سهم اقتصاد دیجیتال از تولید جهانی به ۱۵ درصد نزدیک شده، اما ایران در سطحی ناچیز باقی مانده است.ضعف زیرساخت داده، سیاستگذاری پراکنده و محدودیت دسترسی، فرصتهای اشتغال و صادرات دیجیتال را به حاشیه رانده است.
سرمایهگذاری در زیرساخت ابری، حمایت از نوآوریهای فناورانه و اتصال به بازارهای جهانی میتواند موتور تازهای برای رشد ملی ایجاد کند. آینده اقتصاد در مدار صفر و یک نوشته میشود؛ یا ایران به این مدار میپیوندد و صعود میکند، یا همچنان در اسارت اقتصاد سنتی گرفتار میماند.