در اولین روز از ماه «می» گرامیداشت «روز جهانی کارگر» است. هر سال کارگران به احترام کسانی به خیابان می‌آیند که در سال 1886 در مطالبه حقوق خود با خشونت پلیس امریکا روبرو شدند و این روز یادآور پاسخ خشونت‌آمیز به مطالبات کارگران در سال ۱۸۸۶ میلادی است. کارگران اعتصاب‌کننده خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات روزانه کار از ده ساعت به ۸ ساعت بودند. قرار بود که اول ماه مه ۱۸۸۶ در آمریکا، کاهش زمان کار به هشت ساعت در روز، به اجرا درآید که چنین نشد و در نتیجه، کارگران در گوشه و کنار این کشور دست به تظاهرات زدند و در یک‌هزار و دویست کارخانه و کارگاه، اعتصاب صورت گرفت. شمار کارگران معترض شهر شیکاگو بیش از سایر شهرها و حدود۹۰ هزار تن بود. از آن اعتراض مدت زمان زیادی گذشته ولی هنوز هم افراد بسیاری برای احقاق حق کارگران تلاش می‌کنند؛ اگرچه وضعیت آن‌ها بهبود چندانی نیافته‌است. از کشورهایی نظیر چین گرفته که بیشترین ادعا را در حمایت از کارگران دارند تا فرانسه حال کارگران در هیچ‌کدام از این کشورها خوب نیست. تعداد افرادی که در سطح جهان بیکار می‌شوند در حال افزایش است و با شیوع ویروس کرونا این تعداد بیشتر شد.
آذرماه 1399 سازمان بین‌المللی کار در گزارشی اعلام کرد که ۸۱ میلیون نفر امسال در منطقه آسیا و اقیانوسیه شغل خود را به دلیل شیوع بیماری کووید ۱۹ از دست داده‌اند.
براساس گزارش سازمان بین المللی کار نرخ بیکاری در این منطقه در محدوده ۵.۲ و ۵.۷ درصد در سال ۲۰۲۰ بوده است که این رقم نسبت به ۴.۴ درصد سال گذشته رقم افزایشی داشته است گزارش سازمان بین‌المللی کار تاکید می‌کند که تقریباً تمام مولفه های اقتصادی در حوزه کار نسبت به سال گذشته روند کاهشی داشته است.
سازمان بین‌المللی کار هشدار داد که احتمالاً ۲۲ تا ۲۵.۴ میلیون نفر دیگر به جمع بیکاران منطقه اضافه شود که بدون اقدامات حمایتی برای بخش های آسیب پذیر از جمله اقتصاد منطقه،کارگران و بخش خصوصی که با چالش جدی مواجه هستند امکان بهبود وضعیت وجود ندارد.
بررسی تغییرات میزان اشتغال در ایران هم نشان‌دهنده رشدی با نرخ پایین در سال‌های اخیر است، که در سال گذشته با وقوع همه‌گیری، دچار آسیب جدی شده است. نسبت اشتغال از 37.8 درصد در سال ۹۵ به 39.4 درصد در سال ۹۸ بهبود پیدا کرده و در پاییز سال گذشته به 37.5درصد بازگشته است. نرخ بیکاری در فصل بهار گذشته با 9.8 درصد بالاترین نرخ در سال بوده و این رقم در فصل تابستان 1.2 میلیون و در پاییز حدود یک میلیون ثبت شده است. همچنین در پاییز نسبت به تابستان ۱۲۹ هزار شغل از دست رفته و تعداد افراد بیکار به حدود ۲ میلیون و ۴۳۶ هزار نفر رسیده است. از طرفی
اخیرا مرکز آمار ایران گزارشی از وضعیت اشتغال و بیکاری در کشور منتشر کرده که نشان می‌دهد جمعیت فعال به حدود ۲۵.۶ میلیون نفر رسیده که از این تعداد ۲۳.۱ میلیون نفر شاغل و ۲.۴ میلیون نفر بیکارند. با این حال نرخ بیکاری نسبت به زمستان سال گذشته حدود ۰.۹ درصد کاهش و به ۹.۷ رسیده است.
کارگران روزهای سختی را می‌گذرانند؛ سال گذشته صندوق بین‌الملی پول به سیاست‌گذاران هشدار داد: «زمان، همه‌چیز است. اقدامات و سیاست‌گذاری موثر برای جلوگیری از سقوط کارگران غیررسمی به فقر عمیق‌تر، باید به سرعت انجام شود. البته با اینکه کشورهای آسیا بودجه و ظرفیت محدودی دارند، اقداماتی را برای کمک به آسیب‌پذیرترین‌ها انجام داده‌اند. اما بیش از این‌ها، نیاز است.» هنوز هم کرونا اقتصاد و کسب‌وکارها را تهدید می‌کند و هنوز هم کارگران آسیب‌پذیرترین قشر جامعه هستند؛ زمان هم به سرعت می‌گذرد.