در اقتصاد ایران آن‌قدر که اهمیت صنایع کوچک و نقش آنها در تولید، اشتغال، رونق کسب‌وکار و توسعه پایدار گفته می‌شود، به همان نسبت بر اهمیت برق و نقش حیاتی آن در به گردش درآمدن چرخ صنایع و دست یافتن به توسعه اقتصادی تأکید می‌شود.
اینجانب از کرسی نمایندگی اتاق اهواز، همچنین به‌عنوان صنعتگری که چندین دهه از عمر خود را در جزئیات و کلیات صنایع کوچک و متوسط استان خوزستان گذرانده و در این مسیر خون‌دل‌ها خورده و در طی این مدت طولانی، حجم عظیمی از وعده و وعیدهای محقق نشده را دیده و شنیده است، خدمت متولیان دولت جدید به ریاست مسعود پزشکیان اعلام می‌کنم که وضعیت و حال عمومی صنایع وابسته به بخش خصوصی کشور، به‌ویژه استان خوزستان رضایت‌بخش نیست و به توجهی عقلانی، غیرشعاری و مستمر نیاز دارد.
رویکرد رئیس‌جمهوری منتخب به‌خصوص در نشست پیش از پیروزی با نمایندگان بخش خصوصی در اتاق ایران و از آن مهم‌تر، دعوت از نمایندگان بخش خصوصی به کارگروه‌های انتخاب وزرای مرتبط با حوزه‌های اقتصادی همچون وزارت صنعت، معدن و تجار را باید به فال نیک گرفت و این حسن نیت رئیس‌جمهوری منتخب را گام اول برای تعریف یک نقشه راه مبتنی بر تعامل سازنده میان دولت و بخش خصوصی اطلاق کرد.
ناگفته پیداست که مسئله تأمین برق مورد نیاز بخش صنعت به‌ویژه صنایع کوچک مستقر در شهرک‌ها، در چند سال اخیر به یک معضل و بحرانی بزرگ برای فعالان عرصه صنعت و تولید تبدیل شده که متأسفانه روزبه‌روز بر ابعاد زیان‌بار آن افزوده می‌شود.
اصل عقلانی و منطقی که در جهان توسعه‌یافته از آن تبعیت می‌کنند آن است که وزارت نیرو به‌طور مستمر اقدام به نیازسنجی انرژی کرده و به‌طور مستمر برای تولید آن برنامه‌ریزی و اقدام کند. شکی نیست که اصلی‌ترین وظیفه وزارت نیرو در تأمین مستمر انرژی برق، انتقال، نگهداری و مدیریت مصرف آن خلاصه بشود.
همه ما نسبت به محدودیت‌های مالی دولت گذشته و حال واقف هستیم اما این محدودیت‌ها دلیلی بر عدم انجام وظایف ذاتی وزارت نیرو و تبدیل شدن برق به یکی از موانع تولید نیست.
درحالی‌که شعار محوری مقام معظم رهبری در طول چند سال اخیر بر ارتقای کمی و کیفی تولید متمرکز شده و همچنین با توجه به اعتقاد مسعود پزشکیان به اقتصاد تولیدمحور، پیشنهاد ما به دولت چهاردهم این است که یک کارگروه یا کمیته به ریاست رئیس‌جمهوری تشکیل دهد و تدوین برنامه چندساله جهت تولید یا تأمین برق با قید شفافیت کامل برنامه و حرکت آن برنامه در چارچوب زمان‌های تعیین شده، در دستور کار قرار گیرد.
با احترام به اصل اختصار در این نوشتار به مشکلات مالی، بیمه‌ای، بانکی، بدحسابی شرکت‌های بزرگ در عدم پرداخت مطالبات صنایع کوچک، مشکلات تأمین مواد اولیه، تعطیلی یا کاهش تولید در برخی واحدها به دلایل مشکلات گوناگون و ... اشاره نمی‌شود. در حال حاضر فقط نقش برجسته و پررنگ برق در استمرار فعالیت صنایع خصوصاً صنایع کوچک مورد بحث و اهمیت است.
صادقانه و از سر دلسوزی خدمت رئیس‌جمهور عرض می‌کنم که حال‌وروز صنایع کوچک ما، حال بیمار وخیم و جواب شده از سوی پزشکان است که برای درمان و بهبود شرایط آن به نگاه پزشکی حاذق، حامی، کارشناس و متعهد نیاز حیاتی و مبرم دارد.
نگاه مجموعه دولت و وزارت نیرو به مسئله تأمین برق صنایع تولیدی باید به یکی از اولویت‌های درجه اول دولت تبدیل بشود.
بیان درد و شرح وضعیت بیمارگونه صنایع کوچک از زبان یک فعال صنعتی با آنچه در گزارش‌های مختلف درج و به عرض مسئولان می‌رسد کاملاً متفاوت است. ضمن احترام به نویسندگان گزارش‌های مربوط به شهرک‌ها و صنایع کوچک، جزییات و میزان دقت و بیان واقعیت‌های موجود توسط یک صنعتگر قطعاً متفاوت خواهد بود.
در پایان امیدواریم که رئیس‌جمهور و همکاران او در دولت، بر اساس یک برنامه و نقشه راه در کوتاه و میان‌مدت بتوانند بذر امیدی در کویر دل سخت‌کوشان صنعتی بکارند و باشد تا روییده شود این بذر و نویدبخش دولتی فهیم و حکیم باشد.