مسیری به سوی آینده روشن
همزمان با آخرین روز از مهلت اجرای «قانون منع به کارگیری بازنشستگان»، میزبان مهندس غرضی، وزیر سابق ارتباطات و جمعی از مدیران پیشکسوت و بازنشسته بودیم تا با استفاده از تجربیات ارزنده آنان و سایر پیشکسوتان این حوزه پلی از گذشته به اکنون بزنیم و راهی مطمئن برای آینده درخشان کشور عزیزمان بسازیم.
از همان ابتدای مسئولیت در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر ضرورت جوانگرایی در عرصههای مختلف را چراغ راه خود قرار دادیم. باید باور کنیم که جوانان راهگشای مسائل و موتور محرکه پیشرفت هستند. البته این به معنای عدم بهرهگیری از نعمت تجربیات گذشتگان نیست؛ بلکه جوانگرایی زمانی در افق پیشرفت معنا مییابد که علاوه بر استفاده از توان، انگیزه و علم روز جوانان بتوانیم عصاره اندوختههای گذشتگان در سالیان متمادی را نیز به کار ببریم.
از این جهت با ابتکاری نو، پروژه تدوین «تاریخ شفاهی» وزارتخانه را آغاز کردیم تا پای صحبت بزرگان، پیشکسوتان و وزرای سابق این حوزه بنشینیم و تجربیات گذشته و فوت و فنهای دوران مدیریت آنها را به کار گیریم. از اینکه چگونه سختیها و روزهای تلخ و شیرین دفاع مقدس را پشت سر گذاشتند اما هیچ گاه راه روشن تحقیق و توسعه علم و فناوری را متوقف نگذاشتند، اینکه چگونه در مقابل ناملایمات سر خم نکردند، از اینکه در همان زمان هم اشخاصی بودند که از رشد فناوری و سهولت ارتباطات بیمناک و نگران میشدند و گاه به مقابله بر میخاستند و چقدر این تاریخچه تکامل ارتباطات در کشور از تلفنهای اولیه تا تلفنهای همراه هوشمند امروزه و چالشها و فرصت هایش دلنشین است. و حال این جا هستیم: در عصر دیجیتال و گسترش شبکه جهانی اینترنت و فضای مجازی و البته باز همان بیم و امیدها از نوعی دیگر؛ که میتوانیم با همدلی و همفکری آنها را نیز پشت سر بگذاریم. اگرچه بدخواهان نظام، کوردلانه و از روی دشمنی خیال میکنند که تحریمها میتوانند مانعی در مسیر ما بشوند اما تا به حال به حول و قوه الهی و به برکت وجود رهبری فرزانه و جوانان گرانقدرمان نگذاشتهایم که ذرهای تحریمها خللی ایجاد کنند و از این پس هم نخواهیم گذاشت.
اما لازمه این امر، تغییر در نگاه و شیوههای مدیریتی متناسب با نیازهای فعلی کشور است. از این جهت، همه امیدوار شدهایم که با اجرای قانون و همدلی و همزبانی مدیران سابق و فعلی بتوانیم آینده روشنی که انتظارش را داریم، محقق سازیم. این یک خیال نیست بلکه واقعیتی است که حتی دشمنان قسم خورده ما هم به آن معترفند، آری همین طور است: ما میتوانیم.