سرانه آب تجدیدپذیر ایران از ۶,۸۰۰ مترمکعب در دهه‌های گذشته به حدود ۱,۱۰۰–۱,۲۹۰ مترمکعب در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته و کشور را آشکارا به " منطقه تنش آبی" کشانده است.
گزارش وزارت نیرو نشان می‌دهد آورد سالانه منابع تجدیدپذیر از ۱۰۳ به ۶۶ میلیارد مترمکعب سقوط کرده و کسری منابع زیرزمینی به ۵۹ میلیارد مترمکعب رسیده است.
این بحران امنیت غذایی، صنعتی و سرمایه‌گذاری پایدار را تهدید کرده و ریسک‌های تازه‌ای بر دوش بخش خصوصی می‌گذارد.
اقتصادی که آب را نادیده بگیرد، آینده خود را گروگان خشکسالی می‌کند؛ تنها دیپلماسی آبی، فناوری‌های نوین و اصلاح الگوی مصرف می‌تواند این گروگان‌گیری را بشکند .