بیست و یکم مرداد، روز گرامیداشت صنایع کوچک، مجالی است برای تأمل در جایگاه بنیادین این بخش در ساختار اقتصادی استان و میهن. این صنایع، به مثابه شریان‌های حیاتی، با پیوند دادن زنجیره‌ای از تخصص‌ها، ابتکارات و استقامت‌ها، نه تنها به شکوفایی تولید یاری می‌رسانند، بلکه پایه‌های استواری برای امنیت معیشتی خانواده‌ها و فرصت‌های شغلی ماندگار فراهم می‌آورند.
مع‌الاسف، سالیان اخیر برای این صنایع در خوزستان با موانع پرشماری همراه بوده است. برجسته‌ترین این دشواری‌ها، عدم تعادل در تأمین انرژی، به ویژه برق، است که در آب و هوای سوزان و پرتنش خوزستان، ضربه‌ای دوچندان بر پیکره تولید وارد آورده. خاموشی‌های پی‌درپی و محدودیت‌های برقی در اوج گرما، شمار کثیری از کارگاه‌های تولیدی را به تعطیلی یا کاهش بهره‌وری واداشته. این وضعیت اسفبار، در حالی تداوم یافته که تجربیات برخی استان‌ها حاکی از آن است که با تدبیر و هماهنگی، می‌توان گستره آسیب را به نحو چشمگیری تقلیل داد.
به عنوان نمونه، در اصفهان و یزد، گروهی از صنایع با سرمایه‌گذاری مشترک در نیروگاه‌های کوچک‌مقیاس و پنل‌های خورشیدی، بخش عمده‌ای از تقاضای برق خود را در ساعات پیک پوشش داده‌اند. در قزوین و البرز، پیاده‌سازی برنامه‌های «مدیریت هوشمند مصرف» امکان جابجایی فعالیت‌ها به ساعات کم‌بار را فراهم آورده و واحدها را از خاموشی‌های ناگهانی مصون داشته. در خراسان رضوی نیز، بهره‌گیری از ژنراتورهای گازسوز و سیستم‌های پشتیبان، تداوم عملیات در صنایع حساس مانند فرآوری مواد غذایی را تضمین کرده است. این ابتکارات، حاصل همکاری میان بنگاه‌ها، نهادهای خدماتی و حمایت‌های اعتباری بانک‌هاست و دستاوردهای ملموسی به بار آورده.
در حال حاضر، بر پایه گزارش‌های رسمی نهادهای دولتی، نزدیک به ۳۰۰ واحد صنعتی در شهرک‌های صنعتی خوزستان غیرفعال به شمار می‌روند. با این وجود، از منظر بخش خصوصی و بر اساس پایش‌های میدانی و روایت‌های مستقیم فعالان اقتصادی، تعداد واقعی واحدهای تعطیل یا متوقف – به ویژه در دوران عدم تعادل انرژی و محدودیت‌های شدید برقی – فراتر از این اعداد است. اختلاف در معیارهای تعریف رکود و تعطیلی میان بخش خصوصی و دولتی، یکی از علل این ناهمخوانی آماری است. برای ما، واحدی که با ظرفیت ناچیز و غیراقتصادی فعالیت می‌کند یا به سبب خاموشی‌های مکرر، عملاً از مدار خارج شده، در شمار راکد قرار می‌گیرد؛ حتی اگر در آمار رسمی همچنان به عنوان «فعال» قلمداد شود.
همواره باید توجه داشت که در کنار مشکلات مربوط به ناترازی انرژِی، چالش‌هایی نظیر کمبود نقدینگی همچنان پابرجاست و نیاز به مداخله مؤثرتر دارد.
اتاق اهواز همواره پشتیبان صنایع کوچک و کسب‌وکارها بوده و این حمایت را در چارچوب ارائه مشوق‌های ضروری برای صنایع پیگیری کرده است. این مشوق‌ها، که در سطح ملی و با تمرکز ویژه بر استان خوزستان دنبال می‌شوند، بخشی از بسته‌های پیشنهادی اتاق هستند که از سوی هیئت دولت مورد توجه قرار گرفته و در مرحله بررسی قرار دارند. امیدواریم فرآیند تصویب و ابلاغ این بسته‌ها، که شامل حمایت‌های مالی، تأمین مالی، ارزی، زیرساختی و بازرگانی می‌شود، با شتاب بیشتری پیش رود تا خوزستان، با ویژگی‌های متمایز اقلیمی و اقتصادی خود، به طور شایسته‌ای دیده شود و از این فرصت‌ها بهره‌مند گردد.
بازگرداندن این واحدها به مسیر پویایی، مستلزم همگرایی واقعی میان همه ارگان‌های ذی‌ربط است؛ از ستاد تسهیل و رفع موانع تولید تا بانک‌ها، شرکت‌های توزیع برق و صنایع مادر بالادستی. غفلت از این امر، نه تنها پتانسیل‌های اشتغال و سرمایه‌گذاری را تباه می‌سازد، بلکه زنجیره تأمین را تضعیف و قدرت رقابت صنایع استان را در بازارهای داخلی و بین‌المللی کاهش می‌دهد. مطالبه ما این است که خوزستان با نگاهی متفاوت و اولویت‌دار، در سیاست‌گذاری‌های ملی جای گیرد تا چالش‌های منحصربه‌فرد آن، از جمله شرایط اقلیمی و ناترازی انرژی، با راهکارهای متناسب رفع شود.
روز حمایت از صنایع کوچک، فراتر از یک رویداد گاه‌شماری، یادآوری این اصل است که پیشرفت صنعتی استان بدون تمرکز بر واحدهای کوچک و متوسط، ناکامل خواهد ماند. این بنگاه‌ها، مخزن دانش فنی و نوآوری نیروی کار استان‌اند و بی‌اعتنایی به آنها، به معنای از کف دادن فرصت‌های پایدار برای اشتغال و درآمدزایی است.
در این روز، با کمال احترام و سپاسگزاری، به تمامی کارآفرینان، صنعتگران و کارگران خوزستانی که علی‌رغم همه سختی‌ها، شعله تولید را فروزان نگه داشته‌اند، تعظیم می‌کنم. این کوشش‌ها، بیش از یک کنش اقتصادی، سرمایه‌گذاری برای افقی مطمئن‌تر، زندگی مرفه‌تر و اقتصادی مقاوم‌تر برای استان و ایران است.