نشست روسای کمیسیون‌های اتاق ایران برگزار شد؛ در ابتدای این نشست غلامحسین شافعی، رئیس اتاق ایران از مسئله ارز ترجیحی و سیاست‌های دولت‌های از سال 1397 تا به امروز گفت. اتاق ایران از سال ۹۷ نسبت به تبعات تعیین نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی و ادامه آن سیاست، هشدارهای لازم به مراجع مختلف سیاست‌گذاری اعلام کرده بود و در تاریخ ۱۶ مهر سال ۹۷ طی نامه‌ای پیشنهادهای بخش خصوصی را به دولت ارائه کرد که متأسفانه موردتوجه واقع نشد. این نامه، جهت اطلاع اعضا محترم هیات نمایندگان از طریق پایگاه خبری اتاق ایران در دسترس است تا مشاهده کنید که بخش خصوصی چگونه پیش‌بینی کرده بو اما متأسفانه به پیشنهادهای ما توجه نشد.
رئیس اتاق ایران ادامه داد: اگر دولت به پیشنهاد بخش خصوصی توجه می‌کرد شاید امروز این مشکلات در کشور به وجود نمی‌آمد، مشکلاتی که الآن به دمل چرکین تبدیل‌شده و مریض را می‌خواهند قبل از آماده کردن مقدماتی، برای جراحی بفرستند.
شافعی تصریح کرد: متأسفانه شاهد هستیم علی‌رغم گفتارها توجه به نظرات بخش خصوصی کم است و حرف و عمل متفاوت است.
من روز شنبه در رویداد بین‌المللی خصوصی‌سازی شرکت کردم؛ آن روز چندین بار گفتند که به نظرات بخش خصوصی توجه شود، اما آنچه ما در عمل شاهد هستیم اینکه به‌غیراز دفتر رئیس‌جمهوری هیچ‌کدام از وزرا به مکاتبات ما پاسخ نمی‌دهند. این برای کشور خسارت است، ما درباره خیلی از موضوع‌ها مکاتبه هم کرده‌ایم تا دستور توجه، مخصوصاً درباره مسائلی که از دل کار کارشناسی در کمیسیون‌ها تخصصی بیرون می‌آید و این مسائل بسیار مهم است.
بعد از آن حسین سلاح ورزی، نایب‌رئیس اتاق ایران از چند موضوع مهم و کلان در کشور مانند برنامه هفتم توسعه، تدوین لایحه بودجه سال 1402، تفاهم و توافق بین‌المللی برجام، جراحی اقتصادی و حذف ارز ترجیحی و قدم‌های بعدی گفت و تأکید کرد که همه این‌ها مسائل جاری روز هستند و بسیار مهم و جدی هستند. برای همین برای اتاق بازرگانی مقطع حساسی است و فعالان اقتصادی و بخش خصوصی باید حضور فعالی در صحنه اقتصاد کشور داشته باشد.
سلاح ورزی اشاره کرد: البته تحولات در داخل اتاق هم مهم است. در ۱۰ ماه باقی‌مانده هر کدام از کمیسیون‌ها موضوع محوری‌ای را در دستور کار قرار دهند و در این مسائل راه‌حل‌هایی ارائه شود و بیشتر به راه‌حل محور بودن طرح‌ها و نظرها توجه شود.
بعد از آن محمد قاسمی، رئیس مرکز پژوهش‌های اتاق ایران از برنامه هفتم توسعه گفت که دولت طبق قانون آیین‌نامه داخلی مجلس درباره فرایند برنامه باید تا انتهای خرداد برنامه را به مجلس بدهد و یک سال فرصت تمدیدشده هم تمام‌شده است. از طرفی سیاست‌های کلی برنامه ابلاغ نشده و نسخه‌ای هم باید چند روز آینده ابلاغ شود.
قاسمی به شیوه برنامه‌نویسی در کشور اشاره کرد و گفت: دستگاه‌ها و سازمان‌ها شیوه خاصی برای برنامه‌نویسی دارند که ممکن است آن شیوه به لحاظ فنی شبیه به برنامه‌ریزی نباشد. از طرفی پیش‌بینی من این است که رئیس‌جمهوری بخواهد برنامه را شهریورماه به مجلس ارائه دهد که درنهایت پارادوکسی با بودجه 1402 بودجه خواهد آمد که باید بودجه بر اساس برنامه هفتم توسعه نوشته شود و باید خوش‌بین باشیم که برنامه قبل از بودجه تدوین شود. البته ما قبلاً این شرایط را تجربه کرده‌ایم که برای جمله «هماهنگی ایجاد شود» سراغ کار می‌روند.
او تأکید کرد: در این شرایط شنیدن نظر روسای کمیسیون‌ها برای ما مهم است که نخ تسبیحی باشد که همه طبق آن پیش برویم و ما هم در بخش خصوصی باید سعی کنیم تا آخر خرداد یا تیرماه نظر و پیشنهاد خود را ارائه دهیم.
البته سال قبل چندین نشست درباره برنامه هفتم توسعه برگزار کردیم و نتیجه این نشست‌ها این بود که بخش خصوصی با سه محور توسعه پایدار، افزایش بهره‌وری و توسعه صادرات پیشنهاد، نظر، احکام و نقدهایی خود را پی بگیرد.
او ادامه داد: براساس همین سه محور که در نامه‌ای به رئیس اتاق ایران هم ارجاع داده‌شده بود، کمیسیون‌های تخصصی اتاق ایران کارهایی را تعریف کردند تا هدف نهایی طرح پیشنهاد احکام باشد. به‌هرحال به این نکته توجه کنید که ما برای مستند گفت‌وگو کردن در زمان بررسی و تصویب برنامه باید متن قوی داشته باشیم، قبل از آن با دولت و مجلس گفت‌وگو کرده باشیم. با پژوهشکده‌ها در ین حوزه همکاری کنیم.
قاسمی تأکید کرد: ما دو ماه فرصت داریم تا همه کارهایی که از سال قبل آماده کرده‌ایم را نهایی و جمع بنی کنیم. هدف این است که همه کمیسیون‌ها پیشنهادهایی که ارائه می‌دهند تا آخر از آن دفاع کنند و پیشنهادها پشتوانه علمی داشته باشد.
بعد از آن محمود اولیایی، کمیسیون مسئولیت اجتماعی و حاکمیت شرکتی اتاق ایران گفت: بخش مهمی از برنامه توسعه قبلی اجرایی نشده است. در برنامه‌ریزی باید به طرح‌ریزی و اجرا توجه شود. هم در بخش تدوین برنامه، اشکالات جدی در فرایند طرح‌ریزی است و هم به هدف‌گذاری به‌صورت جدی توجه شود؛ هدف‌گذاری باید علمی باشد.
اولیایی گفت: یکی از مشکلات نبود مسیر صحیح در اجراست؛ باید برنامه‌ها عملیاتی شود. باید به زیرساخت‌های دولت و بخش خصوصی توجه شود و این بدون توجه به آمایش سرزمین ممکن نیست.
او تأکید کرد: مسیر همه برنامه‌ها سرمایه‌گذاری است و وقتی فقر حل نشود امنیت سرمایه‌گذاری ممکن نیست. برای همین باید به مسئولیت اجتماعی توجه شود وگرنه بقیه برنامه‌ها، موفق نخواهد شد.
بعد از آن سادینا آبا، کمیسیون احداث و خدمات فنی و مهندسی اتاق ایران تأکید کرد که باید قبل از تدوین برنامه هفتم، ارزیابی دقیقی از شش برنامه قبلی ارائه شود و خروجی این برنامه‌ها و دلیل موفقیت یا عدم موفقیت آن‌ها بررسی شود.
امیر عابدی، کمیسیون توسعه صادرات غیرنفتی با اشاره به زمان‌بندی برای ارائه نظرات و پیشنهادها درباره برنامه هفتم توسعه گفت البته تناقض‌های هم در مأموریت‌های کمیسیون‌های اتاق ایران وجود دارد.
بعد از آن فرشید شکرخدایی، رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌زیست و آب گفت: براساس 16 جلسه‌ای که سال قبل با حضور کارشناسان خوزه برنامه برگزارش د، قرار بر این شد که اتاق ایران وارد احکام‌نویسی نشود و ما باید در موقعیت نقد برنامه قرار بگیریم؛ گفته‌ای که سلاح‌ورزی در پاسخ به آن تأکید کرد اتاق ایران احکام بودجه نمی‌نویسد بلکه احکام را پیشنهاد می‌دهد. همچنین قاسمی تأکید کرد که ما به شروط اعلام‌شده پایبند هستیم و در همه حرف‌های ایجابی هم به سه شرط توجه شود.
بعد از آن علیرضا کلاهی صمدی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران هم تأکید کرد که باید برای ایجاد انگیزه‌ای برای افراد برای سرمایه‌گذاری و تولید مولد برنامه‌ریزی شود.
علی حسینی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل و لجستیک اتاق ایران از لزوم توجه به نوسازی ناوگان حمل‌ونقل و بازتعریف ارتقا سلامت اداری و جراحی اقتصادی توجه شود.
در ادامه این نشست محسن تولایی، رئیس کمیسیون مالیات، کار و تأمین اجتماعی اتاق ایران او از رویه‌های غلط برنامه‌نویسی در سال‌های قبل گفت و تأکید کرد که باید این رویه‌ها اصلاح شود. امروز وضعیت اقتصاد بخش خصوصی حاصل تصمیم‌های غلط است و باید ما وضعیت بخش خصوصی را فریاد بزنیم. ما نهاد حامی بخش خصوصی هستیم. در حوزه مالیاتی اطلاعات غلط به دولت و مجلس داده می‌شود. باید عدد مالیات‌ها را واقعی مصاحبه کنند؛ باید به ابرچالش حاکمیت نظام‌های بیمه اجتماعی توجه شود.
بعد از آن احمد آتش‌هوش، رئیس کمیسیون حقوقی و حمایت‌های قضایی و مقرراتی اتاق ایران گفت که متأسفانه برنامه‌نویسی در ایران تبدیل به نوشتن آرزو و آمال و رفع تکلیف شده است. باید برنامه‌ها در تعارض باهم نباشند. طرح دولت با اصول برنامه اجرایی دوره در تعارض نباشد. پیشنهادها ما در مسیر هم باشد و باید درنهایت اجرایی شود و در تعارض با اصول دیگر نباشد. در سیاست‌های کلان باید بیشتر بر افزایش سرمایه اجتماعی باشد نه تهدید و اجبار.
بعد از آن افشین کلاهی، رئیس کمیسیون کسب‌وکارهای دانش‌بنیان گفت که باید به این نکته توجه کنیم که چقدر می‌توانیم با ارائه احکام براساس سه اصل موردنظر اتاق اثرگذار باشیم؟
آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تأکید کرد که شش برنامه توسعه قبلی جز خسران چیزی به همراه نداشته است و باید در نوشتن برنامه‌ها شاخص‌ها و نگرش‌ها تغییر کند. بعد از آن علی‌اکبر عبدالملکی، رئیس کمیسیون گردشگری و کسب‌وکارهای وابسته از توجه به گردشگری در سه محور موردنظر اتاق ایران گفت.
در ادامه این نشست محمدرضا رمضانی، دبیرکل اتاق ایران تأکید کرد که باید به پیش‌نویس برنامه‌های توسعه توجه شود؛ پیش‌نویس‌ها در قوه مجریه و مقننه مهم و موردتوجه است. اگر پیشنهادی را در جهت سازندگی ارائه دهیم، بسیار مهم است. باید موارد و اصول مهم موردتوجه قرار گیرد. حتماً به پیش‌نویس توجه ویژه شود.
بعد از آن رئیس اتاق ایران گفت: به نظر می‌رسد در کنار برنامه‌های توسعه‌ای باید به آمایش سرزمین، و شرایط اقلیمی هر کدام از مناطق توجه شود.
آیا برای تدوین برنامه، طرح توسعه منطقه‌ای پیوست شود یا خیر؟ یا تمرکز اختیارات در مرکز به استانداران نگاه هزینه‌ای می‌دهد و چگونه می‌شود نگاه درآمدی به این استان‌ها داشت؟ اگر این نگاه تغییر کند، ممکن است تحولی در بودجه کشور ایجاد شود.
بعد از آن علی چاغروند از توجه به پایش برنامه‌ها در احکام برنامه گفت تا براساس پایش، میزان انحراف از برنامه‌ها موردتوجه قرار گیرد.