فرآیند ممیزی خارجی سیستم‌های مدیریت کیفیت اتاق ایران، با حضور ارزیابان و نمایندگان واحدهای مختلف سازمان و در چارچوب استانداردهای بین‌المللی، پس از دو روز بررسی در سه حوزه ایزو ۹۰۰۱ (مدیریت کیفیت)، ایزو ۲۶۰۰۰ (مسئولیت اجتماعی) و HSE (بهداشت، ایمنی و محیط زیست) پایان یافت.
این فرآیند با هدف ارزیابی جامع فعالیت‌ها، شناسایی نقاط قوت و ضعف، تحلیل فرصت‌ها، تهدیدها و ارائه توصیه‌های کاربردی برای بهبود عملکرد سازمانی با هماهنگی و راهبری اداره سیستم‌ها و روش‌های مدیریت طرح و برنامه انجام شد. نشست اختتامیه این ممیزی با حضور حسین رئوف‌پناه، مدیر طرح، برنامه‌ریزی و پایش اتاق ایران، هاشم صوفی، معاون پشتیبانی اتاق ایران و نمایندگان تمامی واحدهای سازمان برگزار شد.
در این نشست، نتایج ارزیابی‌ها تشریح و راهکارهایی برای ارتقای کیفیت و بهره‌وری مطرح شد و برای نمونه به تلاش نمایندگان واحدهای مختلف که در به‌کارگیری الزامات استاندارد عملکرد مؤثری داشتند، اشاره شد.
شایان شرف‌الدین شیرازی، ارزیاب و ممیز این فرآیند، در سخنان خود با بیان اینکه اتاق ایران در مسیر استقرار سیستم‌های مدیریتی عملکرد مثبتی داشته است، بر ضرورت بهره‌گیری مؤثرتر از الگوی ISO 10014 تأکید کرد؛ الگویی که سازمان‌ها را در دستیابی به منافع مالی و اقتصادی ناشی از پیاده‌سازی استانداردها یاری می‌کند. او تصریح کرد که انطباق این الگو با مأموریت و وظایف اتاق می‌تواند نقش مهمی در افزایش بهره‌وری و ارتقای ارزش‌آفرینی برای بخش خصوصی داشته باشد.
او همچنین استقرار سیستم‌های مدیریت انرژی (ISO 50001) و مدیریت دارایی‌های فیزیکی (ISO 55001) در اتاق ایران را به‌عنوان نقاط قوت ارزشمند مورد توجه قرار داد و این اقدام را نشانه‌ای از نگاه آینده‌نگر سازمان دانست.
به گفته شرف‌الدین شیرازی تمرکز بر این استانداردها نه تنها به بهینه‌سازی مصرف منابع کمک می‌کند، بلکه موجب ارتقای تاب‌آوری سازمان در برابر چالش‌های اقتصادی و زیست‌محیطی خواهد شد.
شیرازی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به جایگاه راهبردی اتاق ایران به‌عنوان پل ارتباطی میان بخش خصوصی و دولتی، بر ضرورت تقویت تعاملات درون‌سازمانی و برون‌سازمانی تأکید کرد.
او توصیه کرد: جلسات هدفمند و ساختاریافته میان مدیران ارشد، مدیران میانی و کارشناسان به‌طور منظم برگزار شود تا زمینه تبادل نظر، هم‌افزایی و همسویی در تصمیم‌گیری‌ها فراهم شود.
نشست اختتامیه با توافق بر این نکته پایان یافت که توصیه‌های ممیزان باید مبنای طراحی برنامه‌های آینده اتاق ایران قرار گیرد. هدف از این مسیر، حرکت از سطح انطباق با استانداردها به سمت ایجاد ارزش پایدار برای اعضا و بهبود محیط کسب‌وکار در کشور عنوان شد.