وی افزود: پس از ابلاغ مصوبه هیات وزیران و به دنبال مشورتها، هماهنگیها و پیگیریهای به عمل آمده، مقررات اجرایی لغو روادید برای اتباع جمهوری خلق چین از تاریخ 25/4/98 ابلاغ و وارد مرحله عملیاتی شد.
معاون گرششگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: بر این اساس تمام اتباع جمهوری خلق چین از تاریخ فوقالذکر (25 تیرماه) مجاز شدهاند بدون اخذ روادید به جمهوری اسلامی ایران وارد شوند و در هر بار ورود به مدت 21 روز در کشور اقامت داشته باشند.
سازمان میراث فرهنگی از سال 95 در پی لغو روادید با چینیها بود. پیشازاین گردشگران چینی با ویزای فرودگاهی وارد ایران میشدند و اکنون این ویزا باهدف افزایش گردشگران ورودی برداشتهشده اما همچنان ایرانیها برای رفتن به این کشور باید ویزا بگیرند.
پانزدهم اردیبهشت سال جاری علیاصغر مونسان رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری، پس از اعلام تعداد کل گردشگران خارجی به کشور در سال 97، افزایش سهم گردشگران چینی به رقم 2 میلیون نفر را یکی از مهمترین برنامههای این سازمان در سال 98 اعلام کرده بود.
به گفته او، سال گذشته بهرغم اعمال تحریمها شاهد ورود 7 میلیون و 800 هزار گردشگر خارجی به کشور بودیم که رشد بیش از 50 درصدی نسبت به سال 96 دارد.
مونسان با اعلام اینکه در سال 98 برنامههای دقیقی برای افزایش گردشگران چینی طراحیشده است، گفت: «چین کشوری است که سالانه 120 میلیون گردشگر به خارج میفرستد، اما سهم ایران از این رقم بسیار ناچیز و حدود یک هزار و 500 تا یک هزار و 700 نفر است.»
علیاصغر مونسان همچنین با اشاره به اثرات تحریمها بر لغو پروازهای مستقیم به ایران، بیان کرده بود: «بازارهای منطقهای و چین را به دستور کارمان در جذب گردشگر خارجی قراردادیم و اثرات را خنثی کردیم.»
ناکامی ایران در جذب گردشگران چینی
بر اساس آخرین آمار سازمان گردشگری چین تا نیمه نخست سال 2018، شمار گردشگران چینی که به خارج از این کشور سفر کردهاند به 71 میلیون و 300 هزار نفر رسیده است.
این کشور همچنین در سال ۲۰۱۷، حدود ۱۲۹ میلیون گردشگر به جهان صادر کرد که از مهمترین منابع تأمین گردشگر به شمار میآید.
طبق آماری که پانگ سن سفیر چین در ایران در همایش «چشمانداز توسعه روابط گردشگری و تجاری ایران و چین» که دیماه سال 96 برگزار شد، اعلام کرد، در سال ۲۰۱۷ برای ۱۱۷ هزار نفر ایرانی ویزای چین صادرشده، درحالیکه جمعیت مسافر از آن کشور به ایران کمتر از ۷۰ هزار نفر بوده است. به گفته او، بیشتر سفرها بین دو کشور نیز باانگیزه تجارت و نه گردشگری صورت میگیرد.
سفیر چین در تهران در این همایش تأکید کرده بود چین به همکاری گردشگری اهمیت زیادی میدهد و تمایل دارد با طرف ایرانی این سطح همکاری را ارتقاء دهد؛ او در این همایش با ارایه پیام وزیر گردشگری جمهوری خلق چین، تصریح کرد: «چین بزرگترین منشأ گردشگری دنیا است و همچنین ازنظر مقصد جهانگردان، رتبه چهارم را دارد. ما تمایل داریم در حوزههایی همچون تحقیق و توسعه، بازاریابی و آموزش افراد، همکاری خود را با طرف ایرانی تقویت کنیم. امیدوارم فعالان گردشگری چین و ایران این فرصت را غنیمت شمرده و به تبادلنظر بپردازند و همکاریهای خود را گسترش دهند»
روابط رسمی گردشگری بین ایران و چین نیز از سال ۲۰۱۱ میلادی با امضای توافقنامهای دوجانبه و با اضافه شدن نام ایران به فهرست مقاصد سفر چینیها، آغازشده است. آنگونه که فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد میگوید اگر فقط دو درصد گردشگران چینی به ایران سفر کنند، آنها میتوانند در تحقق فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی ایران نقش مؤثری داشته باشند.
بااینحال بهرغم تأکید و تمرکز مقامهای دولتی ایرانی و چینی برای صادرات گردشگر چینی به ایران، ایران هنوز نتوانسته است در جذب گردشگران چینی موفق عمل کند. موضوعی که به عقیده برخی از فعالان صنعت گردشگری ازجمله فریدون وردی نژاد «شناخت ضعیف مردم دو کشور از یکدیگر» دلیل اصلی این ناکامی است.
به عقیده وردی نژاد، نداشتن شناخت کافی، دو مشکل اساسی برای ملتها به وجود آورده؛ نخست گرفتن تصمیم با تأخیر و نابهنگام و سپس تصمیمگیریهای اشتباه که سوءتفاهم و فاصله بین دو ملت را سبب شده است.