امروز حسن روحانی، رئیسجمهوری در جلسه هیات دولت با اشاره به مشکلات مردم به دلیل خاموشی برق گفت: همواره در جامعه بین واقعیتهایی که روزانه میبینیم با آنچه مطلوب ماست فاصله وجود دارد. البته ما همیشه باید تلاش کنیم که این فاصله را اگر امکانپذیر است کم کنیم اما بههرحال باید علتهای اصلی فاصله بین مطلوب و موجود را هم موردبررسی قرار دهیم.
روحانی بابیان اینکه در مسائلی مثل کمبود برق و امثال اینها باید لمس کنیم که ریشه مشکلات چیست؟ گفت: در کشور باید سرمایهگذاری صورت گیرد. مسائل مهمی مثل تولید، کشاورزی و صنعت نیاز به سرمایهگذاری دارد و سرمایهگذاری یکی از اصول اساسی است و بدون آن و با دستخالی نمیتوان کاری انجام داد. چراکه در آن موقع میشود شعار بیمحتوا. برای با محتوا شدن شعار ما نیازمندیهایی داریم که یکی از آنها سرمایهگذاری است، چرا نمیتوانیم بهاندازه کافی سرمایه بیاوریم و در بازار ایران مستقر کنیم.
مهمترین نکات سخنرانی رئیسجمهوری را در زیر بخوانید.
- باید برای مردم توضیح داده شود که نیازمندیهای ما برای سرمایهگذاری چقدر است. ما الآن ۲۰۰، ۳۰۰ میلیارد دلار طرح آماده برای سرمایهگذاری داریم.
-در بخشهای برق، آب، فاضلاب، سدسازی، پتروشیمی، گاز، فولاد و غیره طرحهای فراوانی وجود دارد که این طرحها هم رویشان مطالعه و کارشده و هم حتی جانمایی شده است.
- مشکل سرمایهگذاری در چیست؟ در داخل برخی مشکلات وجود دارد که اگر همه باهم هماهنگ باشند میتوان آنها را حلوفصل کرد. اگر دستگاه قانونگذار، قوه قضائیه و دولت همه باهم باشند. آن مشکلات از بین میرود.
-امیدواریم از ۱۲ مرداد به آنطرف، دیگر یک هماهنگی کاملی بین سه قوه به وجود بیاید. در این میان بعضیها از شغلشان میافتند و بیکار میشوند و انتقادهای عجیبوغریب و غیرمنصفانه آنها تعطیل میشود؛ بههرحال همه از یک جناح و تفکر میشوند و یک هماهنگی به وجود میآید که امیدواریم از این نظر وضع بهتر شود.
- برخی مشکلات درباره سرمایهگذاری مربوط به داخل میشود و اگر همه قوا همنظر باشند قابلحل است. ولی وقتی همنظر نیستند خب باقی میماند. مثلاً یک بحث بود به نام FATF، دولت تصمیم گرفت و لوایحی آماده کرد که به مجلس برد و مجلس هم همکاری کرد و تصویب شد و به شورای نگهبان رفت و آنجا هم با ما همکاری کرد و تصویب شد اما در یک جای دیگر که ما فکر نمیکردیم گیر افتاد و FATF به دست نیامد.
- بیش از ۱۹۰ کشور دنیا در چهارچوب FATF عمل میکنند، تنها ما و کره شمالی از آن بیرون هستیم. ما در دولت یازدهم به آن برگشتیم و وقتی در داخل کشور دچار مشکل شد در لیست سیاه قرار گرفتیم. خب این ریسک کشور را بالا میبرد و با این اتفاق چه کسی میخواهد در کشور سرمایهگذاری کند.
-سرمایهگذاری نهایتاً یا با بانک داخلی است یا با بانک خارجی وگرنه کسی چنین پولهایی ندارد که بخواهد سرمایهگذاری کلان کند.
- دهها طرح در سال ۹۹ افتتاح شد که همهاش مال برجام بود. چرا؟ چون وقتی نفت میفروشید ۳۸ درصد پول نفت داخل صندوق توسعه میآید و آن پول به سرمایهگذار داده میشود. وقتی صندوق شما پول ندارد سرمایهگذاری هم صورت نمیگیرد؛ الآن طرحهایی هست که صندوق تصویب کرده و آماده است اما چون پولش نیست مانده است.
-ما در جنگ اقتصادی پیروز شدهایم، باید تحریم را هم برداریم و FATF را هم نهایی کنیم. اینها دیگر دست خودمان است. وقتی ما اینها را اجرا و عمل نمیکنیم پول و بانک خارجی در اختیار ما نیست و صندوق توسعه خالی است و نمیتوانیم پول نقد را بیاوریم و نتیجه این میشود که سرمایهگذاری صورت نمیگیرد.
- ۱۶ هزار مگاوات برق در دست اجراست و ۱۵ هزار مگاوات دیگر پول میخواهد و معطل فاینانس است. در همین طرحهای آب و برق دولت دوازدهم ۴.۵ میلیارد دلار آماده سرمایهگذاری بود که تحریم ترامپ آمد و اینها قطع شد و ما ۴.۵ میلیارد عقب افتادیم.
- اگر مشکل و مسئلهای پیش میآید، همه از دولت، قوه قضاییه و قوه مقننه و سایرین باید بهگونهای حرف بزنیم که مشکل حل شود و به مردم امید بدهیم. نباید جوری حرف بزنیم که کشور به نقطه لاینحل رسیده است.