وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در صفحه کاربری خود در اینستاگرام از تلاش برای راه‌اندازی «اولین مدرسه مجازی برنامهنویسی به زبان مادری» با همکاری دانشگاه صنعتی‌شریف خبر داد و نوشت:«در دانشگاه صنعتی‌شریف با کودکانی مواجه شدم که با فعالیت در یکی از زیر پروژه‌های زیست‌بوم کودکان با نام «برنامهنویسی به زبان مادری» برای برنامهنویسی، ساخت انیمیشن و نیز ساخت بازی توانمند شده‌اند.»
در همین زمینه، امیرحسین اسدی رئیس هیأت مدیره مرکز شکوفایی استعداد کودک و نوجوان دانشگاه صنعتی شریف درباره راه‌اندازی کلاس برنامهنویسی به زبان مادری در دانشگاه‌شریف گفت: دنیا با سرعت زیادی به سمت علوم پیشرفته در حرکت است و یکی از این علوم کدنویسی (Coding) است. در آینده فروشگاه‌های آنلاین، دوره‌های مجازی آنلاین، خدمات آنلاین، زندگی مجازی و بسیاری از امکانات دیگر که بر بستر وب و تلفن همراه هستند، زندگی ما را تحت‌الشعاع قرار خواهند داد بنابراین در زندگی خود ناگزیر خواهیم بود با فناوری‌‌ها در تعامل باشیم.
اسدی افزود: باید فضا را برای این تعامل در کشور فراهم و نسل فردا را آماده کنیم و یکی از راه‌ها، تربیت نیرو از دوران کودکی است تا در آینده با کمبود نیرو مواجه نشویم بنابراین تصمیم گرفتیم آموزش برنامهنویسی به زبان مادری را برای رده سنی کودکان و نوجوانان راه‌اندازی کنیم.
وی با بیان اینکه شاید عده‌ای بگویند دانشگاه نیروهایی را در زمینه برنامهنویسی برای آینده تربیت خواهد کرد، گفت: فضای آموزشی و کسب‌وکار ایران تاحدودی متفاوت از سایر کشورهای دنیا است، از سوی دیگر امروزه تنها دانشگاه رفتن کافی نیست و باید مهارت آموخت. کدنویسی یک مهارت محسوب می‌شود بنابراین باید آموزش آن پیش از مدرسه رفتن کودکان آغاز شود تا همان‌طور که کودکان و نوجوانان بزرگ می‌شوند، بتوانند این مهارت را آموخته و خلاقیت به خرج داده و ابداع‌‌کننده باشند.
اسدی در پاسخ به این سؤال که آیا آموزش برنامهنویسی به زبان مادری در دنیا نیز مرسوم است؟ گفت: بسیاری از کشورها از جمله کشورهای توسعه‌‌یافته، مدرسه برنامهنویسی راه‌اندازی کرده‌اند. از آنجایی که کدنویسی به زبان مادری، ساده‌سازی علم کدنویسی برای همه افراد جامعه است به همین دلیل کشورها به‌دنبال آموزش این علم از دوران کودکی هستند. در آمریکا و بریتانیا کلاس‌های آموزشی برنامهنویسی برای کودکان و نوجوانان بالای 5 سال برگزار می‌شود. بسیاری از کشورها از جمله استونی برای آموزش برنامهنویسی به کودکان و نوجوانان بالای 7 سال بودجه اختصاصی در نظر می گیرد.
چینی‌ها، پیشگام آموزش کدنویسی در دنیا
به گفته اسدی چینی‌ها آموزش کدنویسی را حتی از قبل از ورود به پیش‌دبستان آغاز کرده‌اند و به کودکان و نوجوانان برنامهنویسی آموزش می‌‌دهند. حتی برخی از کشورهای تراز اول دنیا تصمیم گرفته‌اند تا آموزش برنامهنویسی را همچون دروس ریاضی، علوم و غیره در مدارس اجباری کنند بنابراین ما نباید صبر کنیم تا نیاز به کدنویسی در سطح گسترده در کشور احساس شود سپس به فکر چاره باشیم، چراکه آن زمان دیگر دیر است.
رئیس هیأت مدیره مرکز شکوفایی استعداد کودک و نوجوان دانشگاه صنعتی شریف افزود: امروزه کدنویسی مانند زبان دوم یکی از نیازهای ضروری کشورها است. حتی برنامهنویسی باید به‌عنوان درسی اجباری در مدارس ایران تبدیل شود و البته با وعده‌ای که وزیر ارتباطات داده‌‌اند دور از ذهن نیست که در آینده‌ای نه چندان دور با همکاری وزارت ارتباطات و دانشگاه شریف برنامهنویسی به زبان مادری در مدارس کشور تدریس شود.
وی درباره اهداف و مزایای آموزش برنامهنویسی از دوران کودکی نیز گفت: فراگیری اصول برنامهنویسی میتواند تأثیرات شگرفی در آینده کودکان و نوجوانان بگذارد. با این کار استعدادها شناسایی می‌شود. کودکان یاد می‌‌گیرند به صورت تیمی با هم کار کنند. با آموزش از دوران کودکی آگاهی‌‌های عمومی نسبت به کارآفرینی و فرصت‌‌های نهفته در بستر دیجیتالی افزایش می‌یابد و می‌‌توان فرهنگ کارآفرینی را توسعه داد و کارآفرینان بالقوه را جذب و تربیت کرد.
اسدی با بیان اینکه با آموزش برنامهنویسی کودکان، نوجوانان به سوی فضای دیجیتال کارآمد هدایت می‌شوند، افزود: آنها می توانند با تولید محصول به وسیله کدنویسی آشنا شوند و محصولات فاخر تولید کنند. مهمتر اینکه آنها به شغل‌های فناوری اطلاعات ترغیب می‌شوند و همین موضوع به کسب‌وکار آینده آنها کمک می‌کند.
وی با اشاره به اینکه هر ایرانی میتواند با دانستن علم برنامهنویسی یک تولیدکننده، صادرکننده و مصرف‌کننده هوشمند دیجیتال باشد، گفت: این بچه‌ها می توانند در آینده با حداقل سرمایه‌گذاری، اشتغال پایدار ایجاد کرده و نقشی اساسی در صادرات محصولات و خدمات دیجیتالی داشته باشند چرا که امروزه با فناوری دیجیتالی، تولید ناخالص ملی کشورها افزایش یافته است بنابراین برنامهنویسی به زبان مادری میتواند در شیوه‌‌های فروش و بازاریابی دگرگونی ایجاد کرده و حتی ارتباطات را متحول و پژوهش و تحقیقات را تسهیل کند.