رشد پایدار بدون نوآوری امکان نمییابد و نوآوری بدون مشوق، استمرار نمییابد. اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، ابزار هوشمند حمایت از بنگاههای نوآور و صنعتی است. در این الگو، دولت بهجای پرداخت یارانه، از مسیر معافیت مالیاتی انگیزه خلق دانش را تقویت میکند.
هر ریال هزینه تحقیق، سرمایهای برای افزایش بهرهوری و ارتقای رقابتپذیری ملی است.این سیاست، ریسک سرمایهگذاری در فناوری را کاهش میدهد و مسیر توسعه صنعتی را هموار میکند. کشورهایی که این ابزار را بهکار گرفتهاند، تولید فناورانه را جایگزین تولید تقلیدی کردهاند. اجرای درست آن در ایران، میتواند موتور صنعتیشدن را بازتعریف و منابع را به نوآوری هدایت کند.
نوآوری زمانی نهادینه میشود که پاداش آن در ساختار اقتصاد دیده شود. اعتبار مالیاتی، نشانهای از اعتماد دولت به خرد تولیدکننده است؛ اعتمادی که دانایی را به سرمایه و پژوهش را به سود ملی تبدیل میکند. آینده از آن کشوری است که به جای استخراج از زمین، از اندیشه برداشت کند.