اعضای کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق ایران در اولین نشست این کمیسیون که با حضور فعالان این حوزه برگزار شد، به اهمیت تولید صادرات‌محور، معافیت مالیاتی برای صادرکننده‌های فرش و صنایع دستی، موضوع تعهد ارزی و گسترش بازارهای هدف تاکید کردند.
مرتضی میری، رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق ایران در ابتدای این نشست گفت: در برنامه هفتم توسعه، درباره معافیت مالیاتی صادرکنندگان که به‌عنوان شخص حقیقی فعالیت می‌کنند، سقف مختصر مالیاتی گذاشته‌شده تا درنهایت، معافیت مالیاتی لغو شود. کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق ایران در این رابطه با کمیسیون تلفیق و کمیسیون صنایع و معادن مجلس مکاتبه‌ای در جهت رفع این مشکل انجام داد که مورد توجه قرار گرفت و امیدواریم این پیشنهاد در صحن مجلس هم تصویب شود.
او با اشاره به بند «ک» تبصره 9 بودجه سال 1402 گفت: در این بند «اخذ هرگونه تعرفه و عوارض صادراتی و الزام به پیمان‌سپاری ارزی در خصوص صادرات صنایع دستی به‌جز میزان ارزش مواد اولیه مصرف‌شده، ممنوع است. این حکم نافی تعهد صادرکنندگان موضوع تبصره (۶) ماده (۱۲) قانون اصلاح قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۴۰۰/۱۱/۱۰ نیست. همچنین صادرکنندگان ملزم به رعایت ضوابط و مقررات بانک مرکزی می‌باشند.» ما هم با استناد به این بند درباره میزان تعهد ارزی صنایع ارزی و فرش و کاهش 10 درصدی آن مکاتبه‌ای انجام داده‌ایم؛ امیدواریم درنهایت این بند در برنامه هفتم توسعه تصویب شود.
بازار اندونزی بازار مستعدی برای فرش ایرانی است
گفت‌وگو درباره کاهش تعرفه ترجیحی بازار اندونزی موضوع دیگری بود که در این کمیسیون بر آن تاکید شد. اعضای کمیسیون معتقدند که بازار اندونزی بازار مستعدی است اما تعرفه بالایی دارد و باید امیدوار بود که پیگیری‌ها برای کاهش تعرفه‌های این بازار، به نتیجه خوبی منجر شود.
موضوع دسترسی به آمار در حوزه فرش، هنر و صنایع دستی موضوع بعدی این نشست بود. فعالان این حوزه عنوان کردند که آمار قابل اتکا و دقیقی در این حوزه وجود ندارد؛ اتاق ایران سعی می‌کند از طریق مکاتبه با مرکز ملی فرش ایران، دسترسی به آمارها را تسهیل کند. از طرفی باید این آمارها در سامانه اتاق ایران ثبت شود.
صنایع دستی بدون نظارت تولید می‌شود
در ادامه به مشکلات حوزه صنایع دستی اشاره شد و اینکه در صنایع دستی، متولی قوی وجود ندارد. اختلاف‌نظرها و موازی‌کارهای منجر به عدم هماهنگی‌هایی شده که نتیجه آن، نبود نظارت بر کیفیت صنایع دستی است. بیشتر صنایع دستی ایران به کشورهای دیگر صادر می‌شود، برای همین باید بر کیفیت این صنایع، تأثیر آب‌وهوای کشورهای مقصد بر کیفیت صنایع دستی، به‌دقت نظارت شود، اما متأسفانه بیشتر تولیدکننده‌ها بدون نظارت تولید و صادر می‌کنند. یا حقوق معنوی تولیدکننده رعایت نمی‌شود و گاه امضا و مدل اثر کپی می‌شود. این‌ها مسئله‌ای است که باید در کمیسیون مورد بررسی قرار گیرد.
در ادامه تاکید شد که باید روی توانمندسازی تولیدکننده‌ها، پایش مستمر محیط کسب‌وکار توجه شود و در این مسیر از ظرفیت رسانه‌ها و تشکل‌ها استفاده شود. باید وضعیت و ظرفیت تشکل‌های این حوزه بررسی و روی توانمندی تشکل‌ها کار شود. همچنین حضور تولیدکننده‌ها در این تشکل‌ها و درنهایت گرفتن کارت عضویت و کارت بازرگانی در اتاق‌های بازرگانی برای آنها تسهیل شود.
به توانمندسازی تولیدکننده‌های فرش توجه شود
جواد کاظمی، نایب‌رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق ایران گفت: مشکلات فرش در موقع تولید اتفاق می‌افتد. تولیدکننده به خواست بازار و سلیقه مشتریان و خریداران آگاهی نیست. تولیدکننده نمی‌داند چه سایزی، چه رنگی و چه مدلی را تولید کند. برای همین باید بازار و سلیقه‌ها را رصد کرد. تولید بی‌کیفیت به دلیل نداشتن آگاهی کافی و کمبود دانش تولیدکننده است. باید بتوانیم با تولیدکننده‌ها ارتباط منسجمی برقرار کنیم. سلیقه دنیا و مشتریان داخلی را بشناسیم و براساس آن طرح، رنگ و سایز فرش را تعریف کنیم. تولید باید علمی باشد. برندسازی موردتوجه باشد. تبلیغ و ورود به نمایشگاه‌های داخلی و خارجی موردتوجه قرار گیرد و در تمام مسیر رونق صادرات موردتوجه قرار گیرد.
ارتباط با دانشگاه‌ها، برای شناخت سلیقه مشتریان صنایع دستی
در این نشست تاکید شد که به مسائل صادرات فرش، اقتصاد هنر و صنایع دستی توجه شود و بازارهای جدید صادراتی را بیشتر و با تعامل پیدا کنیم. همچنین با دانشگاه‌های معتبر ارتباط برقرار شود تا با استفاده از این ظرفیت‌ها سلیقه هنری قشر جوان در ایران و دنیا بررسی شود.
از ظرفیت شهرداری‌ها استفاده شود
فعالان حوزه فرش و صنایع دستی و هنر تاکید کردند که باید از ظرفیت شهرداری‌ها در برگزاری مناسبت‌های فرهنگی و نمایشگاه‌ها استفاده شود. شهرهای ایران با برخی از شهرهای دنیا خواهرخوانده هستند و در آنجا در ایامی، هفته‌های فرهنگی برگزار می‌شود. یا در این شهرها در همان ایام نمایشگاه‌هایی برگزار می‌شود که تولیدکننده‌های فرش و صنایع دستی و هنرمندان حوزه سینما، تئاتر و موسیقی می‌توانند از این ظرفیت‌ها، استفاده کنند. شهرداری‌ها می‌توانند سالن‌هایی را در اختیار تولیدکننده‌ها وهنرمندان ایرانی قرار دهند.
