عکس: محمد علیمهدی.
دو هفته از اعمال دور دوم تحریمهای غیرقانونی آمریکا علیه ایران میگذرد و واشنگتن سعی دارد با تحت فشار قرار دادن کشورهای اروپایی و دیگر شرکای اقتصادی ایران، فشار ناشی از تحریمهای وضع شده را تشدید کند. این بار آمریکا در اعمال تحریمها علیه ایران تنها مانده و مقامهای وزارت خارجه این کشور طی هفتههای گذشته در سفر به اروپا و آسیا تلاش کردهاند دولتها را با خود در اعمال تحریمها علیه ایران همراه کنند. تحریمهای آمریکا، همزمان بخش دولتی و بخش خصوصی ایران را هدف قرار داده و واشنگتن به دنبال ایجاد بحران بزرگ اقتصادی در کشور است؛ وضعیتی که «پدرام سلطانی» نایب رئیس اتاق ایران کنشگری گسترده در سطح جهان را راهکاری برای برونرفت از آن میداند.
سلطانی در راستای کنشگری بخش خصوصی در مجامع بین المللی، روز چهارشنبه طی سخنانی در نشست شورای عمومی فدراسیون اتاقهای بازرگانی جهان (WCF) در دبی، ایده «اتاقها برای صلح» را ارائه خواهد کرد. نایب رئیس اتاق ایران که این ایده را به نمایندگی از بخش خصوصی کشور مطرح میکند معتقد است تحریمهای یکجانبه آمریکا بر هم زننده صلح و ثبات در جهان و در نتیجه مخل رشد و توسعه اقتصاد جهانی است. او در گفتوگو با «پایگاه خبری اتاق ایران» میگوید که تلاش دارد با مطرح کردن پویش اتاقها برای صلح، نظر اتاقهای بازرگانی جهان را به ضرورت لغو این تحریمها جلب کند.
پدرام سلطانی که از 2 سال پیش به عضویت فدراسیون اتاقهای بازرگانی جهان انتخاب شده، با اشاره به ضرورت به دست گرفتن ابتکار عمل در عرصه بینالمللی میگوید: عصر حاضر، عصر رقابت کشورها در کسب سهم بیشتر در صحنه رقابت جهانی در حوزههای مختلف اقتصاد، فرهنگ، ورزش و سیاست است. به دست آوردن نقش تعیین کننده در معادلات جهانی، برای کشورهایی محقق میشود که در عین حالی که ساختار داخلی خود را مستعد توسعه کرده اند، از ضرورت و اهمیت داشتن ایده، ابتکار، گفتمان و کنشگری در جامعه جهانی نیز آگاه هستند و برای این منظور خود را آماده کردهاند.
سلطانی در تشریح چگونگی به دست گرفتن ابتکار عمل در سطح جهانی توضیح میدهد: طبیعتا در این راستا تقسیم کاری میان دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی اتفاق افتاده است. در واقع کشورهایی که در صحنه بین المللی موفق هستند، فعالیتهای خود را به دولتها محدود نکردهاند. یعنی تنها دولتها نیستند که به نمایندگی از کشورها در صحنه بینالمللی ایفای نقش میکنند بلکه نمایندگانی از جامعه مدنی و تشکلهای مردم نهاد هم به عنوان نماینده شهروندان و همچنین تشکلهای بخش خصوصی و اتاقهای بازرگانی به عنوان نمانیده فعالان اقتصادی در تعاملات با همتایان خود همین اهداف را دنبال میکنند. بسیاری از کشورها تعامل با جامعه جهانی را نیز به عنوان اهرمی برای پیشبرد ماموریت توسعه ملی خود مورد استفاده قرار میدهند. این رویکرد نه تنها برای بهتر مدیریت کردن فرصتهاست، بلکه برای مدیرت تهدیدها نیز به کار میرود.
سلطانی تحریمهای آمریکا علیه ایران را چالش بزرگ این روزهای کشور میداند و میگوید: اگر بخش خصوصی و جامعه مدنی ایران در این زمینه کنشگری بینالمللی داشته باشند و بتوانند سخنان خود را مطرح کرده و بر همتایان خود تاثیر لازم را بگذارند، میتوان روی عملکرد آنها برای عبور از چالش تحریمها حساب ویژه باز کرد.
او در توضیح رویکرد خود در ارائه پویش اتاقها برای صلح میگوید: اتاقهای بازرگانی به عنوان نمایندگان بخش خصوصی و جامعه اقتصادی کشورها برای بالندگی اقتصاد و بهبود تبادلات تجاری میان خود نیازمند زیرساختهایی هستند؛ یکی از این زیرساختها صلح و ثبات و امنیت در منطقه و دنیاست. اگرچه به نظر می رسد موضوع صلح و ثبات در حیطه فعالیت دولتهاست اما بیشتر از دولتها، این بخش خصوصی و شهروندان هستند که از نبود امنیت و وجود تنش میان کشورها آسیب میبینند. پس آنها هم میتوانند و حق دارند که کنشگری داشته باشند و ابتکار عمل به خرج دهند.
سلطانی ادامه میدهد: ابتکار اتاقها برای صلح از سال گذشته در فدراسیون بینالمللی اتاقها دنبال شده و قرار است در نشست این هفته فدراسیون با حضور نمایندگان بیش از 50 کشور دنیا، ارائهای از نظرات اتاق ایران توسط من به عمل آید. در این ارائه به ضرورت تلاش برای صلح از سوی اتاقهای بازرگانی جهان به نمایندگی از بخش خصوصی کشورها به عنوان پیشنیاز تعامل میان کشورها اشاره خواهم کرد. همچنین با نگاه به ماموریت تاریخی اتاقهای بازرگانی در سراسر دنیا و سیر بلوغ آنها به تشریح ضرورت توجه به ایده اتاقها برای صلح خواهم پرداخت.
سلطانی در توضیح سیر بلوغ اتاقهای بازرگانی در جهان میگوید: نسل اول اتاقهای بازرگانی، نسل اتاقهای دولتمحور بودند که در تعامل با دولتهای محلی و ملی خود قرار داشتند. نسل دوم، اتاقهای عضومحور بودند که برای گسترش فعالیت اعضا و توسعه اقتصادی کشورها فعالیت میکردند. نسل سوم اتاقها، اتاقهای جامعه محور بودند که برای تقویت تعامل با جامعه و توجه به چالشهای محلی و ملی تلاش میکردند. اکنون اتاقهای بازرگانی باید گام بزرگتری بردارند و به اتاقهای جهانمحور تبدیل شوند و به چالش های فراملی، منطقهای و جهانی توجه کنند.
نایب رئیس اتاق ایران در تشریح عملکرد اتاقهای بازرگانی نسل چهارم میگوید: رشد تجارت بین المللی در 3 دهه گذشته عملا سرنوشت اتاقهای بازرگانی را با سرنوشت اقتصاد جهانی و رویدادهای بینالمللی گره زده است. اکنون همه عوامل تولید به صلح، ثبات و تعاملات بینالمللی وابسته شدهاند. عملا اتاقهای بازرگانی در جهان برای فراهم کردن شرایط رشد و توسعه اقتصاد کشورها و منطقه و در نهایت اقتصاد جهان، باید از مدعیان حل مسائل و چالشهای فراملی و بینالمللی باشند.
سلطانی در پایان بار دیگر با اشاره به پیوند پویش اتاقها برای صلح با تلاش برای رفع تحریمهای ایران میگوید: با تبیین این رویکرد، تلاش خواهیم کرد تهدیدی که از سوی تحریمها متوجه کشورمان است را در یک سپهر جهانی، جزئی از یک کل لازم و ضروری عنوان کنیم و از این طریق اهمیت توجه همتایانمان در بخش خصوصی کشورهای دیگر به این موضوع را یادآوری کنیم و آنها را به این سمت سوق دهیم که با دولتهای خود مذاکره کنند و دغدغههای ما را در زمینه صلح و ثبات جهانی با آنها در میان بگذارند. نتیجه این پویش، ایجاد شبکهای از بخش خصوصی در جهان خواهد بود که به دنبال صلح و ثبات برای رسیدن به توسعه و شکوفایی اقتصادی است و از رویکردهای خشن و مخل همکاریهای جهانی دوری میکند.