محسن صفایی‌فراهانی، از مدیران ارشد سیاسی و اقتصادی کشور، در آستانه امضای نخستین قرارداد نفتی جدید ایران؛ به حملات مخالفان این قراردادها پاسخ داد. این چهره شاخص اصلاح‌طلب گفت: دولت روحانی در چهار سال نخست خود تلاش کرد دیپلماسی فعال را جایگزین هر نوع تنشی نماید و این برای سرمایه‌گذار چشم‌انداز روشنی است. امروز دیگر همکاری صنعتی با اروپا دشوار نیست. هرچند که با آمریکا هیچ‌گونه ارتباطی نداریم؛ اما نگرانی‌هایی که در رابطه با اروپا وجود داشت در حال از بین رفتن است و صنایع، بانک‌ها و کارشناسان اروپایی تمایل به همکاری با سرمایه‌دار و فعال اقتصادی ایرانی پیدا کرده‌اند. اینها نکته‌های مثبتی است که موجب می‌شود با ادامه یافتن دولت روحانی در چهار سال بعد چشم‌انداز روشن‌تری وجود داشته باشد.
وی با انتقاد از حملات مخالفان قراردادهای جدید نفتی تصریح کرد: متأسفانه بسیاری از نیروها در کشور ما بدون اینکه با مسائل و قراردادهای بین‌المللی آشنایی داشته باشند به مسائلی ورود می‌کنند که جز ضرر آورده دیگری برای کشور ندارد.
این نماینده مجلس ششم افزود: اگر دقت کرده باشید در اواخر دولت خاتمی با یک شرکت ترکیه‌ای توافقی صورت گرفته بود که فاز ۲ فرودگاه امام‌خمینی را ظرف چهار سال اجرا نماید و هیچ پولی هم از ایران نگیرد و صرفا از درآمدهای فرودگاه، هزینه انجام داده، بازپرداخت شود. همان زمان مجلس هفتم شدیدا با این مساله مخالفت کرد و جلوی این کار را گرفت و امروز می‌بینید که دولت آقای خاتمی تمام شد، دولت‌های نهم و دهم و یازدهم به اتمام رسیده؛ اما هنوز توسعه فرودگاه امام انجام‌نشده است. این به دلیل ناآشنایی و ندانم‌کاری‌هایی است که در جای دیگری ریشه دارد.
صفایی‌فراهانی تصریح کرد: نظر شخصی من این است که ریشه این برخوردها در نظارت استصوابی است که موجب می‌شود تا کشور ما عمدتا به‌جای اینکه بتواند از نیروهای توانمند و متخصص استفاده نماید به سراغ نیروهای درجه سه و چهار می‌رود، بدیهی است سطح توان و دانش آنها هم متناسب اداره کشور نیست.
وی افزود: ناآشنایی این افراد با مسائل بین‌المللی و قراردادی عملا خسارت‌های بزرگی را به ایران وارد کرده و می‌کند. من امیدوار هستم که دولت بتواند در این دوره باوجود مجلسی که با آن تفاهم دارد، از این مرحله عبور کند و کشور بتواند برای بخش‌های بالادستی نفت سریعا سرمایه‌گذاری نماید، تا تولید روزانه را بتواند به بالای پنج میلیون بشکه برسانند، که این واقعا توفیقی برای صنعت نفت ایران است که بعد از چهل سال بتواند تولید خود را به بالای پنج میلیون بشکه در روز برساند.
نمی‌توانیم دور میدان مشترک دیوار بکشیم
این مدیر ارشد اقتصادی کشور درباره اهمیت امضای قراردادهای بین‌المللی برای میدان‌های مشترک از جمله پارس‌جنوبی و آزادگان گفت: میدان‌های مشترک اولویت ایران است. وقتی‌که ایران برداشت نکند طرف مقابل برداشت می‌نماید و این میدان مشترک چیزی نیست که بین آن دیوار بکشند و بگوییم اجازه نمی‌دهیم برداشت کنید، چون طرف مقابل برداشت می‌کند، ما هم بایستی برای این کار اولویت بگذاریم.
وی با انتقاد از یکی از رقبای انتخاباتی حسن روحانی که خواستار دستیابی به توافق با رقبا در میادین مشترک شده بود؛ تصریح کرد: نفت خاورمیانه خیلی دیپلماسی‌بردار نیست. مخزن مشترکی وجود دارد، مگر می‌شود جلوی این برداشت‌ها را گرفت؟ تمام این سال‌هایی که قطر در پارس جنوبی بیش از ایران از میدان مشترک برداشت کرد، مگر شد با دیپلماسی از آنها خواست که این کار را نکنند؟ با سرمایه‌گذاری، تکنولوژی و مدیریت خوب، ما هم باید بتوانیم به‌اندازه آنها برداشت کنیم. ضمن اینکه آنها دست بازتری دارند، میدان بهتر و امتیازهای بیشتری به خارجی‌ها می‌دهند و خارجی‌ها هم راحت‌تر در آن کشورها سرمایه‌گذاری می‌کنند و برداشت‌های سریع‌تری را انجام می‌دهند. ما نباید این فرصت‌ها را از دست بدهیم. کسانی که چنین سخنانی می‌گویند به نظر من با اصل موضوع توجه ندارند.
در عصر هواپیما نمی‌توانیم با گاری سفر کنیم!
صفایی‌فراهانی درباره استفاده از توان پیمانکاران ایرانی در این پروژه‌ها گفت: ایران در ۲۵ سال اخیر پتانسیل مناسبی برای اجرای بخشی از پروژه‌های پایین‌دستی نفت برای خود ایجاد کرده؛ ولی در بخش بالادستی شاید به این میزان توانایی نرسیده است. کما اینکه روسیه پس از سال‌های بسیار فعالیت در نفت و گاز، نسبت به شرکت‌های پیشرو غربی، توان تکنولوژیک و مهندسی در بخش بالادستی پایین‌تری دارد. یعنی تکنولوژی که در اختیار برخی از کشورهای غربی است، در دیگر کشورها وجود ندارد.
وی افزود: ما برای اینکه به راندمان بهینه و بهره‌برداری صیانتی برسیم باید از مخازن خود به نحو مطلوب استفاده کنیم و نباید عوام‌زدگی را وارد بحث صنعتی و تخصصی کنیم. اینها بحث سلیقه‌ای نیست. صنعت نفت اجبارا باید به سراغ دانش برتر برود تا بتواند به نتایج مطلوب برسد.
نماینده پیشین تهران تاکید کرد: اگر در کشور شرکت‌هایی وجود دارد که این توانایی را دارند؛ طبیعی است که در قیمت رقابتی اولویت با آنهاست اما اگر پتانسیل ندارند، مثل این است که بگوییم ما می‌خواهیم از تهران تا بندرعباس برویم اما ترجیح می‌دهیم هواپیما سوار نشویم و می‌خواهیم با گاری برویم. به نظر من، این کار حکم عقل نیست.
وی افزود: کسانی که این کار را می‌کنند باید اجازه بدهند مدیران و کارشناسان متخصص و توانمندی که در این زمینه‌ها هستند، تصمیم بگیرند. قرار نیست در هر مقوله‌ای همه آدم‌ها حق تصمیم‌گیری داشته باشند. نمونه چنین تصمیم‌گیری‌هایی می‌شود همان مثالی که برای فرودگاه زدم که بیش از ۱۲ سال از آن زمان گذشته و بنا بود هشت سال پیش این فرودگاه توسعه پیداکرده و فرودگاه مناسبی برای کشور و منطقه شود؛ اما ما آن فرصت را از دست دادیم.