من معتقدم که ما نباید عجولانه از دولت بخواهیم که بعد از ویرانی 8 ساله، تغییرات اساسی ایجاد کند. متاسفانه ما فراموش کار هستیم و باید گمان کنیم که اگر آن هشت سال همچنان ادامه داشت، وضعیت ما الان چگونه بود.
گرچه کنترل تورم خالی از صدمات نبوده است اما رشد تورم هم صدمات کمتر از این ندارد و حتی شاید اگر ادامه پیدا می کرد، ویران گرتر از وضعیت فعلی می شد.
اگر دولت نمی خواست جلوی این تورم ویرانگر را بگیرد و آن را کاهش نمی داد، ما باید فکر می کردیم که الان کجا ایستاده بودیم.
روزی که دولت تحویل داده شده، با چه تورم و چه رشد منفی اقتصادی رو به رو بودیم و الان توقع داریم بعد از سه سال که سال اول هم درگیری های مسایل شکل گیری دولت وجود دارد و با این حاشیه هایی که برای دولت ایجاد کرده اند، همه مشکلات درست شود. این واقعا انتظار غیرمنصفانه است. بنابراین درمقایسه با این مسایل، نمی شود کارنامه دولت آقای روحانی را زیر نمره قبولی داد. نمی گویم که نمره بالایی دارد، اما حتی اگر نزدیک به نمره تجدیدی هم باشد، باید باریکلا گفت. چرا که از وضعیت منفی درآمده ایم و توانسته ایم تورم را کنترل کنیم. البته یک رکود واقعا توان فرستایی را تجربه کردیم که بخشی عمده ای از آن ناشی از کنترل تورم بوده است. این دو با هم در تضاد هستند و نسبت عکس دارند.
اگر قرار باشد که تورم را کنترل کنیم، قطعا رکود ایجاد می کند و اگر بخواهیم به رشد توجه کنیم، باید تورم را رها کنیم. البته ممکن است مسیری بین این دو عملکرد وجود داشته باشد، اما دولت نتوانسته این راه را پیدا کند.
به هرحال، در این مدت دولت بیشتر به برجام پرداخته است. یکی از نمره های خوب دولت برای اقتصاد خود برجام است. اگر الان در شرایطی قرار داریم که تحریم بودیم، آیا می توانستیم صادرات نفت را افزایش دهیم و پول نفت وارد کشور می شد؟
این نرخ رشدی که اخیر برای فصل بهار سال جایری (4.4 درصد) اعلام کرده اند آیا بدون برجام امکان پذیر بود؟ صد در صد مشخص است که بدون برجام چنین اتفاقاتی رخ نمی داد. به این ترتیب نمی توانیم بگوییم که برنامه اقتصادی دولت روحانی خارج از برجام است. به هرحال، اگر ایشان می خواست مساله اقتصادی کشور را رشد دهد، ناچار بود تا اول مسایل سیاست خارجی را حل کند.
اگر از این زاویه نگاه کنیم، نمره خوبی به عملکرد اقتصادی دولت یازدهم می دهیم. البته این را هم باید گفت که برای حسن استفاده از دستاوردهای برجام فقط آقای روحانی نیست که می تواند و باید کاری انجام دهد. تمام ملت ایران، همه کسانی که در امر سیاست فعال هستند و حتی مخالفان هم مسئولیت دارند که دستاوردهای برجام را درست استفاده کنند. اما با روش خصمانه ای که عده ای علیه دولت دارند دستاورهای آقای روحانی را فدای مطامع سیاسی خود می کنند. اگر این فعالیت ها را کنار نگذارند ما حتما شاهد لطمات بیشتری هستیم. اگر از این موقعیت تاریخی پسابرجام استفاده نکنیم، تاریخ ما را نخواهد بخشید و ممکن است عقب گردی رخ دهد که دیگر جبران پذیر نباشد.
در مجموع من نسبت به عملکرد اقتصادی آقای روحانی نمره متوسطی می دهد که این نمره را با توجه به مشکلاتی که دولت داشته است، می پذیرم. فکر می کنم اگر چهارسال بعدی را به آقای روحانی فرصت بدهیم، قطعا می تواند موفقیت هایی داشته باشد.