در بررسی نسبت اقتصاد و وفاق ملی باید به مؤلفههای وفاق ملی دقت کرد. بدین منظور که وفاق ملی چندین مؤلفه دارد و اگر اینها صورت بگیرد میتوان با توجه به مسائل اقتصادی وفاق ملی را ایجاد کرد. نخستین مؤلفه آن شفافیت اقتصادی است یعنی اینکه همه چیز باید شفاف باشد و مردم باید از تمام فعالیتها و تصمیمها، آمارها و گزارشها خبر داشته باشند و پشت پردهای وجود نداشته باشد یعنی شفافیت کامل در اقتصاد ایجاد شود. دوم اینکه مسئولان ما میبایست مردمی باشند یعنی ارتباط آنها با مردم دو سویه باشد و نه اینکه یک سویه و برای خود تصمیم بگیرد.
باید به میان مردم بروند بهعبارتی دیگر یکی از ویژگیهای یک دولت و اقتصاد موفق این است که دائم با مردم در تماس باشند و این تماس میتواند به گونههای مختلف باشد یعنی اینکه یا خودشان میتوانند بین مردم بروند یا اینکه روزهایی را مشخص کنند که مردم بتوانند به آنها سر بزنند و از مسائل اقتصادی خود بگویند. سوم اینکه سیاست هایشان باید اقتصادی و عقلانی و منطقی باشد و مهمتر اینکه از تجربههای موفق اقتصادی جهان هم استفاده کنند و اینکه کشورهای پیشرفته از چه روشهایی استفاده کردهاند.
امروزه با وجود رسانههای متعدد مردم از همه دنیا اطلاع دارند. مسأله دیگری که در پاسخ به این سؤال میتوان به آن اشاره کرد عدالت اقتصادی است که در واقع دولتها باید عدالت ایجاد کنند هرچند عدالت اشکال مختلفی دارد. مانند عدالت در توزیع درآمد، عدالت در شهر و روستا، عدالت در صنعت و کشاورزی، عدالت بین مناطق مرکزی و حاشیهای؛ چون همه اینها با اقتصاد مردم و ملت در ارتباط است و اگر اینها صورت بگیرد وفاق ملی هم بهوجود میآید. این کار باعث میشود فقر کاهش یابد و قدرت خرید زیاد شود و مردم از فلاکت نجات پیدا کنند. بنابراین پاسخ به اینکه «چه کار باید بکنیم» این است که دولت واقعاً باید به اقشاری که مشکل دارند رسیدگی کند بویژه در حوزه آموزش و بهداشت که دولت باید بر آن تکیه کند چون مردم مدام با آن در تماسند.
مدارس از بُعد اختلافهای آموزشی باید مبرا باشند و سیستم بهداشتی هم باید به آن توجه شود.همچنین توجه به این نکته ضروری است که ما دولتهای مختلفی در ایران داشتهایم که میگفتند باید در کنار آموزش رایگان بهداشت رایگان هم وجود داشته باشد. دولت مردمی باید دولتی صادق و راستگو باشد.
دولتها باید از روشهای سلیقهای در اقتصاد دست بردارند و از متخصصین واقعی استفاده کنند. هر روز بخشنامه و مصوبه داشتن نشان میدهد درانجام هر کاری ابتدا مطالعه عمیق صورت نمیگیرد. به گونهای است که اول تصمیمی میگیرند بعد با بخشنامه و مصوبه میخواهند امور را اصلاح کنند. در نهایت آنکه باید همیشه و در همه کارها دورنما را مشخص کرد.