رتبهبندی یعنی تعیین عیار و اعتبار افراد حقیقی و حقوقی، قدرت پایداری در بازاریابی و حفظ بازار، قدرت مالی و اقتصادی، کیفیت محصول و میزان تعهد به خدمات پس از فروش و مسئولیت‌های اجتماعی ناشی از آن که توسط یک موسسه رتبهبندی معتبر تعیین شده باشد.
بررسی تجربیات جهانی موید این موضوع است که رتبهبندی بنگاه‌های اقتصادی در کشورهای توسعه یافته قدمتی 200 ساله داشته و مکانیزم رتبهبندی به فرآیندی شناخته شده و علمی در تبادلات بینالمللی تجاری مبدل گردیده است.
خوشبختانه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران بر اساس تکالیف قانونی مصرحه در قوانین مختلف از جمله آئیننامه اجرایی قانون مقررات صادرات و واردات، تبصره ذیل ماده 5 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی و قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز اقدامات وسیعی را از سال 89 در دستور کار خود قرار داده و با سرمایه‌گذاری انسانی و مادی قابل توجه، رتبهبندی بیش از 1500 بنگاه اقتصادی را با ارتباط و تعامل کارشناسی با موسسات معتبر بینالمللی و انتقال دانش رتبهبندی به داخل کشور به ثمر رسانیده است.
مرکز ملی رتبهبندی اتاق ایران با انجام مطالعات تطبیقی خارجی و داخلی و فراهم نمودن زیرساخت‌های لازم برای انجام رتبهبندی، عملیات اجرایی رتبهبندی تخصصی را بر اساس مدل‌های ارزیابی قابل اجرا و مورد تایید موسسات بینالمللی با هدف سامان بخشی و شفاف‌سازی فضای کسب و کار و اعتمادسازی لازم و انتشار اطلاعات شفاف از رتبه بنگاه‌ها در فضای اقتصاد بین الملل و فراهم کردن بستر جذب سرمایه‌گذاران خارجی با تکیه بر تجارب موفق بینالمللی در گرایش‌های تخصصی مختلف آغاز نموده است.
با عنایت به مراتب فوق توصیه و تاکید می‌نماید اتاق‌های مشترک به منظور حفظ اعتبار ملی و اقتصادی کشور اعضای خود را تشویق و موظف به داشتن رتبه نمایند تا ضمن رفع دغدغه‌های مسئولین اتاق‌ها، راه مذاکره مقتدرانه و موفق در تعاملات خارجی و بینالمللی فراهم گردد.