مجیدرضا حریری، رئیس اتاق مشترک ایران و چین در مورد اظهارات یکی از نمایندگان مجلس مبنی بر تعلل دولت چین برای تعویض دولت در ایران برای پیش بردن برنامه جامع همکاری ۲۵ ساله اظهار داشت: وقتی یک دولت به ماه‌های پایانی خود می‌رسد و قرار است دولت جدیدی روی کار بیاید، این موضوع تاثیر خود را روی مراودات بین‌المللی خواهد گذاشت. اما برنامه جامع همکاری ۲۵ ساله بین ایران و چین بر اساس این طراحی شده که وابسته به دولت‌ها نباشد، دقیقاً به همین علت این برنامه بلندمدت چیده شده، یعنی روابط بین نظام جمهوری اسلامی و چین است. از همین روی برای این مراودات فرقی نمی‌کند دولت آقای روحانی باشد یا دولت بعدی، چون قرار نیست که سلیقه دولت‌ها در این زمینه دخیل باشد.
وی افزود: سعی بر این است که برنامه فراتر از دیدگاه‌های جناحی و دولتی باشد، از ابتدا نیز قرار شد این برنامه بین نظام جمهوری اسلامی و چین پیش برود به همین علت برای شکل‌گیری این روابط در سال ۹۷ آقای لاریجانی به عنوان نماینده نظام به چین رفت. یعنی شخص دولتی برای این کار انتخاب نشد و آقای لاریجانی پیام رهبری را به همراه ۷ وزیر دولتی به چین رساند.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: این بدان معناست که برنامه ارتباطی با دولت‌ها ندارد و بعد از از آن سفر هم همانطور که دولت اعلام کرد آقای لاریجانی مسئول مدیریت مذاکرات بین ایران و چین برای برنامه جامع شد. آقای لاریجانی که هیچگونه سمت دولتی و مجلسی ندارد به عنوان نماینده نظام انتخاب و مسئولیت به ایشان سپرده شده و الان نیز مسئول این موضوع هستند و در دفتری که برای اینکار تاسیس شده مستقر هستند. تیم‌های مشاوره‌ای و کارگروه‌های تخصصی روی این مسئله کار می‌کند و این موضوع هیچ ارتباطی به تغییر دولت‌ها ندارد.
حریری با تاکید بر لزوم تک صدایی در مذاکرات و پرهیز از اظهارنظرهای پراکنده گفت: تنها جایی که حق اعلام خبرهای موثق در این مورد را دارد و می‌تواند بگوید که دولت چین موافق یا مخالف است، فقط مرکزی است که برای این کار تأسیس شده و آقای لاریجانی آن را اداره می‌کند. اگر کسی از موضع دولت چین صحبت می‌کند در واقع نظرات شخصی خود را می‌گوید که می‌تواند مستند بر واقعیات نیز نباشد. قرار نیست شخص دیگری به جز مقام مسئولی که نظام تعیین کرده در این مورد اظهار نظر کند.
وی افزود: هرگونه اظهارنظر در این مورد که مصرف داخلی دارد و دعوای بین جناحی است، می‌تواند روی مذاکرات اثرات منفی بگذارد. بناست در مذاکرات یک صدا داشته باشیم و آن صدایی است که هم رهبری به آن حکم داده و هم دولت تایید کرده، بنابراین صداهای دیگر می‌تواند در روند مذاکرات اخلال ایجاد کند.