رئیسجمهور محترم ایران اخیرا فرموده‌‌‌اند که نمی‌‌‌دانند برای وقوع تورم باید یقه چه کسی را بگیرند. در این مورد چند نکته به ذهن می‌رسد که در زیر به‌اختصار می‌‌‌آورم.
قاعدتا آقای رئیسجمهور علاقه‌مندند بدانند که تورم تقصیر چه کسی است و چه راهکاری برای کنترل تورم و ثبات و پایداری قیمت‌ها وجود دارد.
۱. اگر سوال در مورد عامل تورم مزمن بلندمدت است قاعدتا رئیس کل بانک‌مرکزی باید پاسخگوی میزان رشد نقدینگی باشد. البته در این زمینه لازم است استقلال سیاست پولی از سیاست بودجه‌‌‌ای به رسمیت شناخته شود. کسری بودجه دولت بسته به نحوه تامین مالی، هم می‌‌‌تواند مستقیما بر ترازنامه بانک‌مرکزی تاثیر بگذارد و هم از کانال بدهی دولت به بانک‌ها می‌‌‌تواند از طریق افزایش بدهی بانک‌ها به بانک‌مرکزی موجب افزایش نقدینگی شود. به این ترتیب مدیریت منابع و مصارف بودجه دولت باید در صدر اولویت‌‌‌ها قرار گیرد.
۲. به‌طور خاص موج گرانی‌‌‌های چند ماه اخیر را می‌توان با انتظارات تورمی شکل‌گرفته حاصل از افزایش قیمت دلار در پی روی کار آمدن رئیسجمهور جدید آمریکا مرتبط دانست. قاعدتا تلاش برای ناموفق ماندن تلاش‌‌‌های جدید برای تشدید تحریم‌‌‌ها، باید در اولویت قرار گیرد. در مورد اینکه این اقدامات چیست، قاعدتا مشاوران دیپلماسی بین‌المللی رئیسجمهور باید به ایشان کمک کنند. البته در این میان نباید از منافع افرادی در کشور که از افزایش هزینه‌‌‌های مبادله حاصل از تحریم، منتفع می‌‌‌شوند و در مسیر کاهش تحریم‌‌‌ها ممکن است اختلال ایجاد کنند، غافل ماند.
۳. لطفا هیچ‌گونه تلاشی در جهت ایجاد سامانه جدید یا استفاده از سامانه‌‌‌های موجود برای مدیریت ذخایر کالاها یا مواد خام انجام ندهید. این تلاش‌‌‌ها را بارها در کشور آزموده‌‌‌ایم و نقشی در کاهش تورم نخواهند داشت.
۴. نهایتا می‌‌‌خواهم خودمانی به رئیسجمهور محترم عرض کنم، هفته‌‌‌ای یکی دو روز وقت بگذارید برای سیاستگذاری، همه ما به صداقت و مردمی‌بودن شما باور داریم. شما همان‌گونه که برای بیماران بدحالتان کمیسیون پزشکی می‌گذارید، برای اقتصاد بیمار ایران هم کمیسیون اقتصادی تشکیل دهید. فقط لطفا همان‌گونه که در کمیسیون پزشکی‌‌‌تان افراد غیر‌متخصص، رمال و... راه نمی‌‌‌دهید، اینجا هم مراقبت فرمایید. زیاده عرضی نیست.