فرشید شکرخدایی، در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران با تاکید بر اسم و توالی اسمی کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب می‌گوید: مفهوم توسعه پایدار در سازمان ملل به‌عنوان سند فراملیتی مستند شده است؛ این سند 17 بند اصلی دارد که به غیر از مسئله آموزش که در ایران به آن نقدهایی وارد شد، بقیه 16 بند در اسناد توسعه‌ای ایران مورد توجه بوده و به‌عنوان سند رسمی مصوب شده است.
رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب می‌گوید: توسعه پایدار موضوع بسیطی است که از موضوع فقر تا حفظ موجودات روی زمین و زیر آب تا محیط‌زیست و آب، توسعه فناورانه و مبارزه با فساد را در برمی‌گیرد. در این کمیسیون هم به این موارد و اسناد بالادستی توجه خواهد شد.
شکرخدایی می‌گوید: در کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب یکی از اهداف اصلی ما آشنایی بخش خصوصی با اسناد بالادستی توسعه‌ای در ایران و در ادبیات جهانی است؛ برای همین ما در محورهای مختلف تولید محتوا خواهیم داشت.
او ادامه می‌دهد: در دوره قبل هیات نمایندگان روی محورهای محیط‌زیست و آب در کمیسیون آب، محیط‌زیست و اقتصاد سبز محتوا تولید شده است؛ ما هم این مسیر را ادامه می‌دهیم و تلاش می‌کنیم روی بقیه محورها هم تولید محتوا کنیم. در این مسیر از اسناد بالادستی داخلی و خارجی استفاده خواهیم کرد و درنهایت باید مطالعه کنیم که این اسناد و محورها در فضای کسب‌وکار و در بنگاه‌های اقتصادی چه تاثیری داشته است.
شکرخدایی می‌گوید: موضوع‌های موردبحث در کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب به‌عنوان یک موضوع میان بخشی خواهد بود و برای همین باید با کمیسیون‌های متعدد اتاق ایران مثل کمیسیون انرژی، صنعت، معدن، مسئولیت اجتماعی و غیره ارتباط مستمر برقرار شود تا بتوان روی موضوع‌های میان‌رشته‌ای مطالعه کرد. برای همین نشست و همکاری با کمیسیون‌ها برگزار خواهد شد.
به گفته شکرخدایی در این دوره کارگروه‌های متعددی در کمیسیون تشکیل خواهد شد، مثلاً کارگروه آب با توجه به اهمیت موضوع تشکیل خواهد شد تا مسیری که در چهار سال قبل در اتاق ایران طی شده، ادامه یابد.
موضوع توسعه پایدار و محیط‌زیست هم کارگروه‌ها و کمیته‌های مستقلی خواهد داشت که در جلسات بعدی نحوه اجرای آن بررسی خواهد شد.
شکرخدایی می‌گوید: در جلسه بعدی کمیسیون، موضوع آمایش سرزمین و چگونگی توزیع شهرک‌های صنعتی در پهنه جغرافیایی، خوشه صنعتی بررسی خواهد شد که آیا در راستای توسعه پایدار است و آیا الزامات توسعه پایدار لحاظ شده است یا خیر؟ اینکه آمایش سرزمینی موافق توسعه پایدار است و یا مخالف توسعه پایدار؟
شکرخدایی می‌گوید: توسعه پایدار را باید فراتر از موضوع محیط‌زیست و آب در نظر گرفت؛ ما اصرار داشتیم که کلمه توسعه پایدار به دلیل دربرگیری حوزه‌ها، برای اسم کمیسیون کفایت می‌کند. توسعه پایدار در همه حوزه‌ها قابل تبیین است. برای همین ما تاکید به همکاری گروهی و همکاری با کمیسیون‌ها داریم.
او ادامه می‌دهد: مثلاً یکی از محورهای توسعه پایدار توسعه فناوری ارتباطات و اقتصاد دانش‌بنیان است که در اتاق ایران این کمیسیون‌ها فعال است و ما باید با این حوزه همکاری کنیم و درنهایت ببینیم آیا اکوسیستم موجود هم‌راستا با اسناد بالادستی توسعه است یا خیر؟ از همین رو در کمیسیون کسانی هستند که در حوزه مخابرات فعالیت دارند؛ یا کسانی که در حوزه آب فعال بودند و یا در حوزه بازیافت فعال هستند که می‌توان از این جمع بهره برد.
او تاکید می‌کند: تاکید ما این بود کسانی که در کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب عضو هستند باید در یکی از موضوع‌های مرتبط با این حوزه فعالیت کنند یا دانش و تجربه این حوزه را داشته باشند.