قصه پر غصه اتاق بازرگانی و حاشیه‌های آن دیگر برای فعالان اقتصادی تازگی ندارد. بعدازآنقلاب اسلامی تا سال‌ها اتاق‌های بازرگانی تحت اختیار افراد معدود اما مورد اعتماد نظام بود تا اینکه بعد از سال‌ها جوانان روشنفکری از دل اتاق سنتی بیرون آمدند و تلاش کردند تحول مثبتی را در اتاق‌های بازرگانی به وجود آوردند. قبل از آن اتاق‌های ایران به‌واقع اتاق نسل اولی بود که تقریباً به‌طور کامل تحت اختیار دولت یا همراهانشان بود.
بعد از تحول ایجاد شده و روی کار آمدن مدیران و روسای جوان در اتاق‌های بازرگانی تلاشی جهت سوق دادن اتاق‌های نسل اول به اتاق نسل دومی صورت گرفت تا بتواند دخالت دولت در امور بخش خصوصی را کاهش دهند و صدای بخش خصوصی را رساتر کنند.
بعدازآن با توجه به دولت‌های مستقر، رویکرد و تعامل‌های متفاوتی از طرف دولت با بخش خصوصی شاهد بودیم. در پاره‌ای اوقات دولت‌ها تلاش کردند که با تعامل و گاهی با فشار خواسته‌های بود از بخش خصوصی را محقق کنند. بعدازاین تحول و تغییر رویکرد اتاق‌ها به ارائه خدمات بیشتر به اعضا و تصویب قانون سه در هزار و چهار در هزار و سرازیری منابع مالی زیاد به اتاق، با توجه به دیدگاه‌های متفاوت، شکافی میان جوانان تحول‌خواه ایجاد شد و چند گروه جدید در میان اتاق‌ها شکل گرفت.
شاید پیچ تاریخی به حاشیه رفتن و کم‌رمق شدن اتاق‌ها از این زمان آغاز شد. به‌گونه‌ای که سهم خواهی و تمامیت‌خواهی بلای جان اتاق شد و گروه‌های مختلف بخش خصوصی و دولتی در این راه تلاش کردند و بعد از هر انتخاباتی گروه‌های بازنده که خود را از کرسی‌های اتاق دور می‌دید تمام تلاش خود را می‌کردند که کرسی‌ها را پس بگیرند و گروه‌های حاکم نیز با عدم تعامل کافی با منتقدین، آتش جنگ و جدل را می‌افروختند.
سال‌هاست که تقابل دولت، مجلس و گروه‌های مختلف اتاق تنها باعث تضعیف حقوق بخش خصوصی واقعی که دارای لابی‌های قدرتمند نیستند شده است. درگذشته بسیاری از مدیران و روسای اتاق‌ها از بدنه دولت بوده‌اند یا زمانی را در دولت مشغول کار بوده‌اند اما در سال‌های اخیر شاهد حضور بیشتر بخش خصوصی واقعی در کرسی‌های اتاق هستیم که باعث دل‌خوشی بخش خصوصی واقعی از این موضوع شده چراکه بخش خصوصی واقعی تمایل دارد تا اتاق خود را به سمت اتاق‌های نسل چهارمی که دولت‌ها کمترین دخالت را در آن دارند، ببرند.
شوربختانه در انتخابات اخیر اتاق ایران شاهد افزایش سهم خواهی و تمامیت‌خواهی برخی از افراد محدود در دولت و مجلس هستیم. انتخابات اتاق‌های بازرگانی کاملاً مطابق قوانین وضع شده موجود انجام شده و انجمن نظارتی بر انتخابات نیز آن را تأیید کرده؛ اما چند ماهی است که با ارائه انواع سفسطه تلاش می‌کنند تا این تنها جایگاه مستقل بخش خصوصی را تحت اختیار خود درآورند.
امید است جوانان جدید اتاق با دوری از حاشیه‌های موجود تلاش کنند تا با توجه به مسئولیتی که بر عهده دارند، باری از روی دوش بخش خصوصی حقیقی بر دارند و اتاق خود را به سمت اتاق نسل چهارم سوق دهند.