من شخصاً با توجه به گفت‌وگوهایی که با اهالی جریان توافقنامه چابهار داشته‌ام با تقویت محور شرق موافق هستم. همانطور که رهبری نیز در فرمایش‌های خود بارها تأکید کرده‌اند محور شرق ایران باید تقویت بشود. اما اگر تأکید ما بر این باشد که عزت یک ملت ثروتمند را زیر پا بگذاریم و 200میلیارد تومان از هند گدایی کنیم قضیه فرق می‌کند. ملت ما آنقدر ثروت دارد که بتواند این مبلغ را خودش تأمین می‌کند و عزت خود را حفظ کند. ما اگر روی این پروژه سرمایه‌گذاری می‌کردیم با استقبال سایر کشورها از جمله هند نیز همراه می‌شد. واقعیت این است که در اقتصاد هر چیزی با صرفه اقتصادی همراه باشد مسیر خودش را پیدا می‌کند.
جاده چابهار نیز اگر از سمت سرخس عبور کند و اطمینان کافی را به خود جلب کند می‌تواند مورد استقبال بسیاری واقع شود و منافع اقتصادی بسیاری را به همراه داشته باشد. این جاده حتی می‌تواند در زمینه میلیاردها تن منابع معدنی واقع در افغانستان نیز موثر باشد. به این ترتیب ما با توسعه محور شرق موافق هستیم. این شکل از توسعه می‌تواند به تقویت امنیت و اقتصاد این منطقه کمک کند. اما اینکه پروژه‌ای از اوایل سال 2002 یا 2003 قریب به 14 سال معطل 200میلیارد تومان بماند که هندوستان بخواهد آن را تأمین کند مورد پذیرش ما نیست.
200میلیارد دلاری که هند برای این پروژه پرداخت سال‌ها پیش از طریق منابع داخلی ایران نیز قابل تأمین بود. اگر در داخل ایران بحث خصولتی‌ها از بین برود، بخش خصوصی می‌تواند در این زمینه سرمایه‌گذاری کند. علاوه بر آن دولت می‌توانست خودش در این زمینه سرمایه‌گذاری کند و از منافع این پروژه بهره‌مند شود. اما دولت‌های پیشین تا کنون تصمیم گرفتند معطل هندوستان بمانند. و اکنون نیز امریکا بلافاصله هندوستان را بابت همراهی در این پروژه تهدید کرده‌است. به این ترتیب انتظار برای سرمایه‌گذاری هند به صلاح ما نبود و نیست.
به علاوه، گاهی ما تکنولوژی کافی برای انجام برخی پروژه‌ها را نداریم اما در رابطه با ساخت بندر، همه فناوری‌های مورد نیاز را داریم و دیگر نیازی نیست منتظر بمانیم دیگری بیاید و باغچه ما را بیل بزند. این جاده اگر سال‌ها پیش راه افتاده بود، طرح جاده ابریشم نوین چین نیز هیچ‌گاه کلید نمی‌خورد. دلیل اصلی آن نیز به هزینه بالای ریل در برابر دریا باز می‌گردد. جاده‌های ریلی از محدودیت‌های بسیاری برخوردارند در حالی‌که مسیرهای دریایی این محدودیت‌ها و هزینه‌ها را به دنبال ندارند. به علاوه این جاده جدید در زمینه غرب افغانستان برای مناطقی مثل هرات و قندهار کاربردی نخواهد داشت و در نتیجه توانایی رقابت چندانی با جاده چابهار را نخواهد داشت.