رئیس گروه مپنا در کنفرانس نفت ایران ۲۰۱۷ گفت: ظرفیت های ممتازمان را در پسابرجام به غفلت نگذاریم.
عباس علی آبادی گفت: باور کنیم کشور دارای پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های ممتازی است و نباید این ظرفیت‌ها که در دوره تحریم شکل گرفت را در فضای پسابرجام به غفلت از دست دهیم.
به گزارش ستاد خبری کنفرانس نفت علی آبادی رئیس گروه مپنا در این کنفرانس درباره اجرای پروژه های بزرگ ویا GC، EPC در گروه مپنا تشریح کرد: طی ۱۰ سال گذشته بالغ بر ۳۰ هزار مگاوات نیروگاه در کشور ساخته شده است و در مجموع با اجرای سایر زیرساخت‌های مربوط، نزدیک به ۳۵ میلیارد دلار پروژه در داخل و خارج کشور در حال احداث است و جالب است بدانید پروژه‌های خارجی که در رقابت با شرکت‌های بزرگ دنیا برنده شده‌ایم، جایگاه ایران را در سال ۲۰۱۵ بر اساس گزارش McCOY مَک کوی با سهم ۱۶٫۷ درصدی، به رتبه سوم جهان پس از زیمنس و GEبه عنوان صاحب تکنولوژی ارتقاء داد.
وی در ادامه افزود: در بخش اجرای پروژه‌های یوتیلیتی و در عمدۀ پروژه‌های نفت، گاز و پتروشیمی از پتروشیمی‌های فجر و مبین تا دماوند و در کلیه فازهای پارس جنوبی و نیز واحدهای فرایندی همچون SRU، فلومیتر، توربوکمپرسورهای پالایشگاهی و نیز در ایستگاه‌های تقویت فشار خطوط IGAT ظرفیت‌های کشور، مثال زدنی است.
وی درباره ورود سرمایه گذاران خارجی ضمن خوش‌آمد گویی به آنها تصریح کرد: اگرچه شعار سرمایه‌گذاری خارجی زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما باید بدانیم که اولا ایران پذیرای سرمایه‌گذاری است و به هر سرمایه‌گذاری خوش‌آمد می‌گوید، مشروط بر آنکه این سرمایه‌گذاری مصروف آن چیزی باشد که به واقع مورد نیاز کشور است نه در زمینه‌هایی که تأثیر مثبت بر روی اقتصاد کلان کشور در قالب‌های مختلف از جمله حل مشکل بیکاری را به همراه نخواهد آورد.
وی افزود: دوم اینکه اساسا در مجموعه پیشنهادهایی که تا کنون ارائه شد، ما شاهد پیشنهاد سرمایه‌گذاری مستقیم نیستیم بلکه موارد پیشنهادی صرفا نوعی فاینانس است که مشکلات خود را دارد و برای کشور ما چیز سودمندی را به ارمغان نخواهد آورد. چگونه می‌توان از سرمایه‌گذاری سخن گفت و انتظار داشت که سرمایه‌پذیر با ارائه تضامین دولتی (ساورین گارانتی) اصل پول و سود آن را تضمین نماید. ولی اگر واقعا موضوع سرمایه‌گذاری به معنای مصطلح و استاندارد آن در دنیا که هم‌اکنون برخی از کشورهای همسایه ما به خوبی آن را تجربه می‌کنند نیست، شاید بهتر باشد کمی صبر کنیم تا شرایط اقتصادی دنیا، کشورها و شرکت‌های خارجی را مجبور نماید که به سرمایه‌گذاری واقعی و مستقیم تن دهند.
علی آبادی درباره تضامین دولتی در پروژه ها اظهار داشت: بر هیچ یک از ما پوشیده نیست که ارائه تضامین دولتی در صورتی که برنامه مشخصی برای تولید درآمدهای ارزی برای پروژه‌های مورد نظر نداشته باشیم، هدایت کشور به ورطه سقوط است. لذا لازم است پدیده فاینانس با پوشش بیمه صادرات کشورهای خارجی که مستلزم ارائه تضامین دولتی کشور وام گیرنده است، با ملاحظات بیشتری انجام پذیرد.اگر قرار باشد ما فاینانس را با شکل‌های مطرح شده تاکنون بپذیریم یعنی به صورتی که اصل پول و سود آن تضمین گردد در آن صورت یک سوال بزرگ مطرح است و آن این که در چنین شرایطی چرا باید مجبور به خرید تجهیزات و خدمات از خارج نیز باشیم. آیا بهتر نیست موضوع وام گرفتن و مقروض شدن را از موضوع خرید کالا و خدمات جدا نمائیم؟ آیا در چنین شرایطی ما در حال صادرات شغل و کار به خارج از کشور و واردات محصول و خدمات آن هم تمام و کمال با هزینه و ریسک خودمان نیستیم؟
رئیس گروه مپنا درباره تامین مالی جهت اجرای پروژه‌ها گفت: واقعا روا نیست که ما با این حد از توان فنی و مهندسی، تحت لوای دریافت فاینانس، آنچه که در داخل کشور قابل حصول است را نیز وارد کنیم. ما نمی‌توانیم و نباید غیر از آنچه را که تاکنون نتوانسته‌ایم از نظر تکنولوژیک به آن برسیم را فاینانس با تضامین دولتی بنمائیم، آن هم در غیاب دریافت تکنولوژی و بومی سازی به کشورآنچه که در داخل کشور قابل تحصیل است باید مبتنی بر مدل‌های اقتصادی داخلی با تأسیس صندوق پروژه و روش‌های مشابه تدارک دیده شود در غیر این صورت فاینانس به سبک در حال مذاکره در کشور فقط و فقط اقتصاد کلان و شاخص‌های مهم آن را نه در بلندمدت بلکه در میان مدت و حتی کوتاه مدت به وضعیت غیر قابل بازگشت سوق خواهد داد.
علی آبادی درمورد تعامل و همکاری‌های استراتژیک بین شرکت‌های خارجی و داخلی با شرط ورود به بازار ایران اظهار داشت: همان طورکه مسئولین تراز اول کشور از مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهوری ذکر کرده‌اند، تعامل و همکاری‌های استراتژیک بین شرکت‌های خارجی و داخلی شرط ورود به بازار ایران است و حتی اگر مذاکراتی نیز در قالبی غیر از آنچه سیاست غایی نظام است صورت گیرد، الزاما منجر به نتیجه نخواهد شد و شاید به نوعی اتلاف بی مورد وقت و انرژی باشد.