جمعیت و مساحت سنگاپور ،این کوچک‌ترین کشور جنوب شرقی آسیا، کم تر از تهران ماست اما رشد اقتصادی اش زبانزد است. سنگاپور در کنار هنگ‌کنگ، تایوان و کره جنوبی به ببرهای آسیایی معروفند.در میان ببرهای آسیا،سنگاپور،هنگ کنگ و تایوان از مجموعه جزایر کوچکی تشکیل شده اند که حتی برای ساخت و ساز،خاک ندارند و ناچارند از کشورهای دیگر خاک وارد کنند.
سنگاپور از سال 1824 تا 1963 میلادی مستعمره بریتانیا بود اما در سال 1963 با رهبری لی کوآن‌یو از استعمار بریتانیایی‌ها خارج شد و به فدراسیون مالزی پیوست. این وصلت دوامی نیافت و این کشور به دلیل اختلافات عدیده، بعد از دو سال ناچار به جدایی از فدراسیون مالزی شد و در سال 1965 میلادی، به شکل کشوری مستقل، اعلام استقلال کرد.
بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد،سنگاپور رقابتی‌ترین،آزادترین و سالم ترین اقتصاد دنیا را در اختیار دارد از نظر سهولت کسب وکار نیز در رتبه اول اقتصادهای جهان است.
عوامل متعددی در شکل گیری این وضعیت نقش داشته است با این حال، معجزه سنگاپور را باید مدیون سیاست گذاری صحیح مبتنی بر تجارت آزاد در این کشور دانست. این کشور به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص، یعنی قرارگیری در مسیرهای اصلی دریایی به چین و ژاپن در شرق و اروپا و آمریکا در غرب و داشتن ویژگی‌های بندری، به همراه هنگ‌کنگ توانسته به‌عنوان ی‌قطب مهم کشتیرانی، نقش ممتازی را در مبادلات تجاری جهان ایفا کند. از طرفی، زیرساخت بندری سنگاپور خاص و منحصر به فرد است. با در نظر گرفتن حجم مبادلاتی که از طریق بندر سنگاپور انجام می‌شود، این بندر شلوغ‌ترین بندر جهان پس از بندر شانگهای در چین شناخته می شود. سنگاپور همچنین بخش های خدمات بانکداری، مالی و بیمه خود را به شکل وسیعی توسعه داده است. سنگاپور حتی با وجود اینکه در قلمرو خود منابع طبیعی نظیر نفت در اختیار ندارد، با این حال اقدام به تاسیس پالایشگاه‌های نفت کرده است. علاوه بر این، بسیاری از کمپانی‌های مطرح بیوتکنولوژی و داروسازی جهان، دفاتر آسیایی خود را در سنگاپور گشوده‌اند. در حال حاضر، اهمیت بخش خدمات بهداشت و سلامت سنگاپور نیز به سرعت در حال افزایش است و سالانه مردم بسیاری از کشورهای مختلف جهان برای انجام عمل‌های جراحی گوناگون به این کشور می‌آیند.
در مجموع،سنگاپور کشوری است فاقد منابع طبیعی اما فوق العاده آزاد و رقابتی با اقتصادی به شدت پویا و با نشاط که جزو زنجیره جهانی تولید است و برای شرکت‌های چندملیتی نقش حیاتی دارد.
حالا که داریم از سنگاپور برمی گردیم،به این پرسش فکر می کنم که اقتصاد ایران برای سرمایه گذاران بزرگ بین المللی، چه جذابیت هایی دارد و چگونه می تواند در زمینه جذب سرمایه ، با کشورهایی نظیر سنگاپور رقابت کند؟