ایران روی بستری از منابع نفت و گاز آرام گرفتهاست و اندکی سرمایهگذاری میتواند بخشی از این منابع نفتی را به فرآوردههای تبدیل کند که اقتصاد کشور را متحول کند. اما چرا پتروشیمی در ایران آنطور که باید از طرف بخش خصوصی حمایت نمیشود. سید حمید حسینی عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران معتقد است بخش خصوصی کشور آگاهی چندانی از بخش پتروشیمی ندارد و به همین خاطر نتوانسته توانایی خودش را در این بخش نشان بدهد.
حسینی میگوید: «بخش خصوصی کشور شناخت چندانی نسبت به بخش شیمیایی و پتروشیمی ندارد و از فقدان اطلاعات در این بخش رنج میبرد.» او ادامه میدهد: «تلاشی هم نشده که آگاهی عمومی دراین بخش افزایش پیدا کند تا مردم و مسئولان زنجیره پتروشیمی را به خوبی بشناسند.»
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران میگوید: «در صنعت پتروشیمی در مواردی که دولت طرحی را شروع کرده و بعدا تلاش کرده آن را واگذار کند، متقاضیانی بودهاست اما به صورت کلی خیر. یا پروژههایی که قبلاً اجرا شده در حال حاضر برای آن متقاضیانی وجود دارد.» او ادامه میدهد: «اما در زنجیره پتروشیمی که 2000قلم کالا وجود دارد و بسیاری از آنها میتواند با سرمایههای بسیار کم راهاندازی بشود به علت کماطلاعی بخش خصوصی اقدامی صورت نگرفتهاست.»
حسینی در مورد چشمانداز صادرات فرآوردههای نفتی در سال 95 میگوید: «تا به حال در یک ماه اول رشد 10درصدی را نشان دادهاست. از نظر من صادرات فرآوردههای نفتی و پتروشیمی در سال جدید افزایش پیدا خواهد کرد. چون با افزایش تولید گاز مصرف داخلی کاهش پیدا میکند لذا صادرات فرآورده افزایش پیدا میکند.» او اضافه میکند: «علاوه بر آن واحدهای جدید پتروشیمی وارد مدار خواهد شد و به همین خاطر ما آن رشدی که در بخش پتروشیمی داریم را در سایر بخشها نخواهیم داشت. یعنی این بخش به هر حال پیشرو صادرات کشور خواهد بود.» او در ادامه پیشبینی میکند: «پیشبینی من این است که امسال جمع فرآوردههای نفتی و پتروشیمی حدود 20میلیارد دلار بشود. رقمی که پارسال 15میلیارد دلار کمتر بود یعنی 5میلیارد دلار افزایش پیدا خواهد کرد.»
او با اشاره به اینکه مبارزه با خامفروشی شعار خوبی است، میگوید: «اما سرمایه، دانش فنی، تکنولوژی، بازار، همه اینها مهم هستند و در صورت کمبود به عنوان یک مانع عمل میکنند.» او تأکید میکند: «این حرف که خامفروشی نکنیم شعار خوبی است، بالاخره صنعت پتروشیمی صنعتی سرمایهبر است؛ شما به سرمایه زیادی نیاز دارید. به علاوه دانشبنیان است و شما باید اطلاعات زیادی داشته باشید و به دانش فنی و تجهیزات پیشرفتهای نیاز دارید.»
البته این فعال اقتصادی در عرصه پتروشیمی تصریح میکند که نیازی نیست همه نفت خام به فرآورده تبدیل شود. او در این باره میگوید: «هیچجای دنیا هم اینطور نیست. به علاوه تقریباً همه کشورها ترجیح میدهند پالایشگاههای کوچکی داشته باشند و بخشی از فرآوردههای نفتیشان را خودشان تولید کنند. نمیشود که همه دنیا بخواهند همه نفت خود را به فرآورده تبدیل کنند و آن را صادر کنند.» او ادامه میدهد: «مثل اینکه تولیدکننده گندم بگوید چرا گندم بفروشم؟ آن را به نان تبدیل کنم و نان بفروشم. باید تعادلی در این زمینه باشد. اینکه بخواهیم همه نفت را به فرآورده تبدیل کنیم نه امکانش است، نه سرمایهاش و نه قابلیتهای آن وجود دارد.»
او در پایان میگوید: «قاعدتاً هر چه بتوانیم از سهم فروش نفت خام و گاز کم کنیم و به سهم محصولی که مطمئن شویم بازار دارد اضافه کنیم، کار درستی خواهد بود اما بیگدار به آب زدن و بیحساب و کتاب توسعه دادن میتواند تبعات منفی بسیاری برای ما داشته باشد.» او اضافه میکند: «دولت خیلی در بخش پاییندستی نفت حضور و دخالت پررنگی ندارد. به غیر از چهار مواد که دولت متصدی آن است یعنی بنزین، گازوئیل، نفت سفید و نفت کوره؛ در دیگر بازارها شاهد حضور دولت نیستیم. به این ترتیب دولت در این مباحث نه مسئولیتی دارد و نه حضوری دارد.»