حسن احمدیان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران
رکود، رکود و رکود! این کلمه هنوز هم به گوش می‌خورد. اما کاربردهای آن برای افراد متفاوت است که یکی آن را بهانه‌ای تلقی می‌کند برای عدم پیشرفتش و دیگری آن را به چشم تلنگری برای پیشرفت دیده و برای خروج از وضعیت فعلی که اسمش را رکود گذاشته‌اند، راهکار ارائه می‌دهد.
حسن احمدیان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران همان کسی که واقف به وضعیت فعلی کشور است و اما این وضعیت باعث نشده که او صنعتش را به حال خود بگذارد. صنعت مبلمان شاید به‌مراتب با وضعیت سخت‌تری دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، چراکه به گفته احمدیان، مبلمان کالای مصرفی است و با رکود موجود، مردم خودشان را مدیریت و کمتر این محصول را تهیه می‌کنند. این موضوع باعث می‌شود تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان دچار معضل سرمایه‌گذاری و نیروی اولیه شوند و بخواهند به هر ترتیبی که شده خودشان را سرپا نگه‌دارند.
او به «پایگاه خبری اتاق ایران» می‌گوید:با توجه به اینکه ظرفیت لازم برای تولید مبلمان در ایران وجود دارد و از سوی دیگر رکود بر بازارها را شاهد هستیم، یکی از راه‌کارها تولید با رویکرد صادراتی است. چراکه این‌گونه می‌توان با ارسال کالا و تاسیس شعبه در کشورهای هدف، مصرف بیشتری ایجاد کرد که البته این امر نیاز به حمایت دولت دارد.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران ادامه می‌دهد: با توجه به شناسایی کشورهای هدف ، با 5 کشور در حال رایزنی هستیم که آن‌ها فضاهایشان را معرفی کرده‌اند و اتحادیه واسطه‌ای پیشنهاد تاسیس شعبه برای ارسال کالاهای صادراتی به این کشورها داشته است.
به گفته احمدیان، عمان، آذربایجان،ارمنستان، و ازبکستان تقاضای ارتباط کاری داشته‌اند و حاضرند فضای لازم را در اختیار این صنعت بگذارند، اما هنوز کالایی به این کشورها ارسال نشده است.
او پیش‌ازاین به پایگاه خبری اتاق ایران گفته بود که برای شروع به هلند که یکی از کشورهای هدف است،بیش از دو ماشین محصول فرستاده شده و کار صادرات استارت خورده است.
اما حالا کم‌رمق‌تر از گذشته صحبت می‌کند؛ شور و شوقی که در گفتوگوی قبلی داشت، این بار در چهره‌اش دیده نمی‌شود و این برمی‌گردد به مشکلی که سر راه آن‌ها وجود دارد.
احمدیان که گله‌مندی از عدم حمایت دولت، این بی‌رمقی را برایش به ارمغان آورده می‌گوید: برای پیشبرد کار طرح پنج‌ساله را به سازمان توسعه تجارت و وزارت صنعت ارائه دادیم و حمایت‌های لازم از سوی آن‌ها را عنوان کردیم؛ ولی هیچ نوع حمایت و پیگیری از جانب آن‌ها محقق نشد و اتحادیه و تشکل‌ها به‌تنهایی قادر به انجام این کار نیستند. حتی هیچ جلسه‌ای درباره این طرح با ما گذاشته نشده است.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران به بهانه یک‌سالگی برجام، درباره آثار این توافق بر صنعت مبلمان می‌گوید: در برجام مهم‌ترین موضوع بحث امید بود و همچنین ارتباط خوبی که ایران توانست با دیگر کشورها برقرار کند. این امید باعث شد در کشورهای هدف بحث تاسیس شعبه مطرح شود. بعد از برجام از این طرح استقبال شد ولی فقط به کلام نمی‌توان بسنده کرد و نیازمند عمل است. بخشی از این امر توسط تولیدکنندگان و صادرکنندگان و با حمایت تشکل‌ها انجام می‌گیرد؛ اما بخش دیگر مربوط به حمایت دولت و سازمان‌های مربوط مانند وزارت صنعت است که متاسفانه آن‌ها در عمل به صنعت مبلمان توجهی نمی‌کنند.