مسائل بانکی یکی از حوزه‌های بسیار مهم برای مراودات بین‌المللی است و باید در مرکز تصمیم‌گیری قرارگیرد. مسائل فعالان اقتصادی در مراودات بین‌المللی، واردات و صادرات، نیازهایشان برای فاینانس و تامین مالی تنها از طریق بانک قابل حل است. به همین دلیل تا زمانی که نتوانیم مسائل بانکی را حل کنیم، وضعیت اقتصاد نمی‌تواند به سمت توسعه حرکت کند.
دولت در حوزه برجام، کاری را که باید، انجام داد. برای تنظیم مناسبات خارجی این موفقیت را داشته و توانسته است این کار را به نتیجه برساند. اما هنوز بعضی از زمینه‌ها باقی مانده است که امیدواریم آن‌ها حل و فصل شود.
بعد از برجام، انتظار بالایی شکل گرفت که شرایط به سمت عادی‌سازی برود و فعالان اقتصادی بتوانند کارهای عادی‌شان را انجام دهند. اما این انتظارات با وضع یک‌سری استانداردهای جدید بانکی در حوزه بین‌الملل، هم‌زمان شده است. مثلا استانداردهای مربوط به پول‌شویی یا موضوعاتی که در حوزه ریسک و حاکمیت شرکتی مطرح شده، باید زیرساخت آن‌ها آماده شود. بنابراین ما هم مسائل مربوط به تحریم‌ها در حوزه بین‌الملل و هم مسائل جدید بانکی را داشتیم و به همین دلیل مسائل بانکی ما با چالش مواجه شد.
این مسائل جدید بانکی، در حوزه تکنولوژی‌های روز مطرح شده و باید در شبکه بانکی ما هم به روز شود و از آن‌ها استفاده کنیم. این موضوعات بسیار مهم است که نیاز است حتما راجع به آن‌ها اندیشیده شود.
اما فراتر از آن‌ها، تفکری هم در کشور ما شکل گرفته بود که بانک‌ها را علت‌العلل مسائل و مشکلات کشور فرض کردند و محدودیت‌های مختلفی بر آن‌ها وضع شد. مثل مسائل مربوط به حوزه‌های شرعی و قراردادهای بانکی که مشکلاتی را ایجاد کرد، این‌ها هم نیاز به اصلاح و بازنگری دارد.
در حال حاضر رویکردی که در اتاق شکل گرفته، رویکردی تعاملی است که بانک را هم به عنوان بنگاه اقتصادی فرض می‌کند و همان‌طور که مسائل بنگاه‌های دیگر را دنبال می‌کند، مسائل بانک را هم دنبال می‌کند. از طرف دیگر همچنین اتاق می‌تواند برای ارتقای توان تسهیلات‌دهی بانک‌ها به بخش خصوصی، اقداماتی انجام دهد که این مسئله بسیار مهمی است. به علاوه کمک‌هایی در سطح بین‌الملل برای برقراری روابط بانکی می‌توان انجام داد که همه این‌ها را اتاق ایران در کمیسیون بازار پول و سرمایه دنبال می‌کند.