سید امیر طالبیان، جامعه‌شناس می‌گوید: اتاق ایران یکی از تشکل‌های ممتاز و یکتایی است که می‌تواند بخش خصوصی و اقتصاد ایران را مجهز کند؛ درواقع این تشکل کمک کند تا بخش خصوصی در قالب شرکت‌ها و کارخانه‌های صنعتی به مقوله توسعه، رشد اقتصادی و مسئولیت اجتماعی ورود کنند.
طالبیان با اشاره به اینکه اتاق بازرگانی، نقش میانجی بین جامعه و حاکمیت را دارد، می‌افزاید: اگر این مشخصه نباشد تمرکز قدرت در بخشی از دولت، نمی‌تواند کارساز باشد. آنچه می‌تواند شرکت‌ها را به اهمیت مسئولیت اجتماعی و برندسازی مجهز و آگاه کند، اتاق بازرگانی است؛ اما متأسفانه این روزها عده‌ای در پی تمرکز قدرت‌اند و می‌خواهند تک‌صدایی موردنظر خود را در حوزه سیاست به بخش اقتصاد خصوصی وارد کند.
او تأکید می‌کند: تا زمانی که اتاق ایران به حوزه مسئولیت اجتماعی وارد نشده بود، این موضوع در حد یک ایده باقی‌مانده بود و حتی شرکت‌های خصوصی هم اطلاعی از آن نداشتند از اینکه مسئولیت اجتماعی چیست و باید چه‌کار کنند.
طالبیان می‌گوید: باید اتاق ایران بتواند ظرفیت‌های بخش خصوصی را تجمیع کند و در راستای سیاست‌های کلان و توسعه‌ای کشور وارد بازار کار شود. به دلیل همین رسالت‌ها، فکر می‌کنم ضرورت اصلی است که به تقویت اتاق بازرگانی کمک کنیم. اتاق ایران می‌تواند بازوی کمکی و پشتیبان دولت و حاکمیت باشد. آنچه مهم و مورد تأکید است اینکه دولت باید بیشتر در سیاست‌گذاری وارد شود و کار اجرایی را به بخش خصوصی واگذار کند. اتاق ایران می‌تواند مکمل و میانجی خوبی بین دولت، جامعه، اقتصاد و بخش خصوصی باشد.
این جامعه‌شناس درباره تبعات نفی استقلال اتاق ایران، معتقد است: به‌هرحال اگر به مشارکت مردم اعتقاد داشته باشیم، باید زمینه‌ها مشارکت را هموار کنیم. اتاق یکی از بسترهای تأمین‌کننده و فراهم‌کننده مشارکت مردم است. در سطح کلان‌تر اتاق ایران با تمام ارکان اقتصادی کشور، فعالان اقتصادی، تجار، صنعتگران و کشاورزان ارتباط دارد و سعی می‌کند، مسائل و مشکلات این حوزه را درک کرده و برایان با همراهی قوای سه‌گانه راه‌حل ارائه کند. برای همین باید جایگاه اتاق ایران تقویت شود و این دقیقاً به نفع توسعه کشور است.
او تأکید می‌کند: عده‌ای مدام برای تک‌صدایی در اقتصاد و سیاست تلاش می‌کنند درحالی‌که نمی‌دانند این تک‌صدایی تبعاتی برای جامعه‌ای دارد. با تک‌صدایی، مشارکت و جمهوریت در نظام جمهوری اسلامی آسیب می‌بیند. باید به این نکته توجه شود که اقتصاد حتی از سیاست هم آسیب‌پذیرتر است و حتی کشورهایی با نظام سیاسی بسته، سعی بر این دارند که اقتصادی آزاد داشته باشند. از طرفی در نظام جمهوری اسلامی، بیانات مقام معظم رهبری فصل‌الخطاب است و رهبری بارها درباره تقویت بخش خصوصی گفته‌اند.
طالبیان با تأکید بر اهمیت توجه به مسئولیت اجتماعی در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی، می‌گوید: مدتی است که یک نوع تمرکزگرایی اتوماتیک در کشور شکل گرفته و افراد و گروه‌ها می‌خواهند خود را به قدرت نزدیک کنند، این شروع مسائل و مشکلات بسیاری برای کشور است و همه حوزه‌ها و امور را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
او ادامه می‌دهد: من مدت‌هاست که در حوزه مسئولیت اجتماعی متمرکز هستم. زمانی مشاور اجتماعی وزیر نفت سابق بودم و همان زمان در نشست‌هایی که در اتاق ایران برگزار می‌شد، شرکت می‌کردم؛ ایده اصلی من این بود که ما نباید مقوله مسئولیت اجتماعی را به وزارتخانه و دولت محدود کنیم. خاستگاه مسئولیت اجتماعی در دنیا بخش‌های خصوصی هستند. سمن‌ها، NGO ها، ظرفیت‌های غیردولتی، تعاونی‌ها و شرکتی‌هایی بودند که در فضای بین‌الملل کار مسئولیت اجتماعی را با آن تعریفی که از مسئولیت اجتماعی در دنیا وجود دارد، انجام می‌دادند.
او تأکید می‌کند: در ایران مسئولیت اجتماعی به کار بشردوستانه، خیریه، دلسوزی و دل‌رحمی تعبیر می‌شود. اگر قرار باشد که مسئولیت اجتماعی در فضای مفهومی خودش، یعنی برندسازی تعریف شود و برای شرکت یک رفتار برد - برد باشد، لازم است که بخش خصوصی به این حوزه وارد شود.