در برنامه‌ریزی توسعه‌ای باید به ظرفیت‌های همه استان‌ها توجه شود؛ این را اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در طرحی با عنوان «توسعه منطقه‌ای» پیگیری می‌کند؛ طرحی که بارها غلامحسین شافعی، رئیس اتاق ایران درباره فرصت‌های آن برای توسعه سخن گفته است. دولت هم با اجرای این طرح همراه است. یکی از این استان‌ها، خوزستان است.
شهلا عموری، رئیس اتاق اهواز در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران از فرصت‌های منطقه‌ای استان خوزستان می‌گوید: «خوزستان در اقتصاد کشاورزی جایگاه برجسته‌ای دارد؛ نقش این استان در تأمین مواد غذایی و درنتیجه در امنیت غذایی کشور بر کسی پوشیده نیست.»
او ادامه می‌دهد: «این استان در تولید گندم، خرما و نیشکر پیشگام است و در تولید محصولاتی مانند ذرت، سبزیجات، مرکبات و گل از جایگاه مناسبی برخوردار است. رتبه کشوری تولید خرمای خوزستان همواره بالا بوده و حدود ۲۵ درصد این محصول در خوزستان تولید می‌شود.»
او به فرصت‌های این استان اشاره می‌کند: «هم‌جواری استان خوزستان با پنج استان دیگر، وجود مرز مشترک با کشور عراق و دسترسی آسان‌تر به برخی کشورهای حوزه خلیج‌فارس، بهره‌مندی از راه‌آهن جنوب و خطوط هوایی بین‌المللی و بنادر بزرگ و مزایای دیگر، این استان است.»
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران معتقد است: «این فرصت‌ها از خوزستان استانی برخوردار از قابلیت‌های صادراتی و استانی با پتانسیل بالا برای ایجاد فرصت‌های جدید شغلی ساخته است. این دقیقا همین ظرفیت‌هایی است که در طرح توسعه منطقه‌ای هم توجه به آن مورد تاکید است.»
او به اقتصاد مقاومتی اشاره می‌کند: «در عمده محورهای اقتصاد مقاومتی به بخش کشاورزی توجه شده است. از دیدگاه اقتصادی، منطقی‌تر آن است که کشاورزی خوزستان در رأس برنامه‌های حمایتی دولت قرار گیرد.»
چه باید کرد؟ عموری پاسخ می‌دهد: «قابلیت سرمایه‌گذاری و به‌تبع آن افزایش تولید و اشتغال در خوزستان به‌مراتب بیش از قابلیت‌ها و جذابیت‌های موجود در سایر استان‌هاست. توجه به چنین پتانسیلی در درجه اول به یک عزم عمومی و همراهی تنگاتنگ بخش دولتی و خصوصی نیاز دارد. باید دولت با برخی مشوق‌ها و قوانین حمایتی از سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی حمایت کند.»
به گفته عموری، با برنامه‌ریزی اصولی و به‌کارگیری روش‌های حمایتی می‌توان کشاورزی استان را بیش ازآنچه هست به سمت تولید باکیفیت و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید سوق داد.
او راهکارهای عملیاتی را چنین می‌شمارد: «توسعه صنایع تبدیلی ازجمله حلقه‌های مفقوده اقتصاد و کشاورزی استان است. اگر این حوزه موردحمایت جدی (حداقل در دو بخش خرما و آبزیان) قرار بگیرد قطعاً منجر به محدود شدن خام فروشی، افزایش اشتغال و جلب ارزش‌افزوده بیشتر برای تولیدکنندگان همچنین توسعه صادرات خواهد شد.»
مهم‌ترین مشکلات کشاورزان از دیدگاه عموری در این استان عبارت‌اند از: «فرسودگی ادوات و ماشین‌آلات کشاورزی، در این حوزه دولت می‌تواند طرحی ملی شبیه به «طرح بازسازی و نوسازی واحدهای صنعتی» را به‌منظور مکانیزاسیون و به‌روز کردن این بخش اجرایی کند.»
راهکار دوم این است: «اعطای تسهیلات بلندمدت و کم‌بهره به فعالان حوزه کشاورزی استان و به‌کارگیری این تسهیلات در محل‌های موردنیاز، قطعاً بر روی افزایش تولید، ارتقای کیفیت محصولات، افزایش اشتغال تأثیر مثبت خواهد گذاشت. امیدواریم روند سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان به این سمت حرکت کند.»
به گفته عموری مشکل سوم کشاورزان این استان بحران آب و خشک‌سالی است که در چند سال گذشته دامن کشاورزان را گرفته است؛ برای مدیریت آن باید چاره‌اندیشی شود.
او معتقد است:«بهره‌گیری از شیوه‌های نوین آبیاری و مصرف بهینه آب حداقل روش‌هایی است که در حال حاضر باید در دستور کار دستگاه‌های ذی‌ربط قرار گیرد تا به‌تدریج از ابعاد منفی بحران آب و خشک‌سالی در این استان نیز کاسته شود.»