نشست مشترک تشکلهای صنفی فعال در حوزه طیور با موضوع یکپارچه سازی و اجماع سازی تشکلها برگزار شد؛ در این نشست ابتدا غلامعلی فاروغی از مشکلات اقتصادی کشور در شرایط تحریم، شیوع بیماری کرونا و کمبود بودجه دولت گفت. فاروغی معتقد است که این مشکلات در کنار تهدیدهایی که برای اقتصاد کشور دارد، فرصت مناسبی است که دولت برای حل مسائل و مشکلات خود از بخش خصوصی یاری بطلبد.
او معتقد است که دولت باید در این شرایط تصدیگری را رها کند؛ البته سالهاست که این موضوع مطرح است ولی الان شرایط دشوارتر شده است و دولت سعی کرده در خیلی از حوزهها تفویض اختیار کند. در بخش طیور تعدد تشکلها را بهانه میکنند و میخواهند کاری برای این حوزه انجام ندهند.
فاروغی گفت: نشست امروز ما به این بهانه است که تشکلهای حوزه طیور سعی کنند که به هم صدایی برسند و این را میتوان در تشکل انجمن ملی طیور ایران پیگیری کرد.
بهگفته فاروغی این انجمن سالهاست که تأسیس شده و ما میتوانیم با حضور فعال در این تشکل به هم افزایی برسیم. البته حدود یک سال است که فعالیت «انجمن ملی صنایع طیور ایران» کمتر شده و بقیه تشکلها به صورت منفرد فعالیت میکنند. برای همین در نهایت چیزی عاید مجموعه ما نمیشود؛ البته باز هم با همین تشکلها از تخریب بیشتر جلوگیری شده ولی اوضاع بهتر نشده است.
او درباره ضرورت دوباره یکپارچهسازی و اجماعسازی تشکلها گفت و اینکه مسائل و مشکلات باید ریشهای پیگیری و حل شود.
او تاکید کرد: یکپارچهسازی تشکلها در صنعت طیور الزامی است و همین مسئله درنهایت در مواجه با دولت، وزارت جهاد کشاورزی و سایر وزارتخانهها برای این حوزه مشکلاتی را به وجود میآورد از طرفی وزارت جهاد کشاورزی هم بارها تاکید به انسجام تشکلهای این حوزه دارند.
در ادامه نشست مهدی معصومی، رئیس انجمن تخممرغ شناسنامهدار گفت به دو روش میتوان به موضوع نگاه کرد؛ یک نگاه تاکید بر کار انفرادی هر فرد و هر صنف است؛ نگاه دوم اینکه تشکلی قوی و منسجم داشته باشیم تا با مدیریت فعال مسائل و موضوعهای صنف را پیگیری کند؛ در این صورت باید انجمن را تقویت کنیم. باید حتماً تشکل قدرتمندی داشته باشیم. مثلاً ما در انجمن واردکننده داروهای دامپزشکی خیلی کار انجام دادهایم و درنهایت به یک الگوی مناسبی برای پیگیری مطالبات صنفی رسیدهایم.
حمید فاضلی، شرکت مادرتخصصی صنعت طیور در ادامه نشست گفت ما روی انسجام تشکل هم فکر میکنیم و معتقد به این هستیم که انجمنها میتوانند متشکل شوند؛ البته اینکه از دل تشکلهایی که تضاد منافع دارند تک صدایی بیرون بیاید خیلی آرمان گرایانه است. از طرفی باید انجمن ملی صنایع طیور ایران عملکرد خود را شفاف و دقیق به سایر تشکلهای عضو گزارش دهد؛ مسائل و مشکلات را با انها در میان بگذارد تا بتواند اعتماد اعضا را به خود جلب کند وگرنه در صورت عدم شفافیت اعتماد هم به وجود نمی اید.
علی صابری، دبیر انجمن ملی شرکتهای زنجیرهای تولید گوشت مرغ در ادامه نشست عنوان کرد اولین کار در زمان تحول در دولت درخواست یا بهانه تک صدایی تشکلها است. ما باید از کالبد این تشکل استفاده کنیم و نباید فرصتها را از دست بدهیم. ما باید فردی قوی و مورد حمایت در انجمن ملی طیور ایران انتخاب کنیم تا مسائل کلان این حوزه را پیگیری کند.
بعد از آن علی تقویفر از نیاز به تشکیل تشکلهای صنفی گفت و اینکه آنچه ما را مجبور کرده تشکل صنفی ایجاد کنیم این است که بتوانیم مسائل و مشکلات را با همفکری هم برطرف کنیم.
او تاکید کرد سهم دولت در اشتغال 14 درصد است و 86 درصد اشتغال در بخش خصوصی ایجاد میشود؛ از طرفی سهم دولت در اقتصاد 80 درصد است؛ برای داراییهای بخش خصوصی دیگری تصمیم گیری میکنند و ما باید از طریق تشکلهای قدرتمند صنفی این مشکلات را حل کنیم که همان طور که مالک داراییهای خود هستیم خود آن را مدیریت کنیم.
او تاکید کرد: تشکلهای صنفی قدرتمند ما را قوی میکند تا در بخش خصوصی با هم افزایی و توان افزایی با دولت قدرت چانه زنی خود را بالاتر ببریم و در این شرایط ما چارهای نداریم جز تشکل گرایی.
سیدفرزاد طلاکش، دبیرکل کانون سراسری انجمنهای مرغداران تخمگذار ایران در ادامه نشست از لزوم تشکیل پارلمان در حوزه طیور گفت که در آنجا همه تشکلها عضویت داشته باشند؛ مشکلات و مسائل خود را عنوان کنند و در نهایت این مسائل جمع بندی شده به دولت، سیاست گذار یا قانون گذار یا سایر نهادها ارائه شود. برای همین انجمن ملی صنایع طیور ایران باید نقش پارلمان داشته باشد؛ در جلسات سیاست گذاری صاحب کرسی باشد و بتواند در امور کلان نفع همه بخشهای این صنعت را ببینید؛ حتی اگر منافع عدهای در تضاد با منافع گروه دیگر باشد.
او تاکید کرد انجمن زمینه فعالیتهای سلیقهای را از بین میبرد و این نگاه جامع و همه گیر است؛ البته همه تشکلها میتوانند زیر یک مجموعه جمع شوند.
مهدی مسعودی، قائم مقام مدیرعامل اتحادیه کارخانجات خوراک دام طیور و ابزیان هم از اهمیت تشکلهای صنفی گفت ولی معتقد است که اگر سوبسید دولتی نبود شاید این همه تشکل هم به وجود نمیآمد که امروز از تعدد تشکلها بگوییم.
بعد از آن کمالی تضاد منافع را مانع تجمیع تشکلها عنوان کرده و گفت برای همین کسی حاضر نیست نمایندگی خود را به کسی واگذار کند. اما در مورد مسائل کلان که مشکل همه است و همه رویان اجماع دارند میتوانیم اجماع کرده و در انجمن ملی آنها را پیگیری کنیم.
او ادامه داد: مثلاً نظام صادراتی، ارز، قیمت گذاری، نظام وارداتی و غیره مسائلی است که همه با ان درگیر هستند. ولی در عین حال هر بخش از صنف مشکلات خاص خود را دارد. برای همین اجماع بر سر انجمن ملی به معنای نابودی یا تعطیلی بقیه تشکلهای صنفی نیست و نباید باشد.
در ادامه این نشست محمدرضا صدیق پور، دبیر انجمن تولیدکنندگان جوجه یک روزه از عملکرد انجمن ملی طیور انتقاد کرد و گفت کدام یک از ما از منافع و مضار دیگری خبر داریم؟ و این بی خبری در نهایت نمیتواند اجازه دهد که ما به دیگری اعتماد کنیم و امور کاری خود را به دیگری واگذار کنیم. چون هیچ کسی از مشکل صنف دیگری آنطور که باید خبر ندارد.
بعد از آن امیررضا بیگدلی، دبیر انجمن واردکنندگان دارو و مواد بیولوژیک دام گفت که ما باید ذینفعها را شناسایی کنیم؛ مثلاً سندیکاهای فعال مثل سندیکای برق میتواند در ادامه مسیر الگوی ما باشد. درون سندیکای برق تضاد منافع هم هست ولی آنها با همدلی به کل صنعت و نفع همه ذینفع تلاش میکنند.
بعد از آن فرهاد قربانزاده، انجمن صنفی کشتارگاههای صنعتی طیور ایران از عدم اعتماد به دیگران گفت؛ اینکه هر کسی در دورن انجمنها به نفع خود کار میکند. باید برای تشکل یابی و انسجام همدلی، شفافیت و اعتماد به وجود بیاید.
تقویفرد در ادامه نشست تاکید کرد که انجمن ملی و فعالیت این انجمن یا انسجام تشکلها به معنای از بین بردن سایر تشکلها نیست؛ ما اگر برنامهای برای ادامه کار داشته باشیم حتماً زبان همدیگر را میفهمیم و بهتر و هم دلانه تر کار میکنیم.
در ادامه پیشنهاد شد که بهترین راه برای فعالیت انجمن ملی طیور ایران پیگیری یک ایده واحد است. باید منشور و برنامه و راهبرد داشته باشیم تا ببینیم با کدام استراتژی میخواهیم طی مسیر کنیم. انها گفتند اگر انجمن ملی طیور به عنوان یک تشکل صنفی ملی بخواهد این اهداف را پیگیری کند باید از این ظرفیت بهره بگیریم.
در نهایت باردیگر فاروغی به اهمیت تشکل منسجم تاکید کرد تا در شرایط کرونا، تحریم و کمبود بودجه برای فعالان بخش خصوصی در حوزه طیور فکری اساسی بشود اما تا اجماع صورت نگیرد مشکلات ما قابل حل نیست.