعالان اقتصادی نگاه توسعه‌ای و آینده‌نگرانه داشته باشند و به فکر منابع جدید و گسترش و توسعه فعالیت موجود باشند. آنها تنها برای حفظ وضعیت موجود می‌اندیشند نه نوآوری.
به‌گفته فروزان‌فرد در فضای اقتصاد کوتاه‌مدت فعالان اقتصادی فعالیت خود را به‌گونه‌ای تنظیم می‌کنند که احتمالاً خطر و ریسک کمتر باشد؛ در فضایی که ریسک قابل اندازه‌گیری نیست، آنها از سرمایه‌گذاری دوری می‌کنند و تنها شرایط را تحت کنترل قرار می‌دهند. برای همین پیش‌بینی ناپذیری مهمترین عامل توقف اقتصاد ایران است و زمینه نامناسب بودن فضای کسب‌وکار را دامن می‌زد.
فروزان‌فرد ادامه می‌دهد: ما عوامل متعددی را در فضای کسب‌وکار می‌شناسم که مخل بهبود وضعیت هستند؛ عواملی چون مجوزها، قوانین، مکانیزم انحلال شرکت‌ها، ورشکستگی و غیره که در کنار هم می‌توانند مسیر را بهبود یا تخریب کنند ولی غیرقابل‌پیش‌بینی بودن شرایط اقتصاد از همه این عوامل مهم‌تر است.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران معتقد است: در اقتصادی با تورم عنان‌گسیخته، هیچ چشم‌انداز روشنی برای کنترل تورم نیست. در این شرایط گفتن از سایر عوامل اثرگذار بر محیط کسب‌وکار، قبل از اینکه این آسیب کنترل شود، بی‌فایده است.
نایب‌رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب اتاق ایران تصریح می‌کند: مهمترین مسئله اقتصاد ایران بیماری وحشتناک تورم است. با وجود تورم در کنار بقیه عوامل هیچ تصویری از آینده اقتصاد ایران نمی‌شود ارائه کرد.
فروزان‌فرد ادامه می‌دهد: با ریسک‌گریزی، توقف و کنترل فعالیت اقتصادی، اندیشه توسعه‌ای به محاق می‌رود. تعدادی از بهترین‌ها و صاحب نام‌ها که باید اندیشه توسعه داشته باشند و بقیه را به تحرک وادارند، در سکوت کار می‌کنند و وقتی اقتصادی پیشران نداشته باشد اقتصاد هر روزه تضعیف می‌شود.
او ادامه می‌دهد: از طرفی وقتی بررسی می‌کنیم، می‌بینیم خیلی از فعالان اقتصادی از رانت استفاده می‌کنند یا به منابع رانت دست‌یافته‌اند. کسب‌وکار معمول ژست توسعه‌ای و ریسک‌پذیری بیشتر را ندارند. این همان چیزی است که زمینه را برای اقتصاد روبه ضعف فراهم می‌کند.
فروزان‌فرد تاکید می‌کند: البته در ساختارهای قانونی و بودجه‌ای کشور هم شرایط بهبود را نمی‌بینیم که جذابیت را برای تکاپوی بیشتر از فعالان اقتصادی می‌گیرد. در سال باید محیط و چشم‌انداز اقتصادی پیش‌بینی‌پذیر باشد.