لیتوانی، کشوری کوچک در شمال شرقی اروپا است که تنها 3میلیون و 400هزار نفر جمعیت دارد اما تولید ناخالص داخلی آن سالانه 34.95میلیارد یورو برآورد شدهاست. بررسیهای پایگاه خبری اتاق ایران از وضعیت اقتصاد این کشور کوچک اروپایی نشان میدهد این کشور در میان سه ایالت حوزه بالتیک، بزرگترین بازار را داراست. بررسیها نشان میدهد اندازه اقتصاد این کشور با وجود کوچک بودن از سال 2000 تا کنون تقریباً دو برابر شدهاست. درآمد سرانه مردم لیتوانی 11هزار و 800یورو است. ارزش صادرات کالا و خدمات لیتوانی حدود 20میلیارد یورو است؛ مهمترین شریک تجاری این کشور نیز روسیه است. برخی از کشورهای فعال در لیتوانی مهمترین بازیگران منطقه به شمار میآیند. ناگفته نماند که این کشور در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا، کمترین دستمزد را به کارگران خود میدهد.
وزیر امور خارجه لیتوانی چند روز پیش به ایران آمد و همزمان با او هیات تجاری لیتوانی نیز وارد ایران شد. اهالی تجارتِ لیتوانی روز یکشنبه 9خرداد برای برقراری ارتباط با فعالان اقتصادی ایران به اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران آمدند. بر خلاف هیات هندی که برای چندمین به ایران میآمدند، فعالان اقتصادی که از لیتوانی آمده بودند همگی اولین سفر تجاری خود را به ایران تجربه میکردند. البته ناگفته نماند که اکثر آنها در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری اتاق ایران از حضور خود در ایران ابراز رضایت و خوشحالی میکردند. مدیرعاملهای شرکتهای مختلف در سطح خرد کلان از مواد غذایی گرفته تا انرژی دور میزهای همیشگی نشسته بودند و با فعالان اقتصادی ایرانی صحبت میکردند.
«جینتاراس والانسیوس» تولیدکننده مواد غذایی در گوشه سالن نشسته بود و با یکی از اهالی صنعت غذا در ایران گفتوگو میکرد. او مدیرعامل شرکت «کلیپدوس مسین» بود؛ شرکت تولیدکننده فرآوردههای گوشتی که از سال 1927 به عنوان یک شرکت خانوادگی آغاز به کار کردهاست. او در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران گفت: «ما به دنبال بازارهای جدید هستیم. البته همانطور که تلاش میکنیم محصولات خودمان را به ایران معرفی کنیم، به دنبال واردات برخی از محصولات از ایران نیز هستیم. مثلاً آجیل و میوه جزو مواردی است که ما سعی داریم از ایران وارد کنیم.» این شرکت در زمینه پنیر و نوشیدنی و فرآوردههای گوشت و مرغ نیز فعالیت داشت. او در رابطه با حلال بودن محصولات خود گفت: «ما برای کسب مجوز حلال کمی درگیری داشتیم که تا حدودی هم زمانبر بود.»
«داریوش سیلنسکیس» از اسم ایرانیاش شروع کرد و گفت: «اسم من داریوش است؛ یک نام ایرانیالاصل!» او مدیرعامل شرکت «کلیپدوس نفتا» بود و به دنبال روابط بیشتر با فعالان اقتصادی ایران بود. آنطور که داریوش میگفت، شرکت آنها در زمینه الانجی فعالیت میکند. آنچه که جالب توجه است این است که شرکت آنها با وجود روابطی که با دیگر کشورها دارد، با کشوری مانند قطر که در زمینه الانجی حرفهای بسیاری برای گفتن دارد، رابطهای ندارند. او با اشاره به اینکه هیچ مانعی برای برقراری رابطه با بخش خصوصی در ایران نداشته، گفت: «اتاق ایران برنامهها و نشستهای خوبی را برای ما ترتیب داده و این من را شگفتزده کردهاست. همهچیز بسیار خوب به نظر میرسد و به صورت کلی هیچ مشکلی وجود نداشتهاست.»
شرکتهای تولیدکننده الیاف و منسوجات از دیگر شرکتهای حاضر در نشست دیروز بود. «سالیوس لیوبیناس» مدیرعامل شرکت «ورنیتاس» بود. او صحبتهای خود را اینگونه آغاز کرد: «من میدانم که ایران بازاری بسیار قدرتمند دارد؛ به همین خاطر به دنبال برقراری رابطه و کسبوکار با ایرانیها هستم.» او که نخستین حضور خود را در ایران تجربه میکرد، گفت: «در این سفر دو روزه تنها قدمهای اولیه را برداشتهایم. من به شخصه هنوز باید موارد بیشتری را کشف کنم.» شرکت او 40 ساله است و بزرگترین تولیدکننده الیاف و منسوجات در لیتوانی به شمار میآید. او تنها به دنبال صادرات و بازار در ایران بود اما اظهار میکرد برای قراردادهای مشترک هم ممکن است در آینده فکر کند.
«وایداس ولیکس» مدیر شرکت توسعه تجارت نیز در اتاق بازرگانی ایران میگفت: «ما به دنبال شرکتهای ایرانی هستیم که مایل هستند به بازارهای اروپایی وارد شوند. لیتوانی دروازهای برای ورود به اروپاست.» او تأکید کرد که شرکت آنها 12سال سابقه فعالیت در سطوح بینالمللی را دارد و ایران دوران پساتحریم گزینه مناسبی برای ادامه فعالیت است. او گفت: «ایران هنوز آن حضوری که باید را در اروپا ندارد. اما اکنون میتواند از طریق لیتوانی به اروپا وارد شود؛ چرا که به انرژی و نیروی کار ارزانی دسترسی دارد.» به این ترتیب او به دنبال شرکتهای ایرانی بود تا توجه آنها را برای سرمایهگذاری در لیتوانی جلب کند. به این ترتیب با توان ایرانی، کالاهایی در لیتوانی ساخته و در بازار اروپا به فروش خواهد رسید. او در پایان با اطمینان گفت که سفر دو روزه او آغازگر روابط جدی با فعالان اقتصادی ایران خواهد بود.