شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع) را تسلیت میگوییم
حجت الاسلام غلامحسین محسنی اژهای، معاون اول قوه قضاییه، صبح شنبه 21 اسفندماه به اتاق ایران آمد و در نشست با فعالان بخشخصوصی پیشنهاد تشکیل کمیته مشترک میان اتاق و قوه قضاییه را مطرح کرد.
پدرام سلطانی نایب رییس اتاق ایران در گفتگو با برنامه تهران بیست شبکه پنج، با اشاره به سازوکار نادرست مبازره با فساد اقتصادی در کشور گفت: مبارزه با فساد الزاما از سطوح بالای کشور آغاز و به سطوح میانی تر تسری پیدا کند.
نتایج تحقیقات بانک جهانی نیز نشان میدهد از هر3 شرکت، 1 شرکت در جهان به دلیل فساد اداری و رشوه دادن، برای کسبوکارش با محدودیت مواجه شده است. هر سال یک تریلیون دلار در جهان رشوه پرداخت میشود و 2.6 تریلیون دلار نیز در پی فساد، دزدیده میشود.
کمیسیون رقابت، خصوصیسازی و سلامت اداری اتاق ایران در تحقیقی به بررسی نقش بخش خصوصی در مبارزه با فساد پرداخته است. اتاق ایران در این تحقیق بخش خصوصی را به عنوان عنصر کلیدی مبارزه با فساد معرفی کرده است.
جلسه ماهانه کمیسیون تخصصی «رقابت، خصوصیسازی و سلامت اداری» برگزار شد؛ در ابتدای جلسه کمیسیون، حسن عابدی جعفری، درباره «بخش خصوصی و نقش آن در مبارزه با فساد» گزارشی ارائه داد.
فروزانفرد، عضو کمیسیون رقابت، خصوصیسازی و سلامت اداری اتاق ایران میگوید: در چرخه نادرست و ناسالم فساد بازتولید میشود؛ فسادی که بخش خصوصی و دولتی را باهم درگیر میکند. برای جلوگیری از فساد باید دولت، مجلس، بیمه، بخش خصوصی و قوه قضائیه باهمدیگر کار کنند و هدف واحدی را پوشش دهند.
پازوکی، اقتصاددان، به پایگاه خبری اتاق ایران میگوید: اگر فساد میل دارد که در میان عدم شفافیت سازمانها اتفاق بیفتد، مجری قانون باید سعی کند که برای مبارزه با آن، شفافیت و قانونگرایی را در رأس کار خود قرار دهد.
عابدی جعفری، عضو کمیسیون رقابت، خصوصیسازی و سلامت اداری اتاق ایران، در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران از فساد اداری-اقتصادی میگوید. او معتقد است که باید دولت، بخش خصوصی و سازمانهای مردم نهاد برای مبارزه با فساد، برنامه هماهنگ و تخصصی داشته باشند.
جعفرزاده ایمنآبادی، عضو کمیسیون برنامهوبودجه مجلس دهم میگوید: دولت قدمهای مهمی در مبارزه با فساد و الزام شفافسازی برداشته است؛ اما این قدمها کافی نیست. باید اهتمام جدی دولت بهوجود بیاید. مهمترین دلیل بهرهوری پایین، بزرگ بودن دولت است.
بغزیان، میگوید: عدم شفافیت اقتصادی میتواند باعث بههم خوردن تبادل بین ریسک و بازدهی شود. زمانی که اطلاعات شفاف در دسترس همگان نباشد، افراد غیر مطلع از اطلاعات در فضای پر ریسکتری عمل میکنند.