رئیس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق ایران تمرکز بر بخش‌های مختلف تولید در صورت آزاد شدن منابع بلوکه شده را ضروری خواند و گفت: اگر این منابع در اختیار دولت قرار گیرد باید صرف تقویت زیرساخت‌های تولید شود.
سیدعلی حسینی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق ایران در گفت‌وگو با پایگاه خبری با تاکید بر اصول اقتصادی تاکید کرد: وقتی ارزی وارد اقتصاد می‌شود، خواه ناخواه اثرات خود را می‌گذارد. دولت در این رابطه باید طبق تجربه گذشته از سرمایه‌های جدید برای احیای ماشین‌آلات، تقویت صنایع روز و های‌تک استفاده کند. باید تکنولوژی صنایع خود را به‌روز کنیم و این منابع می‌تواند محل مناسبی برای تحقق این هدف باشد.
او به تجربه موفق سرمایه‌گذاری سال‌ها قبل در حوزه کاشی و سرامیک اشاره و تصریح کرد: به‌روزرسانی تکنولوژی در این بخش موجب شد تا امروز تولید ایران در حوزه کاشی و سرامیک جزو سرامدهای دنیا باشد. این امکان در بخش منسوجات نیز وجود دارد و می‌توان با سرمایه‌گذاری‌های جدید و انتقال تکنولوژی از ظرفیت‌های موجود بهره برد.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران بر این باور است که در صورت احیای برجام و یا تحقق توافق‌های جدید، بخش عمده منابع ارزی آزاد شده کشور باید در بهسازی فرآیندها و اصلاح امور به ویژه در حوزه کشاروزی صرف شود تا بتوان از داشته‌ها، بهترین بهره را ببریم و زنجیره‌های تامین محصولات کشاروزی را توسعه دهیم. از طرفی سرمایه‌گذاری برای اصلاح و نوسازی ناوگان حمل‌ونقل در ابعاد مختلف آن ضرورت دارد.
حسینی با بیان این مطلب که بخش عمده این منابع در صورت سرمایه‌گذاری، ظرف 5 تا 10 سال برمی‌گردد، خاطرنشان کرد: باید از مصرف هزینه‌ای این منابع به جد خودداری کرد. چراکه سیاست‌های هزینه‌ای برای این بخش، بیشترین آسیب را به اقتصاد ایران خواهد زد. از سویی اگر تحریم‌های بندری و کشتیرانی برداشته شود، ترانزیت کشور جان می‌گیرد و می‌توانیم از محل آورده‌های این شرکت‌ها دوباره دراقتصاد ملی سرمایه‌گذاری کنیم.
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق ایران در بخش دیگری از سخنان خود به ظرفیت‌های موجود در بندر چابهار اشاره کرد و ادامه داد: زمانی که تحریم‌ها علیه ایران اوج گرفت، چون افغانستان برای ورود کالا از طریق بندر چابهار فعالیت می‌کرد، این بندر تحریم نشد، هرچند مشکلاتی وجود دارد که متاسفانه نمی‌توانیم از ظرفیت آن بهترین استفاده را ببریم، البته زیرساخت‌های بندری آن در حال ساخت است اما چون چابهار از مراکز مصرف دور است و هزینه حمل از این بندر بالاست، بنابراین چندان رغبتی برای تقویت سیتسم حمل‌ونقل آن از طرف رانندگان وجود ندارد.
این فعال اقتصادی تاکید کرد: سیستم لجستیک این بندر آماده نیست و هنوز خطوط کشتیرانی به طور مستقیم از آن بارگیری نمی‌کنند و متاسفانه خطوط کانتینری ندارد. در واقع این خطوط کانتینری هستند که یک بندر را فعال می‌کنند، بنادری که خطوط کانتینری داشته باشند، مشتری‌های بزرگ تا خرد برای استفاده از آن رغبت پیدا می‌کنند.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در ادامه به نبود شبکه ریلی در بندر چابهار اشاره و تصریح کرد: اگر نیروی انسانی و مسائل اجتماعی این بندر به نتیجه برسد، چابهار جزو بنادری است که در آینده می‌تواند جایگاه مهمی در سیستم بندری کشور داشته باشد. شبکه ریلی بندری باید تامین و فروردگاه آن برای امکان حمل هوایی بار مجهز شود. چون چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران محسوب می‌شود، بنابراین در صورتی که زیرساخت‌های اولیه آن مهیا شود، این بندر می‌تواند در تامین نیازهای صادراتی و وارداتی کشور بسیار کارآمد و موثر باشد.